-
1 uniemożliwić
глаг.• мешать• предотвратить• предотвращать• препятствовать* * *uniemożliwi|ć\uniemożliwićony сов. со сделать невозможным что; воспрепятствовать чему, не допустить чего;\uniemożliwić odwrót преградить пути отступления;
\uniemożliwić wykonanie czegoś не дать выполнить что-л.* * *uniemożliwiony сов. соuniemożliwić odwrót — прегради́ть пути́ отступле́ния
uniemożliwić wykonanie czegoś — не дать вы́полнить что́-л.
Syn: -
2 uniemożliwić
-
3 uniemożliwić
rendre -
4 uniemożliwić
унеможливити -
5 uniemożliwić
impedir -
6 uniemożliwić atak
сделать невозможнымOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uniemożliwić atak
-
7 uniemożliwić dostęp
сделать невозможнымOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uniemożliwić dostęp
-
8 uniemożliwić dowóz
сделать невозможнымOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uniemożliwić dowóz
-
9 uniemożliwić pogoń
сделать невозможнымOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uniemożliwić pogoń
-
10 uniemożliwić przejście
сделать невозможнымOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uniemożliwić przejście
-
11 uniemożliwić samobójstwo
сделать невозможнымOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uniemożliwić samobójstwo
-
12 uniemożliwić start
сделать невозможнымOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uniemożliwić start
-
13 uniemożliwiać
impf ⇒ uniemożliwić* * *to make impossible, to prevent* * *ipf.uniemożliwić pf. make ( sth) impossible, prevent, prohibit, hinder, thwart; uniemożliwiać komuś zrobienie czegoś bar l. keep l. prevent sb from doing sth; make it impossible for sb to do sth; hałas na zewnątrz uniemożliwił zaśnięcie the noise outside made falling asleep impossible; uniemożliwić ucieczkę prevent escaping, prevent an escape; uniemożliwić kontynuację czegoś pull the plug on sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uniemożliwiać
-
14 zablok|ować
pf Ⅰ vt 1. (utrudniać przejście) to block [drogę, przejście, wejście] ⇒ blokować 2. Sport to block [podanie, strzał, cios] ⇒ blokować 3. (utrudnić, uniemożliwić) to block [reformę, plan, postęp] ⇒ blokować 4. (zepsuć) to jam [mechanizm, drzwi]; to block [linię telefoniczną] ⇒ blokować 5. (uniemożliwić korzystanie) zablokował komputer na cały dzień he hogged the computer all day long- wszystkie etaty są już zablokowane all the jobs are already taken ⇒ blokować6. (uniemożliwić kontakty) to blockade [państwo, terytorium]; to cut off [łączność] ⇒ blokować 7. Fin., Księg. to block, to freeze [konto] ⇒ blokować Ⅱ zablokować się [drzwi, okno] to jam- zablokowały mu się hamulce w samochodzie the brakes in his car jammed on- klucz zablokował się w zamku the key got stuck in the lock ⇒ blokować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zablok|ować
-
15 udaremnić
глаг.• расстраивать• расстроить• сорвать* * *udaremni|ć\udaremnićj, \udaremnićony сов. расстроить, свести на нет* * *udaremnij, udaremniony сов.расстро́ить, свести́ на нетSyn: -
16 odłącz|yć
pf — odłącz|ać impf Ⅰ vt 1. (oddzielić) to uncouple, to detach [wagon, lokomotywę]; to separate [ziemie, księstwo] (od czegoś from sth); to detach [ogniwko] (od czegoś from sth) 2. (uniemożliwić korzystanie) to disconnect, to cut off [wodę, prąd, gaz]- ponieważ nie płaciliśmy rachunków, odłączyli nam telefon because we didn’t pay the bills our phone (line) was disconnected a. cut off- w trakcie przemówienia ktoś odłączył wzmacniacz during the speech someone disconnected the loudspeakers3. Med. to disconnect- wieczorem odłączyli jej kroplówkę in the evening they took her off the drip- wczoraj odłączyli go od respiratora yesterday they took him off the respirator4. (uniemożliwić kontakt) to separate (od kogoś from sb) Ⅱ vi (oddalić się) to wander off, to separate (od kogoś from sb)- odłączyć od szeregu to step out of line- odłączył od grupy i zgubił drogę he wandered off from the group and lost his way a. got lostⅢ odłączyć się — odłączać się 1. (oderwać się) to detach, to come off- w czasie jazdy odłączyła się przyczepa during the ride the trailer came off2. (oddalić się) to wander off (od czegoś from sth); to separate oneself (od czegoś from sth)- odłączyć się od grupy to wander off a. separate oneself from the groupThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odłącz|yć
-
17 verhindern
verhindern *\verhindern, dass jd etw tut uniemożliwić komuś zrobienie czegoś\verhindern, dass etw geschieht nie dopuścić, aby coś się wydarzyłoich konnte nicht \verhindern, dass sie wegfuhr nie mogłem przeszkodzić w jej wyjeździe -
18 storpedować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > storpedować
-
19 воспрепятствовать
przeszkodzić, uniemożliwić, wzbronić -
20 мешать
глаг.• hamować• ingerować• interferować• interweniować• kiełbasić• krepować• krępować• mieszać• mącić• niepokoić• oponować• pchać• pomieszać• połączyć• przerwać• przerywać• przeszkadzać• przeszkodzić• sprzeciwiać• tamować• tarasować• uniemożliwiać• uniemożliwić• utrudniać• utrudnić• wadzić• wmieszać• wpychać• wtrącać• wymieszać• zahamować• zakłócać• zapobiegać• zatamować• zawadzać• zmieszać* * *bełtać, mieszać, przeszkadzać, utrudniać, zawadzać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
przeciąć — dk Xc, przeciąćtnę, przeciąćtniesz, przeciąćtnij, przeciąćciął, przeciąćcięła, przeciąćcięli, przeciąćcięty przecinać ndk I, przeciąćam, przeciąćasz, przeciąćają, przeciąćaj, przeciąćał, przeciąćany 1. «cięciem podzielić coś na części; oddzielić… … Słownik języka polskiego
uniemożliwiać — ndk I, uniemożliwiaćam, uniemożliwiaćasz, uniemożliwiaćają, uniemożliwiaćaj, uniemożliwiaćał, uniemożliwiaćany uniemożliwić dk VIa, uniemożliwiaćwię, uniemożliwiaćwisz, uniemożliwiaćliw, uniemożliwiaćwiony «czynić coś niemożliwym, nie dającym się … Słownik języka polskiego
zagrodzić — dk VIa, zagrodzićdzę, zagrodzićdzisz, zagrodzićgrodź a. zagrodzićgródź, zagrodzićdził, zagrodzićdzony zagradzać ndk I, zagrodzićam, zagrodzićasz, zagrodzićają, zagrodzićaj, zagrodzićał, zagrodzićany 1. «postawić jakąś zagrodę, oddzielić coś od… … Słownik języka polskiego
uniemożliwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIII, uniemożliwiaćam, uniemożliwiaća, uniemożliwiaćają, uniemożliwiaćany {{/stl 8}}– uniemożliwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uniemożliwiaćwię, uniemożliwiaćwi, uniemożliwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że coś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatamować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, zatamowaćmuję, zatamowaćmuje, zatamowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uniemożliwić, powstrzymać ruch, przepływ, upływ, przesuwanie się itp. czegoś; zatkać, zagrodzić coś czymś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
most — Spalić, popalić, palić za sobą mosty «uniemożliwić, uniemożliwiać sobie drogę powrotu, wycofanie się z czegoś, zerwać, zrywać z kimś, z czymś nieodwołalnie»: Nie zgodziłam się na małżeństwo dlatego, że cię nie kochałam. To znaczy, nie kochałam aż … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
integracja — ż I, DCMs. integracjacji, blm 1. «proces tworzenia się całości z jakichś części, zespalanie się elementów w całość; scalanie się, scalenie czegoś, integrowanie» Integracja kulturalna, narodowa. Dążyć, doprowadzić do integracji. Przyśpieszyć,… … Słownik języka polskiego