Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

unbounded

  • 1 in-terminātus

        in-terminātus adj.,    unbounded, endless: in omnīs partīs magnitudo regionum.

    Latin-English dictionary > in-terminātus

  • 2 immoderatus

    immŏdĕrātus ( inm-), a, um, adj. [in-moderatus], without measure, measureless, immeasurable.
    I.
    Lit. (only poet.): vides sublime, fusum, immoderatum aethera, unbounded (= immensum), Cic. poët. N. D. 2, 25, 65; Lucr. 1, 1013.—
    II.
    Trop., unrestrained, unbridled, excessive, immoderate (freq. and class.):

    ipsum illum Aristotelis discipulum, superbum, crudelem, immoderatum fuisse,

    Cic. Att. 13, 28, 3:

    homo et turbulentus,

    id. Phil. 10, 11, 23:

    mulier,

    id. Cael. 21, 53:

    immensae cupiditates, infinitae et immoderatae sunt,

    Auct. Her. 2, 22, 34:

    intemperantia,

    Cic. Ac. 1, 10, 39:

    quippe duos pro uno dominos acceptos, inmoderata, infinita potestate,

    Liv. 3, 9, 4:

    res immoderata cupido est,

    Ov. P. 4, 15, 31:

    motus animi, cum immoderatiores sunt, vitia fiunt,

    Gell. 19, 12, 4:

    immoderatissimae luxuriae esse,

    Suet. Ner. 51:

    immoderato potu et pastu pars animi obstupefacta,

    Cic. Div. 1, 29, 60:

    ne immoderata aut angusta sit oratio,

    id. Or. 58, 198: vox immoderatior, Cael. ap. Quint. 11, 1, 51: tam immoderatae linguae fuit, unbridled, Suet. Vit. Luc.:

    tempestates,

    Cic. Rosc. Am. 45, 131.—Hence, adv.: immŏdĕrātē.
    1.
    Lit.: without measure or rule:

    moveri immoderate et fortuitu,

    Cic. Univ. 13:

    vox immoderate profusa,

    id. N. D. 2, 59, 149:

    effunditur spiritus,

    Quint. 11, 3, 63.—
    2.
    Trop., immoderately, extravagantly:

    vivere,

    Cic. Univ. 12:

    jactari,

    id. Div. 1, 29, 60:

    abuti nostra facilitate,

    id. Fam. 12, 1, 2.— Comp.:

    ferre casum incommodorum tuorum,

    Cic. Fam. 5, 16, 5.— Sup.:

    laetari,

    Spart. Sev. 20.

    Lewis & Short latin dictionary > immoderatus

  • 3 inmoderatus

    immŏdĕrātus ( inm-), a, um, adj. [in-moderatus], without measure, measureless, immeasurable.
    I.
    Lit. (only poet.): vides sublime, fusum, immoderatum aethera, unbounded (= immensum), Cic. poët. N. D. 2, 25, 65; Lucr. 1, 1013.—
    II.
    Trop., unrestrained, unbridled, excessive, immoderate (freq. and class.):

    ipsum illum Aristotelis discipulum, superbum, crudelem, immoderatum fuisse,

    Cic. Att. 13, 28, 3:

    homo et turbulentus,

    id. Phil. 10, 11, 23:

    mulier,

    id. Cael. 21, 53:

    immensae cupiditates, infinitae et immoderatae sunt,

    Auct. Her. 2, 22, 34:

    intemperantia,

    Cic. Ac. 1, 10, 39:

    quippe duos pro uno dominos acceptos, inmoderata, infinita potestate,

    Liv. 3, 9, 4:

    res immoderata cupido est,

    Ov. P. 4, 15, 31:

    motus animi, cum immoderatiores sunt, vitia fiunt,

    Gell. 19, 12, 4:

    immoderatissimae luxuriae esse,

    Suet. Ner. 51:

    immoderato potu et pastu pars animi obstupefacta,

    Cic. Div. 1, 29, 60:

    ne immoderata aut angusta sit oratio,

    id. Or. 58, 198: vox immoderatior, Cael. ap. Quint. 11, 1, 51: tam immoderatae linguae fuit, unbridled, Suet. Vit. Luc.:

    tempestates,

    Cic. Rosc. Am. 45, 131.—Hence, adv.: immŏdĕrātē.
    1.
    Lit.: without measure or rule:

    moveri immoderate et fortuitu,

    Cic. Univ. 13:

    vox immoderate profusa,

    id. N. D. 2, 59, 149:

    effunditur spiritus,

    Quint. 11, 3, 63.—
    2.
    Trop., immoderately, extravagantly:

    vivere,

    Cic. Univ. 12:

    jactari,

    id. Div. 1, 29, 60:

    abuti nostra facilitate,

    id. Fam. 12, 1, 2.— Comp.:

    ferre casum incommodorum tuorum,

    Cic. Fam. 5, 16, 5.— Sup.:

    laetari,

    Spart. Sev. 20.

    Lewis & Short latin dictionary > inmoderatus

  • 4 interminatus

    1.
    in-termĭnātus, a, um, adj., unbounded, endless (class.):

    immensa et interminata magnitudo regionum,

    Cic. N. D. 1, 20, 54:

    saeculorum cursus,

    Jul. Val. Res Gest. Alex. 1, 31, 22.—
    II.
    Transf.:

    cupiditas imperii,

    Vell. 2, 33, 2:

    petendi licentia,

    Amm. 30, 4, 18.
    2.
    intermĭnātus, a, um, Part., from interminor.

    Lewis & Short latin dictionary > interminatus

  • 5 licentia

    lĭcentĭa, ae, f. [licet], freedom, liberty, leave to do as one pleases, license.
    I.
    In gen.: Dae. Licet... licet... licet. Tr. Hercules istum infelicet cum sua licentia, Plaut. Rud. 4, 6, 21:

    nobis nostra Academia magnam licentiam dat, ut, etc.,

    Cic. Off. 3, 4, 20:

    pueris non omnem ludendi licentiam damus,

    id. ib. 1, 29, 103:

    tantum licentiae dabat gloria,

    id. de Sen. 13, 44:

    absolvendi,

    Tac. A. 14, 49:

    lasciviendi permittere militibus,

    Suet. Caes. 67.—
    II.
    In partic.
    A.
    Liberty which one assumes, boldness, presumption, license:

    homo ad scribendi licentiam liber,

    Cic. N. D. 1, 44, 123:

    a Democrito omnino haec licentia,

    id. ib. 1, 38, 107:

    per intercalandi licentiam,

    by arbitrary intercalation, Suet. Caes. 40.—Freq. of style:

    poëtarum,

    Cic. de Or. 3, 38, 153:

    juvenilis quaedam dicendi impunitas et licentia,

    id. Brut. 91, 316:

    figurarum,

    Quint. 10, 1, 28.—
    2.
    In rhet. as a figure of speech, = parrêsia, boldness, freedom of speech, Auct. Her. 4, 36, 48:

    poëtica,

    Quint. 2, 4, 3; 4, 1, 58:

    declamatoria,

    id. 8, 3, 76.—
    B.
    Unrestrained liberty, unbounded license, dissoluteness, licentiousness:

    deteriores omnes sumus licentia,

    Ter. Heaut. 3, 1, 74:

    nimia illaec licentia evadet in aliquod magnum malum,

    id. Ad. 3, 4, 63:

    omnium rerum infinita atque intoleranda licentia,

    Cic. Agr. 1, 5, 5:

    licentia libidoque,

    id. Verr. 2, 3, 33, § 77:

    cupiditatum,

    id. Att. 10, 4, 1; id. Off. 2, 8, 28:

    habere impunitatem et licentiam sempiternam,

    id. Mil. 31, 84:

    quorum licentiae nisi Carneades restitisset,

    id. Div. 2, 72, 150: malle licentiam suam quam aliorum libertatem, Liv. 3, 37:

    Sullani temporis,

    lawlessness, Suet. Gram. 11:

    militum,

    Nep. Eum. 8:

    indomitam Refrenare (licentiam),

    Hor. C. 3, 24, 29:

    licentiam coërcere,

    Tac. H. 1, 35:

    in libertatibus quoque dandis nimiam licentiam compescuit lex Fufia Caninia,

    Gai. Inst. 2, 228.—Of inanimate things: magna gladiorum est licentia, the license of the sword is great, i. e. daring murders are prevalent, Cic. Fam. 4, 9, 12:

    immensa licentia ponti,

    Ov. M. 1, 309.—
    C.
    Personified as a goddess:

    templum Licentiae (for Libertatis),

    Cic. Leg. 2, 17, 42; cf. Libertas.

    Lewis & Short latin dictionary > licentia

См. также в других словарях:

  • Unbounded — Un*bound ed, a. Having no bound or limit; as, unbounded space; an, unbounded ambition. Addison. {Un*bound ed*ly}, adv. {Un*bound ed*ness}, n. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • unbounded — index absolute (complete), competitive (open), excessive, indefinite, indeterminate, infinite …   Law dictionary

  • unbounded — (adj.) 1590s, not limited in extent, from UN (Cf. un ) (1) not + pp. of BOUND (Cf. bound) (v.1). Sense of generous, profuse, liberal is recorded from 1704 …   Etymology dictionary

  • unbounded — ► ADJECTIVE ▪ having no limits …   English terms dictionary

  • unbounded — [unboun′did] adj. 1. without bounds or limits; boundless 2. not restrained; uncontrolled …   English World dictionary

  • unbounded — [[t]ʌ̱nba͟ʊndɪd[/t]] ADJ If you describe something as unbounded, you mean that it has, or seems to have, no limits. ...an unbounded capacity to imitate and adopt the new... His advice was always sensible and his energy unbounded. Syn: boundless …   English dictionary

  • unbounded — adjective Date: 1565 1. having no limit < unbounded joy > 2. unrestrained, uncontrolled • unboundedness noun …   New Collegiate Dictionary

  • unbounded — unboundedly, adv. unboundedness, n. /un bown did/, adj. 1. having no limits, borders, or bounds. 2. unrestrained; uncontrolled: unbounded enthusiasm. [1590 1600; UN 1 + BOUND3 + ED3] Syn. 1. limitless, immense, vast, infinite, immeasurable. 2.… …   Universalium

  • unbounded — adjective having no boundaries or limits The universe is finite but unbounded …   Wiktionary

  • unbounded — adj. Unbounded is used with these nouns: ↑enthusiasm …   Collocations dictionary

  • unbounded — un|bound|ed [ʌnˈbaundıd] adj formal extreme or without any limit ▪ the child s unbounded energy …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»