-
1 umożliwiać
گذاشت ; مانعواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > umożliwiać
-
2 делать возможным
-
3 включить
глаг.• inkorporować• przyłączać• ucieleśnić• ująć• umożliwiać• uwzględnić• wcielać• wcielić• wliczyć• wmieszać• włączać• włączyć• zaliczyć• zawierać• zawrzeć• łączyć* * *(radio, telewizor) nastawić, wciągnąć, wcielić, wliczyć, włączyć -
4 облегчать
глаг.• koić• odciążyć• osłabiać• pozwalać• rozjaśnić• udogadniać• udogodnić• udostępniać• udostępnić• ukoić• ulżyć• umożliwiać• umożliwić• uspokajać• uspokoić• ułatwiać• ułatwić• uśmierzać• uśmierzyć• włączać• zaspokajać• zaspokoić• zezwalać• zezwolić• zmniejszyć• złagodzić• łagodzić* * *odciążać, ułatwiać -
5 позволять
глаг.• autoryzować• cierpieć• dopuszczać• dopuścić• dozwalać• dozwolić• pozwalać• pozwolić• przyjmować• przyjąć• przyznawać• przyzwalać• tolerować• umożliwiać• umożliwić• upoważniać• upoważnić• uznawać• wpuszczać• włączać• zezwalać• zezwolić• zgadzać• znosić* * *dozwalać, pozwalać, przyzwalać -
6 разрешать
глаг.• autoryzować• dawać• dopuszczać• dopuścić• dozwolić• nadać• oddać• pozwalać• pozwolić• przyjmować• przyjąć• przyznawać• przyznać• puszczać• udzielać• udzielić• umożliwiać• umożliwić• upełnomocnić• upoważniać• upoważnić• uznawać• użyczać• wpuszczać• włączać• zezwalać• zezwolić• zgadzać* * *dozwalać, pozwalać, przyzwalać, rozwiązywać, zezwalać -
7 разрешить
глаг.• autoryzować• dawać• dopuszczać• dozwolić• nadawać• nadać• pozwalać• pozwolić• przyznawać• puszczać• udzielać• umożliwiać• umożliwić• upoważniać• upoważnić• uznawać• włączać• zezwalać• zezwolić• zgadzać* * *dozwolić, pozwolić, rozstrzygnąć, rozwiązać, zezwolić -
8 уможливлювати
umożływl'uwatyдієсл. -
9 gestatten
vtpozwalać ( etw na coś); umożliwiać -
10 admit
[əd'mɪt]vt(confess, accept) przyznawać się (przyznać się perf) do +gen; ( permit to enter) wpuszczać (wpuścić perf); (to club, organization, hospital) przyjmować (przyjąć perf)"children not admitted" — "(wstęp) tylko dla dorosłych"
I must admit that … — muszę przyznać, że …
Phrasal Verbs:- admit of- admit to* * *[əd'mit]past tense, past participle - admitted; verb1) (to allow to enter: This ticket admits one person.) umożliwiać wstęp2) (to say that one accepts as true: He admitted (that) he was wrong.) przyznawać•- admission
- admittance
- admittedly -
11 enable
[ɪ'neɪbl]vtto enable sb to do sth — umożliwiać (umożliwić perf) komuś (z)robienie czegoś
the shell has to be porous to enable oxygen to pass in — skorupa musi być porowata, żeby umożliwić przenikanie tlenu do wnętrza
* * *[i'neibl](to make able by giving means, power or authority (to do something): The money I inherited enabled me to go on a world cruise.) umożliwić -
12 дозволить
глаг.• autoryzować• dopuszczać• dozwolić• nadawać• nadać• pozwalać• pozwolić• umożliwiać• umożliwić• upoważniać• upoważnić• włączać• zezwalać• zezwolić -
13 дозволять
глаг.• autoryzować• cierpieć• dopuszczać• dozwolić• pozwalać• pozwolić• przyznawać• tolerować• umożliwiać• umożliwić• upoważniać• upoważnić• uznawać• włączać• zezwalać• zezwolić• zgadzać• znosić -
14 облегчить
глаг.• udogodnić• udostępniać• udostępnić• ulżyć• umożliwiać• ułatwiać• ułatwić -
15 позволить
глаг.• dawać• dopuszczać• dozwolić• postanawiać• pozwalać• pozwolić• przyznawać• przyzwolić• puszczać• umożliwiać• umożliwić• uznawać• włączać• zezwalać• zezwolić -
16 faciliter
1. udostępniać2. udostępnić3. umożliwiać4. ułatwiać5. ułatwić -
17 permettre
1. dopuszczać2. dozwalać3. dozwolić4. pozwalać5. pozwolić6. tolerować7. umożliwiać8. umożliwić9. zezwalać10. zezwolić -
18 lig
1 dawać 2 dopuszczać 3 niech 4 pozwalać 5 pozwolić 6 przeznaczyć 7 przyznawać 8 przyznać 9 puszczać 10 umożliwiać 11 uwzględniać 12 uznawać 13 wynająć 14 zezwalać 15 zgadzać -
19 lejoj
dopuszczaćpozwalaćpozwolićumożliwiaćzezwalaćzezwolić -
20 bayaan
1 dawać2 dopuszczać3 pozwalać4 puszczać5 umożliwiać6 zezwalać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
umożliwiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, umożliwiaćam, umożliwiaća, umożliwiaćają, umożliwiaćany {{/stl 8}}– umożliwić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, umożliwiaćwię, umożliwiaćwi, umożliwiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że coś staje się możliwe,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umożliwiać — ndk I, umożliwiaćam, umożliwiaćasz, umożliwiaćają, umożliwiaćaj, umożliwiaćał, umożliwiaćany umożliwić dk VIa, umożliwiaćwię, umożliwiaćwisz, umożliwiaćżliw, umożliwiaćwiony «czynić coś możliwym, stwarzać warunki sprzyjające czemuś; przyczyniać… … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
łączyć — ndk VIb, łączyćczę, łączyćczysz, łącz, łączyćczył, łączyćczony 1. «spajać, wiązać w całość» Kanał łączy morze z jeziorem. Łączyła ich przyjaźń. Łączyć przyjemne z pożytecznym. ◊ Nic nas z sobą nie łączy «jesteśmy dla siebie obcy, żadne sprawy,… … Słownik języka polskiego
osiedlać — ndk I, osiedlaćam, osiedlaćasz, osiedlaćają, osiedlaćaj, osiedlaćał, osiedlaćany osiedlić dk VIa, osiedlaćlę, osiedlaćlisz, osiedl, osiedlaćlił, osiedlaćlony «umożliwiać komuś zamieszkanie gdzieś, osadzać kogoś w jakiejś siedzibie, na jakichś… … Słownik języka polskiego
pilotować — ndk IV, pilotowaćtuję, pilotowaćtujesz, pilotowaćtuj, pilotowaćował, pilotowaćowany 1. «kierować statkiem powietrznym (samolotem, balonem, szybowcem itp.)» Pilotować helikopter, odrzutowiec, samolot myśliwski. Balony, sterowce pilotowane przez… … Słownik języka polskiego
udostępniać — ndk I, udostępniaćam, udostępniaćasz, udostępniaćają, udostępniaćaj, udostępniaćał, udostępniaćany udostępnić dk VIa, udostępniaćnię, udostępniaćnisz, udostępniaćnij, udostępniaćnił, udostępniaćniony «czynić dostępnym, ułatwiać, umożliwiać odbiór … Słownik języka polskiego
wietrzyć — ndk VIb, wietrzyćrzę, wietrzyćrzysz, wietrz, wietrzyćrzył, wietrzyćrzony 1. «umożliwiać dostęp świeżego powietrza; wystawiać coś na działanie świeżego powietrza» Wietrzyć mieszkanie. Wietrzyć futra na balkonie. 2. «o zwierzęciu: szukać, śledzić,… … Słownik języka polskiego
woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… … Słownik języka polskiego
dawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, daję, daje, dawaćwaj {{/stl 8}}– dać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XIa, dam, da, dadzą, daj, dany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić kogoś właścicielem lub odbiorcą rzeczy, którą się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokształcać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dokształcaćam, dokształcaća, dokształcaćają, dokształcaćany {{/stl 8}}– dokształcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dokształcaćcę, dokształcaćci, dokształcaćkształć, dokształcaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} prowadzić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień