-
1 umknąć
сов. 1. умчаться, убежать;2. przed czym избежать чего; уклониться от чего;● \umknąć na bok spojrzeniem (wzrokiem) отвести взгляд (взор);
\umknąć czyjejś uwadze ускользнуть от чьего-л. внимания* * *сов.1) умча́ться, убежа́ть•- umknąć na bok wzrokiem
- umknąć czyjejś uwadze -
2 umknąć na bok spojrzeniem
= umknąć na bok wzrokiem отвести́ взгляд ( взор) -
3 umknąć na bok wzrokiem
= umknąć na bok spojrzeniem -
4 umknąć czyjejś uwadze
ускользну́ть от чьего́-л. внима́ния -
5 czmychnąć
-
6 nawiać
глаг.• навеять• нанести* * *nawia|ć\nawiaćny сов. 1. навеять, нанести; надуть;2. прост. удрать, улизнуть, улепетнуть+1. nadmuchać, nanieść 2. zwiać, drapnąć, umknąć, czmychnąć
* * *nawiany сов.1) наве́ять, нанести́; наду́ть2) прост. удра́ть, улизну́ть, улепетну́тьSyn: -
7 pierzchnąć
pierzch|nąć%1, \pierzchnąćnął/\pierzchnąćł, \pierzchnąćła, \pierzchnąćnęli/\pierzchnąćli сов. 1. (у)бежать;\pierzchnąć na wszystkie strony разбежаться (разлететься) во все стороны;
2. перен. улетучиться, исчезнуть+1. umknąć, czmychnąć
usta (wargi) \pierzchnąćną губы обветриваются
* * *I pierzchnął / pierzchł, pierzchła, pierzchnęli / pierzchli сов.1) (у)бежа́тьpierzchnąć na wszystkie strony — разбежа́ться (разлете́ться) во все сто́роны
2) перен. улету́читься, исче́знутьSyn:II несов.обве́триваться, тре́скаться ( о коже) -
8 uciec
ucie|c\uciecknę, \uciecknie, \ucieckł сов. сбежать, убежать, бежать;● \uciec spod nosa уйти из-под (самого) носа; \uciec od życia отрешиться от мира, уединиться; \ucieckł mu pociąg он опоздал на поезд; он отстал от поезда
+ zbiec, umknąć* * *ucieknę, ucieknie, uciekł сов.сбежа́ть, убежа́ть, бежа́ть- uciec od życia
- uciekł mu pociągSyn: -
9 umykać
глаг.• убегать• увиливать• улепетывать* * *несов. 1. убегать;2. przed czym избегать чего; уклоняться от чего; ср. umknąć* * *несов.1) убега́ть -
10 zwiać
См. также в других словарях:
umknąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}umykać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umknąć — dk Va, umknę, umkniesz, umknij, umknął, umknęła, umknąwszy umykać ndk I, umknąćam, umknąćasz, umknąćają, umknąćaj, umknąćał, książk. «usunąć się, uciec skądś, przed kimś szybko» Umknąć przed pościgiem, przed burzą. Umknąć przed napastnikami.… … Słownik języka polskiego
umknąć — Coś umknęło (czyjejś) uwadze zob. uwaga. Umknąć oczami, spojrzeniem, wzrokiem (w bok) zob. uciec 3 … Słownik frazeologiczny
umykać – umknąć pamięci — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostać przeoczonym, niechcący pominiętym, zapomnianym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umknęło naszej pamięci, że kolega ma dzisiaj imieniny. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umykać – umknąć [uchodzić – ujść] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjejś} {{/stl 8}}uwadze {{/stl 13}}{{stl 7}} zostawać przypadkowo pominiętym, niezauważonym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Informacja, wiadomość, wzmianka umknęła czyjejś uwadze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umykać — → umknąć … Słownik języka polskiego
umykać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, umykaćam, umykaća, umykaćają {{/stl 8}}– umknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, umykaćnę, umykaćnie, umykaćnij, umykaćnął, umykaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} uciekać szybko przed kimś, przed czymś; oddalać się skądś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
dawać — 1. Da Bóg; jak Bóg da «jeżeli wszystko dobrze się ułoży»: Za tydzień, jak Bóg da, będziemy już w kraju... Z. Kossak, Pożoga. 2. Dać coś poznać komuś; dać coś komuś do poznania, do zrozumienia «uzewnętrznić coś, uświadomić coś komuś, pozwolić się… … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
spojrzenie — Skrzyżować, krzyżować (z kimś) spojrzenia «o dwóch patrzących osobach: spojrzeć, spoglądać na siebie równocześnie, w tym samym momencie»: – Pytam, czy to prawda?... Skrzyżowali spojrzenia. Sabina wytrzymała wzrok ojca, nie odpowiedziała. Nie… … Słownik frazeologiczny