-
1 umbilicus
umbĭlīcus, i, m. [akin to omphalos], the navel.I.Lit., Cels. 7, 14; 6, 17; Plin. 11, 37, 89, § 220; Liv. 26, 45, 8; Auct. B. Afr. 85, 1; Isid. Orig. 11, 1.—II.Transf.A.The umbilical cord, Cels. 7, 29, § 41.—B.The middle, centre:C.dies quidem jam ad umbilicum est dimidiatus mortuus,
Plaut. Men. 1, 2, 45:qui locus, quod in mediā est insulā situs, umbilicus Siciliae nominatur,
Cic. Verr. 2, 4, 48, § 106: terrarum, i. e. Delphi, Att. ap. Varr. L. L. 7, § 17 Müll.; and in Cic. Div. 2, 56, 115;also called umbilicus orbis terrarum,
Liv. 38, 48, 2;and, umbilicus medius Graeciae,
id. 41, 23, 13:qui (Aetoli) umbilicum Graeciae incolerent,
id. 35, 18, 4: Italiae, Varr. ap. Plin. 3, 12, 17, § 100.—The projecting end of the cylinder on which an ancient book was rolled, Mart. 2, 6, 11; 1, 67, 11; 3, 2, 9; 5, 6, 15; 8, 61, 4; Cat. 22, 7:D.iambos ad umbilicum adducere,
i. e. to bring to a close, Hor. Epod. 14, 8; cf.:ohe, jam satis est, ohe libelle: Jam pervenimus usque ad umbilicos,
to the end, Mart. 4, 91, 2.—A projection in the middle of plants, Plin. 15, 22, 24, § 89; 16, 7, 10, § 29; 18, 14, 36, § 136; Pall. Nov. 7, 8. —E.A small circle, Plin. 37, 5, 20, § 78; 18, 33, 76, § 327.—F.The pin or index on a sundial, Plin. 6, 34, 39, § 212; 2, 72, 74, § 182.—G.A kind of sea-snail, sea-cockle, Cic. de Or. 2, 6, 22; Val. Max. 8, 8, 1; Aur. Vict. Vit. Caes. 3.—H.Umbilicus Veneris, the herb navelwort, App. Herb. 43. -
2 umbilīcus
umbilīcus ī, m [* umbalus (ὀμφολόσ)], the navel: ut umbilico tenus aqua esset, L.— The middle, centre: qui locus umbilicus Siciliae nominatur: terrarum, i. e. Delphi: orbis terrarum, L.: umbilicum Graeciae incolere, L.— The end of a rod on which a manuscript was rolled: iambos Ad umbilicum adducere, i. e. to bring to an end, H.— A sea-snail, sea-cockle.* * *navel, middle, center; center of country/region; ornamented end of scroll -
3 cotyledon
cŏtylēdon, ŏnis, f., = kotulêdôn, a plant, navelwort: Cotyledon umbilicus, Linn.; Plin. 25, 13, 101, § 159. -
4 longus
longus, a, um, adj. [cf. langazô, longazô], long.I.Lit.A.In gen.:B.longo interjecto intervallo,
Cic. Off. 1, 9, 30:longissima epistula,
id. Att. 16, 11:Rhenus longo spatio citatus fertur,
Caes. B. G. 4, 9:proficisci longissimo agmine,
id. ib. 5, 31:stant longis annixi hastis,
Verg. A. 9, 229:umbilicus septem pedes longus,
Plin. 6, 34, 39, § 212:longa folia habet fere ad tres digitos,
id. 27, 12, 86, § 110:ferrum autem tres longum habebat pedes,
in length, Liv. 21, 8:scrobes faciemus tribus pedibus longas,
Pall. 2, 10: longa navis, a war-ship, manof-war, on account of its shape, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 11, 326 (Ann. v. 468 Vahl.); [p. 1077] Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 15, 5: longus versus, the heroic hexameter, Enn. ap. Cic. Leg. 2, 27, 68; Diom. p. 493 P.; Isid. Orig. 1, 38:longa atque insignis honorum pagina,
Juv. 10, 57:sesquipede est quam tu longior,
taller, Plaut. Trin. 4, 2, 58:longus homo, i. q. longurio,
a tall fellow, long-shanks, Cat. 67, 47; so,Maura,
Juv. 10, 223: longa manus, a long, far-reaching, mighty hand:an nescis longas regibus esse manus,
Ov. H. 17, 166;on the contrary: attulimus longas in freta vestra manus,
unmutilated, uninjured, Prop. 3, 5, 14 (4, 6, 60).—In partic., far off, remote, distant, = longinquus (post-Aug. and very rare):C.remeans longis oris,
Sil. 6, 628:longa a domo militia,
Just. 18, 1: longas terras peragrare, Auct. Decl. Quint. 320.—Great, vast, spacious ( poet.):II.pontus,
Hor. C. 3, 3, 37; 3, 27, 43:Olympus,
Verg. G. 3, 223:classemque ex aethere longo prospexit,
id. A. 7, 288:caelum,
Ov. M. 6, 64.—Transf., of time, long, of long duration or continuance, tedious:A.in tam longa aetate,
Cic. de Sen. 19, 66:vita longior,
id. Tusc. 1, 39, 94:horae quibus exspectabam longae videbantur,
id. Att. 12, 5, 4:uno die longior mensis,
id. Verr. 2, 2, 52, § 129:longa interjecta mora,
Caes. B. C. 3, 69:post longum tempus,
Sen. Contr. 7, 17, 2; 9, 28, 12:per longum tempus,
Suet. Ner. 57:vita,
Liv. 2, 40, 6; 9, 17, 6:spatium (sc. temporis),
id. 9, 18, 10:error,
protracted, id. 5, 33:caedes,
id. 6, 8, 7:longi aliorum principatus,
Tac. H. 2, 55:longae pacis mala,
Juv. 6, 292:bellum,
Quint. 3, 8, 56:memoriam nostri longam efficere,
Sall. C. 1, 3:morbus,
Liv. 27, 23, 6; Cels. 3, 1, 1:longo tempore,
after a long interval, Verg. A. 3, 309; cf.:longo post tempore,
id. E. 1, 29:longa dies,
length of days, a long life, Juv. 10, 265:longa syllaba,
Cic. de Or. 3, 47, 183:littera,
id. Or. 48, 159:syllabae,
Quint. 9, 4, 36:vocalis,
id. 9, 4, 85:longae pretium virtutis,
Luc. 2, 258:longa Lethe,
id. 6, 769: in rebus apertissimis nimis longi sumus; Cic. Fin. 2, 27, 85:exordium nimis longum,
Auct. Her. 1, 7, 11:longior quam oportet sermo,
Quint. 8, 3, 53:nulla de morte hominis cunctatio longa est,
Juv. 6, 221:quantis longa senectus plena malis,
id. 10, 190; 14, 251.—Hence:longum est,
it would take long, it would be tedious, Cic. Verr. 2, 1, 60, § 156:longum est ea dicere, sed hoc breve dicam,
id. Sest. 5, 12: experire;non est longum,
id. Phil. 3, 2, 10:arcessere tormenta longum videbatur,
Tac. H. 3, 71. —Ellipt., without inf., Cic. N. D. 1, 8, 19: ne longum sit, ne longum faciam, not to be tedious, to speak briefly:ac, ne longum sit, Quirites, tabellas proferri jussimus,
id. Cat. 3, 5, 10:ac ne longum fiat, videte,
id. Leg. 2, 10, 24:ne longum faciam: dum tu quadrante lavatum Rex ibis,
Hor. S. 1, 3, 137: longius facere, to defer or put off any longer:nihil opus est exemplis id facere longius,
Cic. Fin. 5, 6, 16; id. Leg. 1, 7, 22: nihil est mihi longius, nothing makes time seem longer to me than, i. e. I am full of impatience, can hardly wait for:respondit, nihil sibi longius fuisse, quam ut me viderit,
id. Fam. 11, 27, 1; id. Verr. 2, 4, 18, § 39;but: nec mihi longius quicquam est quam videre hominum voltus,
nothing is more tedious, id. Rab. Post. 12, 35: in longum, long, for a long time:nec in longum dilata res,
Liv. 5, 16:in longum dilata conclusio,
drawn out tediously, Quint. 8, 2, 22:causando nostros in longum ducis amores,
Verg. E. 9, 56:otium ejus rei haud in longum paravit,
Tac. A. 3, 27; 11, 20:in longum sufficere,
id. H. 4, 22:odia in longum jaciens, ia. A. 1, 69: nec in longius consultans,
id. H. 2, 95: per longum, for a long time:per longum celata fames,
Sil. 2, 465: ex longo, for a long time back:collecta fatigat edendi Ex longo rabies,
Verg. A. 9, 64: longa spes, that looks far ahead, reaching far into futurity:vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam,
Hor. C. 1, 4, 15; Stat. Th. 1, 322.—Of persons, prolix, tedious:nolo esse longus,
Cic. N. D. 1, 36, 101:in verbis nimius et compositione nonnumquam longior,
Quint. 10, 1, 118:(testis) longus protrahi potest,
id. 5, 7, 26:longus spe ( = tardus et difficilis ad sperandum),
slow to hope, Hor. A. P. 172.— Hence, adv., in three forms.Form longē, long, in length.1.Lit., a long way off, far, far off, at a distance, Plaut. Rud. 4, 3, 95: ab eo oppido non longe fanum est Junonis, Cic. Verr. 2, 4, 46, § 103:2.longe absum, audio sero,
id. Fam. 2, 7, 1:quam longe est hinc in saltum Gallicanum,
id. Quint. 25, 79:longe mihi obviam processerunt,
id. Verr. 2, 2, 27, § 65: longe lateque collucere, in length and breadth, i. e. far and wide, everywhere, id. N D. 2, 15, 40:Di vim suam longe lateque dmundunt,
id. Div. 1, 36, 79:longe gradi,
to take long steps, Verg. A. 10, 572:Vercingetorix locum castris delegit ab Avarico longe millia passuum XVI.,
Caes. B. G. 7, 16:Rhenum non longe a mari transire,
id. ib. 4, 1, 1:tu autem abes longe gentium,
Cic. Att. 6, 3, 1; cf. id. Fam. 12, 22, 2.— Comp.:fontes longius a praesidiis aberant,
Caes. B. C. 3, 49, 5:longius non discedam,
Cic. Fam. 14, 2 fin.:longius meare,
Col. 9, 8, 9.—Trop.a.Of time, long, for a long period (but, acc. to some, not in positive; and the foll. passages are to be understood locally; v. Forbig. ad Verg. A. 5, 406; 10, 317):b.longe prospicere futuros casus,
Cic. Lael. 12, 40:stupet Dares, longeque recusat,
Verg. A. 5, 406:nec longe,
id. ib. 10, 317:quae venientia longe ante videris,
Cic. Tusc. 3, 14, 29.— Comp.:Varro vitam Naevii producit longius,
Cic. Brut. 15, 60:paulo longius tolerare,
Caes. B. G. 7, 71, 4:longius anno remanere,
id. ib. 4, 1, 7; Nep. Att. 2, 4; Sall. C. 29, 1.— Sup.: quamdudum in portum venis huc? Ep. Longissime, Plaut. Stich. 4, 1, 24:quid longissime meministi in patria tua,
id. Men. 5, 9, 52:quoad longissime potest mens mea respicere,
Cic. Arch. 1, 1.—Of speech, long, at length, diffusely:c.haec dixi longius quam instituta ratio postulabat,
Cic. Or. 48, 162:longius aliquid circumducere,
Quint. 10, 2, 17.—Longe esse, abesse.(α).To be far away, i. e. to be of no assistance, of no avail:(β).longe iis fraternum nomen populi Romani afuturum,
Caes. B. G. 1, 36:longe illi dea mater erit,
Verg. A. 12, 52:quam tibi nunc longe regnum dotale Creusae,
Ov. H. 12, 53:longe conjugia, ac longe Tyrios hymenaeos Inter Dardanias acies fore,
Sil. 17, 80; Petr. 58.—Longe esse ab aliqua re, to be far from, i. e. destitute of a thing:d.ut ab eloquentia longissime fuerint,
Quint. 8 prooem. § 3.—Widely, greatly, much, very much, by far; esp. with sup. and ( poet. and post-Aug. = multo) comp.:e.errat longe,
Ter. Ad. 1, 1, 40:longe ante videre,
Cic. Tusc. 3, 14; Liv. 1, 19, 12:longe melior,
Verg. A. 9, 556:minor,
Liv. 24, 28, 5:longe acrius,
Tac. A. 4, 40:praestantior,
Curt. 10, 3, 10; Suet. Calig. 5; Quint. 10, 1, 67:tumultuosior,
Vell. 2, 74:proelium longe magis prosperum,
id. 2, 51:longe omnium longissima est,
Plaut. Most. 8, 3, 8:longe nobilissimus,
Caes. B. G. 1, 2:longe doctissimus,
Hor. S. 1, 5, 3:longe plurimum ingenio valuisse videtur,
Cic. Brut. 14, 35:longe princeps,
id. Fam. 13, 13:longe praestare,
id. Brut. 64, 230:ceteris antecellere,
id. Verr. 2, 4, 53, § 118:anteponere alicui rei aliquid,
id. de Or. 1, 21, 98:dissentire,
id. Lael. 9, 32 init.:quod longe secus est,
id. ib. 9, 29 fin.:longe aliter se habet ac,
id. Ac. 2, 31, 101:longe dissimilis contentio,
id. Sull. 17, 49:longe ante alias specie insignis,
Liv. 1, 9:sciunt longe aliud esse virgines rapere, aliud pugnare cum viris,
id. 1, 12, 8:longe mihi alia mens est,
Sall. C. 52, 2:a quo mea longissime ratio... abhorrebat,
Cic. Verr. 2, 2, 4, § 10:longissime diversa ratio est,
id. Phil. 5, 18, 49:(istae facultates) longe sunt diversae,
id. de Or. 1, 49, 215:longe omnes multumque superare,
id. Verr. 2, 5, 44, § 115:longe et multum antecellere,
id. Mur. 13, 29.—Repeated:plurimum et longe longeque plurimum tribuere honestati,
Cic. Fin. 2, 21, 68:sed longe cunctis longeque potentior illa,
Ov. M. 4, 325; so Gell. 14, 1.—In post-class. Lat. = valde:* B. C.longe gravis,
Stat. Th. 10, 140:longe opulentus,
App. M. 1, p. 112, 1:par studiis aevique modis sed robore longe (sc. impar),
far from equal, Stat. Achill. 1, 176.—Form longum, long, a long while ( poet.):nimis longum loquor,
Plaut. Ep. 3, 2, 40:nimis diu et longam loquor,
id. Ps. 2, 3, 21:nec longum laetabere,
Verg. A. 10, 740; Ov. M. 5, 65:clamare,
Hor. A. P. 459; Juv. 6, 65; Stat. Th. 7, 300; 10, 467. -
5 omphalos
omphălos, i, m., = omphalos, the navel (pure Lat. umbilicus); transf. for the centre (in post-class. poetry), Aus. Idyll. 11, 60. -
6 prociduus
prōcĭdŭus, a, um, adj. [1. procido].I.Fallen down, prostrate (post-Aug.):II.salix procidua,
Plin. 16, 32, 57, § 133; Stat. Th. 3, 127; Sid. Carm. 23, 415.—Of parts of the body, falling down or forwards, prociduous:sedes,
Plin. 21, 20, 87, § 151:umbilicus,
id. 20, 20, 81, § 211. -
7 rubellulus
rŭbellŭlus, a, um, adj. dim. [id.], a little reddish:umbilicus (voluminis), Mart. Cap. poët. 5, § 566: rhamnos,
Veg. 5, 74. -
8 subumbilicus
sŭb-umbĭlīcus, i, n., the parts below the navel, Hier. in Zach. 1 ad 2, 18. -
9 umbilicaris
umbĭlīcāris, e, adj. [umbilicus], of or belonging to the navel, umbilical:nervus,
the navel-string, umbilical cord, Tert. Carn. Chr. 20 med. -
10 umbo
umbo, ōnis, m. [kindr. with ambôn, omphalos, umbilicus; Germ. Nabel; Engl. navel]; prop. any convex elevation; hence,I.A boss of a shield, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 432 Vahl.); Verg. A. 2, 546:B.scutis magis quam gladiis geritur res: umbonibus incussāque alā sternuntur hostes,
Liv. 9, 41, 18.—Transf., a shield (in prose not ante-Aug.;II.syn. clipeus),
Verg. A. 7, 633; 9, 810; 10, 884; Sil. 4, 354; Liv. 4, 19, 5; 30, 34, 3; Auct. ap. Quint. 8, 5, 24:junctae umbone phalanges,
Juv. 2, 46; cf. Luc. 6, 192:umbone se protegere,
Just. 33, 2.— Trop.:judicialis,
Val. Max. 8, 5, 4.—The elbow, Mart. 3, 46, 5; Stat. Th. 2, 670; Suet. Caes. 68 fin. —III.A promontory, Stat. Achill. 1, 408.—Hence, transf., Isthmius, the Isthmus of Corinth, Stat. Th. 7, 15. —IV.A projecting boundary-stone in fields, Stat. Th. 6, 352.—V. VI.The full part or swelling of a garment, Tert. Pall. 5.—Hence, transf.:umbo candidus,
a toga, Pers. 5, 33.
См. также в других словарях:
Umbilicus — may refer to: *umbilicus, a feature of gastropod, Nautilus and Ammonite shell anatomy *umbilicus, a synonym for the navel or belly button. * Umbilicus , a genus of over ninety species of perennial flowering plants, including: ** Umbilicus… … Wikipedia
Umbilicus — est un genre de 15 à 20 espèces de plante à fleur de la famille des Crassulaceae. Espèces principales Umbilicus chloranthus, Sud des Balkans Umbilicus chrysanthus, les Alpes Umbilicus erectus, Sud des Balkans, Sud de l Italie Umbilicus… … Wikipédia en Français
UMBILICUS — quoe iliorum umbo, Isidor. ad libros a Romanis translatus est. Libris enim materiam coretx olim, papyrus, carbasus, ovilla tergora, lintei, plumbum, et alia suppeditârunt, ut cuilibet animadvertere promptum est. Vide supra. Iidem quod circum… … Hofmann J. Lexicon universale
Umbilicus — (lat. Nabel ) bezeichnet den Bauchnabel Umbilicus (Gattung), eine Pflanzengattung Umbilicus urbis, einen antiken Tempel in Rom Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrer … Deutsch Wikipedia
umbilicus — (n.) navel, 1610s, from L. umbilicus navel, from PIE root * (o)nobh navel (see NAVEL (Cf. navel)). In English, mostly confined to medical writing. Latin umbilicus is source of Sp. ombligo as well as O.Fr. lombril, lit. the navel, from l ombril,… … Etymology dictionary
Umbilicus — Um bi*li cus, n. [L. See {Umbilic}.] 1. (Anat.) The depression, or mark, in the median line of the abdomen, which indicates the point where the umbilical cord separated from the fetus; the navel. [1913 Webster] 2. (Gr. & Rom. Antiq.) An… … The Collaborative International Dictionary of English
Umbilīcus [1] — Umbilīcus (lat.), 1) der Nabel, s.d.; 2) so v.w. Mittelpunkt; 3) (Bulla), das aus der Mitte der Bücherrollen hervorragende Ende des Stabes, worum die Bücher gerollt waren, od. der zur Zierde daran angebrachte Knopf; s.u. Buch 1); 4) Brennpunkt… … Pierer's Universal-Lexikon
Umbilīcus [2] — Umbilīcus, 1) U. De C., Pflanzengattung aus der Familie der Crassulaceae Umbiliceae, 10. Kl. 5. Ordn. L.; Art: U. pendulinus (gemeines Nabelkraut), mit einfachem spannenhohem Stängel, saftigen, kappenförmig hohlen, rundlichen Wurzelblättern,… … Pierer's Universal-Lexikon
Umbilīcus — (lat.), Nabel, s. d.; U. marinus (Meernabel), s. Kreiselschnecken … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Umbilicus — Umbilīcus (lat.), Nabel; Mittelpunkt; umbilikāl, zum Nabel gehörig; Umbilikalregion, Nabelgegend … Kleines Konversations-Lexikon
Umbilicus — Umbilicus, lat., Nabel; Mittelpunkt, Mitte; Umbilicit, Nabelschnecke … Herders Conversations-Lexikon