-
1 umówić
-
2 umówić
глаг.• договорить• договориться• упорядочить* * *umówi|ć\umówićony сов. kogo z kim назначить (устроить) встречу кому с кем; о \umówićonej godzinie в условленное время;na \umówićonym miejscu в условленном месте
* * *umówiony сов. kogo z kimназна́чить (устро́ить) встре́чу кому с кемo umówionej godzinie — в усло́вленное вре́мя
na umówionym miejscu — в усло́вленном ме́сте
-
3 umówić
Dispoñer -
4 umówić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > umówić (się)
-
5 umówić się
сов.усло́виться; договори́тьсяumówić się się o piątej (godzinie) — усло́виться встре́титься в пять часо́в
umówić się się na randkę — назна́чить свида́ние
umówić się się do teatru — усло́виться пойти́ в теа́тр
-
6 umówić\ się
сов. условиться; договориться;\umówić\ się się о piątej (godzinie) условиться встретиться в пять часов; \umówić\ się się na randkę назначить свидание; \umówić\ się się do teatru условиться пойти в театр
-
7 umówić się
umówić się [umuviʨ̑ ɕɛ] -
8 umówić się
(-wię, -wisz); vb; od umawiać sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > umówić się
-
9 umówić się
• make an appointment -
10 umówić się na spotkanie
• fix an appointmentSłownik polsko-angielski dla inżynierów > umówić się na spotkanie
-
11 umówić się
-
12 umówić się
[умувічь шіê]v.dkдомовитися, умовитися -
13 umówić się
умовитися, домовитися, договоритися -
14 fix an appointment
umówić się na spotkanieEnglish-Polish dictionary for engineers > fix an appointment
-
15 make an appointment
umówić sięEnglish-Polish dictionary for engineers > make an appointment
-
16 umawiać
impf ⇒ umówić* * *(-wiam, -wiasz)* * *ipf.( spotkanie) arrange; umówić kogoś z kimś arrange a meeting with sb for sb; umówić spotkanie z kimś make an appointment with sb; czy nadal jesteśmy umówieni na poniedziałek? are we still on for Monday?ipf.1. (= ustalać) arrange, make arrangements ( z kimś with sb, co do czegoś about l. concerning sth); umówię się w tej sprawie z moim adwokatem I'll contact l. see my lawyer about it.2. pot. (= ustalać spotkanie) make a date ( z kimś with sb); arrange to meet (sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > umawiać
-
17 um|ówić
pf — um|awiać impf Ⅰ vt 1. (ustalić) to agree- umówione hasło the agreed password- autor nie złożył książki w wydawnictwie w umówionym terminie the author failed to submit the book to the publishing house on time2. (ustalić spotkanie) to make an appointment for- umówione spotkanie an appointment- umówiła go ze swoją przyjaciółką she arranged a date with her friend for him- umówić wizytę u lekarza to make an appointment with the doctor- czy pan był umówiony z dyrektorem? do you have an appointment with the director?- czy mogę prosić o umówienie mnie z prezesem? may I ask you to make an appointment for me with the chairman?Ⅱ umówić się 1. (postanowić coś wspólnie) to agree, to arrange- musimy umówić się co do ceny we’ll have to agree on a price- umówiłem się z żoną, że to ja odprowadzę dziś Jasia do szkoły I’ve arranged with my wife that I’ll take John to school today2. (ustalić spotkanie) to arrange to meet- umówiłem się z Jankiem na piątą przed dworcem kolejowym I’ve arranged to meet John at 5 o’clock at the railway station- nie będzie mnie dziś wieczorem w domu, umówiłem się z dziewczyną I won’t be at home tonight, I have a date with my girlfriend■ umówmy się pot. let’s face itThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > um|ówić
-
18 verabreden
verabreden, dass … umawiać < umówić> się, że …;am verabredeten Ort w umówionym miejscu -
19 spotkanie
meeting; ( zawody sportowe) meet(ing)umówić się ( perf) na spotkanie — to make an appointment
* * *n.1. ( umówione) meeting, appointment, engagement ( z kimś with sb); ( przypadkowe) encounter; ( towarzyskie) get-together, party; spotkanie pożegnalne farewell party; spotkanie powitalne welcome(-home) party; przypadkowe spotkanie chance encounter l. meeting; miejsce spotkania rendezvous, meeting place; spotkanie informacyjne orientation meeting; spotkanie integracyjne mixer party; spotkanie robocze working meeting; spotkanie na szczycie summit meeting; wyjść komuś na spotkanie go to meet sb; przen. meet sb halfway; co za spotkanie! fancy meeting you!; przyjść/nie przyjść na spotkanie keep/miss an appointment; być obecnym na spotkaniu attend a meeting; umówić się z kimś na spotkanie make an appointment with sb; odwołać spotkanie cancel an appointment.2. sport (sports) meeting l. meet; (= mecz) match; spotkanie eliminacyjne qualifying match; spotkanie pucharowe cup tie; spotkanie rewanżowe return match; spotkanie towarzyskie friendly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spotkanie
-
20 договориться
глаг.• dogadać• umówić• wynegocjować* * *dobić targu, dogadać się, dojść do porozumienia, porozumieć się, umówić się, ugodzić się, ułożyć się
См. также в других словарях:
umówić — dk VIa, umówićwię, umówićwisz, umów, umówićwił, umówićwiwszy umawiać ndk I, umówićam, umówićasz, umówićają, umówićaj, umówićał, umówićany «ustalić, postanowić, zorganizować coś w porozumieniu z kimś» Umówić kogoś z kimś. Umówię was na spotkanie.… … Słownik języka polskiego
umówić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}umawiać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umawiać się – umówić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wspólnie, po porozumieniu się z kimś podejmować jakąś decyzję; ustalać, uzgadniać, postanawiać coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Długo umawiali się co do formy zapłaty. Umówili się, że… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umawiać — → umówić … Słownik języka polskiego
poumawiać — dk I, poumawiaćam, poumawiaćasz, poumawiaćają, poumawiaćaj, poumawiaćał, poumawiaćany «umówić ze sobą wiele osób» poumawiać się «umówić się z wieloma osobami» Poumawiali się już na wyjazd … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
donna — ż IV, CMs. donnannie; lm D. donn żart. «panna, dziewczyna, bogdanka» Umówić się ze swoją donną na spacer. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
dwudziesty — odm. jak przym. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 20» Dwudziesta rocznica. W dwudziestym roku życia. dwudziesta blm w użyciu rzecz. «godzina dwudziesta, ósma wieczorem» Odjazd pociągu o dwudziestej. Spotkać się o dwudziestej piętnaście … Słownik języka polskiego
lekcja — ż I, DCMs. lekcjacji; lm D. lekcjacji (lekcjacyj) 1. «jednostka zajęć szkolnych lub nauczania prywatnego trwająca zwykle 45 minut» Lekcja historii, matematyki, muzyki. Brać, dawać lekcje. Prowadzić lekcję. Udzielać lekcji. Zostać, umówić się po… … Słownik języka polskiego
namówić — dk VIa, namówićwię, namówićwisz, namówićmów, namówićwił, namówićwiony namawiać ndk I, namówićam, namówićasz, namówićają, namówićaj, namówićał, namówićany 1. «nakłonić, zachęcić kogoś do czegoś; przekonać, skłonić» Namawiać kogoś do jedzenia, do… … Słownik języka polskiego