Перевод: с польского на русский

с русского на польский

uległość

  • 1 uległość

    сущ.
    • зависимость
    • повиновение
    • покорность
    • понятливость
    • послушание
    • представление
    * * *
    uległoś|ć
    податливость, уступчивость, покорность;
    znosić coś z \uległośćcią покорно переносить (сносить) что-л.;

    utrzymywać w \uległośćci держать в повиновении

    + pokorność

    * * *
    ж
    пода́тливость, усту́пчивость, поко́рность

    znosić coś z uległością — поко́рно переноси́ть (сноси́ть) что́-л.

    utrzymywać w uległości — держа́ть в повинове́нии

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > uległość

  • 2 pokora

    сущ.
    • покорность
    • скромность
    • смирение
    • униженность
    * * *
    pokor|a
    смирение ň, кротость, покорность;

    uderzyć w \pokoraę смириться

    + potulność, uległość

    * * *
    ж
    смире́ние n, кро́тость, поко́рность

    uderzyć w pokorę — смири́ться

    Syn:
    potulność, uległość

    Słownik polsko-rosyjski > pokora

См. также в других словарях:

  • uległość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. uległośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} skłonność do ustępstw wobec kogoś lub czegoś, pokorne godzenie się z zaistniałym stanem rzeczy; uleganie komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyjmować coś z uległością. Zmuszać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uległość — ż V, DCMs. uległośćości, blm «brak stanowczości, chęci decydowania, łatwość podporządkowywania się komuś; uleganie, ustępowanie komuś» Odznaczać się uległością. Uległość dzieci wobec rodziców, w stosunku do rodziców. Znosić coś z uległością.… …   Słownik języka polskiego

  • Apatia — is one of the most popular Polish punk rock and hardcore band, founded in 1989 in Poznan. Its members actively support vegetarianism and straight edge ideology.HistoryThe band was created in 1989 out of another group, HCP. First gig took place in …   Wikipedia

  • korzyć się — ndk VIb, korzyć sięrzę się, korzyć sięrzysz się, korz się, korzyć sięrzył się «kłaniać się, chylić się w pokorze; okazywać swoją niższość, uległość wobec kogoś, okazywać pokorę» Korzyć się przed potęgą, przed władzą …   Słownik języka polskiego

  • niewolniczy — 1. «dotyczący niewolnika lub niewolnictwa; właściwy niewolnikom» Niewolnicza siła robocza. Niewolnicza praca. ∆ Niewolnicza formacja społeczna «formacja społeczna powstała w wyniku rozpadu wspólnoty pierwotnej, charakteryzująca się tym, że środki …   Słownik języka polskiego

  • oddanie — n I 1. rzecz. od oddać. 2. «całkowite poświęcenie się komuś lub czemuś; uległość w stosunku do kogoś, gorliwość, zapał w wypełnianiu czegoś» Bezgraniczne, ślepe oddanie. Oddanie dla matki. Oddanie sprawie a. dla sprawy. Pracować dla kogoś, dla… …   Słownik języka polskiego

  • okazać — dk IX, okażę, okażesz, okaż, okazaćał, okazaćany okazywać ndk VIIIa, okazaćzuję, okazaćzujesz, okazaćzuj, okazaćywał, okazaćywany 1. «pokazać, przedstawić (dokument)» Okazać kwit, legitymację. 2. «objawić coś (jakieś uczucia, wrażenia), wyrazić,… …   Słownik języka polskiego

  • pantoflarstwo — n III, Ms. pantoflarstwowie, blm 1. «nadmierna uległość męża wobec żony» 2. rzem. «wyrób miękkich pantofli domowych» …   Słownik języka polskiego

  • poddanie — n I rzecz. od poddać. poddanie się 1. rzecz. od poddać się. 2. «uległość, rezygnacja» Znosił swój los spokojnie, z poddaniem się …   Słownik języka polskiego

  • pokłon — m IV, D. u, Ms. pokłonnie; lm M. y książk. «pochylenie głowy lub całego tułowia, wyrażające szacunek, powitanie, pożegnanie» Niskie, pokłony. Zgiąć się w pokłonie. Oddać komuś pokłon. ◊ przestarz. Bić pokłony «kłaniać się nisko zginając się wpół… …   Słownik języka polskiego

  • pokora — ż IV, CMs. pokoraorze, blm «stan psychiczny polegający na odczuwaniu własnej małości, niższości; uniżona postawa wobec kogoś, czegoś; brak buntu wobec przeciwności; potulność, uległość, uniżoność» Uczyć się (lub kogoś) pokory. Pochylić głowę na… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»