-
1 ulecieć
глаг.• улететь* * *ulec|ieć\uleciećę сов. улететь, отлететь;● \uleciećiało z pamięci вылетело (выскочило) из головы
+ wylecieć* * *ulecę сов.улете́ть, отлете́тьSyn: -
2 odpłynąć
odpłyn|ąćсов. 1. отплыть; уплыть;\odpłynąć daleko od brzegu отплыть далеко от берега; \odpłynąć w rejs уйти в рейс;
2. (odbić od brzegu) отчалить;3. (о cieczach) стечь, сбежать; 4. перен. улететь, унестись;● krew \odpłynąćęła кровь отлила (от лица), краска сбежала (с лица);
ktoś \odpłynąćąl шутл. кто-л.ушёл (смотался)+3. ściec, spłynąć, ujść 4. ulecieć
* * *сов.1) отплы́ть; уплы́тьodpłynąć daleko od brzegu — отплы́ть далеко́ от бе́рега
odpłynąć w rejs — уйти́ в рейс
2) ( odbić od brzegu) отча́лить3) ( o cieczach) стечь, сбежа́ть4) перен. улете́ть, унести́сь•- ktoś odpłynąłSyn: -
3 poszybować
глаг.• полететь* * *сов. полететь, взлететь+polecieć, ulecieć
* * *сов.полете́ть, взлете́тьSyn:
См. также в других словарях:
ulecieć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ulatać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wychodzić – wyjść [wypadać – wypaść i in.] z pamięci {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulecieć — Coś uleciało komuś z pamięci «ktoś o czymś zapomniał, nie może sobie czegoś przypomnieć»: Kastor uczył go rzutów kamiennym krążkiem. I tak wtedy dobrze szło! Czyż zapomniał o tym, że Kastor pokazywał mu najlepszy uchwyt i sposób rzucania? W… … Słownik frazeologiczny
ulecieć — dk VIIa, uleciećcę, uleciećcisz, uleć, uleciećciał, uleciećcieli ulatywać ndk VIIIa, uleciećtuję, uleciećtujesz, uleciećtuj, uleciećywał, rzad. ulatać ndk I, uleciećam, uleciećasz, uleciećają, uleciećaj, uleciećał 1. «o ptakach, owadach:… … Słownik języka polskiego
ulatywać — → ulecieć … Słownik języka polskiego
pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… … Słownik języka polskiego
poszybować — dk IV, poszybowaćbuję, poszybowaćbujesz, poszybowaćbuj, poszybowaćował «szybując, lecąc skierować się w jakąś stronę; polecieć, ulecieć» Orzeł poszybował do gniazda. Pocisk poszybował w powietrze. Rakieta poszybowała w przestrzeń … Słownik języka polskiego
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… … Słownik języka polskiego
wznieść — dk XI, wzniosę, wzniesiesz, wznieś, wzniósł, wzniosła, wznieśli, wzniesiony, wzniósłszy wznosić ndk VIa, wznoszę, wznieśćsisz, wznoś, wznieśćsił, wznoszony 1. «unieść wysoko, wyciągnąć w górę; podnieść» Wznieść rękę ku górze. Wznieść szablę do… … Słownik języka polskiego
u- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący pochodne czasowniki (i formy pokrewne), w których wnosi do znaczenia podstawowego następujące znaczenia:a) doprowadzenia czynności wyrażanej czasownikiem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ulatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ulataćam, ulataća, ulataćają, {{/stl 8}}ulatywać {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk Ib, ulataćtuję, ulataćtuje {{/stl 8}}– ulecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, ulataćcę, ulataćci, ulataćciał, ulataćcieli {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień