-
1 ulegać
vi1) ( przegrać walkę)ulec komuś jdm unterliegen, gegen jdn verlieren2) ( podporządkowywać się)\ulegać komuś/czemuś sich +akk jdm/etw unterwerfen\ulegać czyimś namowom sich +akk von jdm überreden lassen3) ( doznawać jakiegoś stanu)\ulegać nastrojom Gefühlsschwankungen unterliegen\ulegać halucynacjom Halluzinationen haben\ulegać czyjemuś urokowi jds Zauber erliegen\ulegać pokusie zrobienia czegoś der Versuchung erliegen, etw zu tun4) ( podlegać działaniu)\ulegać przemianom Veränderungen unterliegen, sich +akk verändernulec wypadkowi verunglücken, verunfallenulec zakażeniu sich +akk ansteckenulec zepsuciu verderbenulec zniszczeniu zerstört werdennie ulega wątpliwości, że... es ist unzweifelhaft, dass..., es steht außer Zweifel, dass...5) (książk: oddawać się)\ulegać komuś sich +akk jdm hingeben -
2 ulegać
ulegać (-am) < ulec> (ulegnę) MIL, SPORT unterliegen; pokusie, złudzeniu, nałogom erliegen; (podporządkować się) sich fügen;ulegać naciskom fig dem Druck nachgeben;ulegać zmianie einem Wandel unterliegen;ulegać wypadkowi verunglücken, einen Unfall erleiden;ulegać zapomnieniu in Vergessenheit geraten;ulegać przedawnieniu verjährt sein;ulegać zepsuciu v/i verderben;to nie ulega wątpliwości es steht außer Zweifel;uległ jej prośbom er kam ihrem Bitten nach;uległ jej woli er beugte sich ihrem Willen
См. также в других словарях:
popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… … Słownik języka polskiego
pójść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXd, pójśćjdę, pójśćjdzie, pójdź, poszedł, poszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc, skierować się w którąś stronę, wybrać się dokądś, w jakimś celu; zacząć iść dokądś; podążyć;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skwasić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk VIIb, skwasić sięsi się {{/stl 8}}{{stl 7}} ulec zepsuciu pod wpływem fermentacji spowodowanej np. zbyt wysoką temperaturą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzeba wylać zupę, bo się skwasiła w tym upale. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadpsuć — dk Xa, nadpsućpsuję, nadpsućpsujesz, nadpsućpsuj, nadpsućpsuł, nadpsućpsuty «zepsuć, zniszczyć, uszkodzić coś trochę, niezupełnie» Ulewa nadpsuła drogę. Wybierać nadpsute owoce. nadpsuć się «ulec częściowemu zepsuciu» Nadpsuły się produkty… … Słownik języka polskiego
upaść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}paść II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upaść II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}upadać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}upaść III… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zepsucie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zepsuć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} upadek, rozwiązłość obyczajów, rozkład moralny; demoralizacja :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień