-
1 ukrajać
глаг.• отрезать -
2 ukroić
глаг.• отрезать* * *ukro|ić\ukroićję, ukrój, \ukroićjony сов. отрезать; нарезать;\ukroić szynki нарезать ветчины; \ukroić kawałek chleba отрезать ломтик хлеба
+ ukrajać* * *ukroję, ukrój, ukrojony сов.отре́зать; наре́затьukroić szynki — наре́зать ветчины́
ukroić kawałek chleba — отре́зать ло́мтик хле́ба
Syn:
См. также в других словарях:
ukrajać — → ukroić … Słownik języka polskiego
ukroić — dk VIa, ukroję, ukroićisz, ukrój, ukroićił, ukrojony ukrajać dk IX, ukroićję, ukroićjesz, ukraj, ukroićjał, ukroićjany rzad. ukrawać ndk I, ukroićam, ukroićasz, ukroićają, ukroićaj, ukroićał, ukroićany «krojąc oddzielić kawałek od większej… … Słownik języka polskiego
ukrawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad., cz. ndk VIIIa, ukrawaćam, ukrawaća, ukrawaćają, ukrawaćany {{/stl 8}}– ukrajać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, ukrawaćję, ukrawaćje, ukrawaćany {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}ukroić {{/stl 22}}{{stl 8}}dk VIIb,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
