ujmować

См. также в других словарях:

• ujmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, ujmowaćmuję, ujmowaćmuje, ujmowaćany {{/stl 8}}– ująć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, ujmę, ujmie, ujmij, ujął, ujęli, ujęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać, chwytać coś dłońmi,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ujmować – ująć sobie lat — {{/stl 13}}{{stl 7}} zatajać, starać się ukryć swój wiek; mówić, że się ma mniej lat niż w rzeczywistości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy przekroczyła czterdziestkę, zaczęła ujmować sobie lat. Makijażem próbowała ująć sobie lat. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ujmować się – ująć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać kogoś w obronę, stawać po jego stronie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ująć się za skazanym, za skrzywdzonym. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ujmować – ująć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}w słowa {{/stl 13}}{{stl 7}} opowiadać o czymś, przedstawiać coś przy pomocy słów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ująć w słowa jakiś problem, przebieg rozumowania. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ujmować — Nie ujmując komuś czegoś; nic, niczego komuś nie ujmując «nie umniejszając czyjegoś znaczenia, czyjejś wartości»: Nie ujmując zasług Szoberowi, musimy jednak pamiętać, że od pierwszego wydania jego gramatyki upłynęło wiele dziesiątków lat. W tym… …   Słownik frazeologiczny

• ujmować — → ująć …   Słownik języka polskiego

• ujmować się — Ująć się honorem zob. honor 1 …   Słownik frazeologiczny

• chwytać – chwycić [ujmować – ująć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}za serce {{/stl 13}}{{stl 7}} wywoływać czyjeś wzruszenie; ujmować, rozrzewniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego przeprosiny i stropiona mina ujęły ją za serce. Wiedziała, jak chwycić go za serce, ale nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• ująć — dk Xc, ujmę, ujmiesz, ujmij, ujął, ujęła, ujęli, ujęty, ująwszy ujmować ndk IV, ująćmuję, ująćmujesz, ująćmuj, ująćował, ująćowany 1. «wziąć, uchwycić coś ręką, rękami lub narzędziem; dawniej: objąć kogoś» Ująć młot obiema rękami, w obie ręce.… …   Słownik języka polskiego

• chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… …   Słownik języka polskiego