ujarzmić

См. также в других словарях:

• ujarzmić — dk VIa, ujarzmićmię, ujarzmićmisz, ujarzmićmij, ujarzmićmił, ujarzmićmiony ujarzmiać ndk I, ujarzmićam, ujarzmićasz, ujarzmićają, ujarzmićaj, ujarzmićał, ujarzmićany «narzucić jarzmo, niewolę, podbić» Ujarzmić kraj. Narody ujarzmione. przen.… …   Słownik języka polskiego

• ujarzmiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ujarzmiaćam, ujarzmiaća, ujarzmiaćają, ujarzmiaćany {{/stl 8}}– ujarzmić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ujarzmiaćmię, ujarzmiaćmi, ujarzmiaćmij, ujarzmiaćmiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nieujarzmiony — nieujarzmionymieni «nie dający się ujarzmić; nieokiełznany, dziki» Nieujarzmiona natura …   Słownik języka polskiego

• ująć — dk Xc, ujmę, ujmiesz, ujmij, ujął, ujęła, ujęli, ujęty, ująwszy ujmować ndk IV, ująćmuję, ująćmujesz, ująćmuj, ująćował, ująćowany 1. «wziąć, uchwycić coś ręką, rękami lub narzędziem; dawniej: objąć kogoś» Ująć młot obiema rękami, w obie ręce.… …   Słownik języka polskiego

• zawojować — dk IV, zawojowaćjuję, zawojowaćjujesz, zawojowaćjuj, zawojowaćował, zawojowaćowany zawojowywać ndk VIIIa, zawojowaćowuję, zawojowaćowujesz, zawojowaćowuj, zawojowaćywał, zawojowaćywany «podbić, opanować wygrawszy wojnę» Zawojować sąsiednie kraje …   Słownik języka polskiego

• zgnębić — dk VIa, zgnębićbię, zgnębićbisz, zgnęb, zgnębićbił, zgnębićbiony 1. «wpłynąć źle na czyjeś samopoczucie; zmartwić, znękać, przygnębić» Zgnębiła go diagnoza lekarza. Być zgnębionym złymi wiadomościami. 2. rzad. «uciemiężyć, ujarzmić; pognębić»… …   Słownik języka polskiego

• nieokiełznany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieokiełznanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} niedający się ujarzmić, pohamować, poskromić; nieujarzmiony, nieposkromiony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć nieokiełznany temperament. Nieokiełznana namiętność. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień