-
1 uitvallen
выпасть; вылезть; опасть; выйти из строя; не состояться; сошёл с дистанции (трассы); выйти; рявкатьна; рявкнуть на* * ** (z)goed [slecht] úitvallen — [не] удаваться
* * *сущ.общ. становиться злым, разозлиться, выпадать, выходить из строя, давать результаты, делать выпад, наладить (tegen-на), делать вылазку, ь, вылезать (о волосах и т.п.) -
2 goed uitvallen
гл.общ. удаться -
3 slecht uitvallen
прил.общ. не удаться -
4 вылезать
vgener. uitpuilende, uit (iets) kruipen (откуда-л.), uitvallen (о волосах и т.п.) -
5 выпадать
vgener. uitvallen, wegvallen, afvallen, ontschieten, ontvallen, ontzinken, opkomen (диалоговое окно на экране), schieten -
6 выходить из строя
vgener. uitvallen, uit het gelid treden -
7 давать результаты
vgener. uitvallen -
8 делать вылазку
vgener. uitvallen -
9 делать выпад
vgener. uitvallen -
10 наладить
vgener. uitvallen (tegen-íà) -
11 не удаться
prepos.gener. in duigen vallen, missen, slecht uitvallen -
12 становиться злым, разозлиться
vgener. uitvallen -
13 удаться
vgener. goed uitvallen -
14 ь
ngener. uitvallen
См. также в других словарях:
Einfall — 1. Dat sünd sîn Einfälle, säd de Hattersche; dar lêg êr Mann up t Starwen. (Oldenburg.) – Hoefer, 41. 2. Gute Einfälle sind oft arge (böse, schlimme) Ausfälle. Holl.: Invallen doen uitvallen. (Harrebomée, I, 362.) 3. Das is e Einfall vun m alt… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon