Перевод: с английского на все языки

со всех языков на английский

uformować

  • 1 condition

    [kən'dɪʃən] 1. n
    ( state) stan m; ( requirement) warunek m

    in good/poor condition — w dobrym/złym stanie

    on condition that … — pod warunkiem, że …

    2. vt
    person formować (uformować perf); hair nakładać (nałożyć perf) odżywkę na +acc
    * * *
    [kən'diʃən] 1. noun
    1) (state or circumstances in which a person or thing is: The house is not in good condition; He is in no condition to leave hospital; under ideal conditions; living conditions; variable conditions.)
    2) (something that must happen or be done before some other thing happens or is done; a term or requirement in an agreement: It was a condition of his going that he should pay his own expenses; That is one of the conditions in the agreement.)
    2. verb
    1) (to affect or control: behaviour conditioned by circumstances.) warunkować
    2) (to put into the required state: The footballers trained hard in order to condition themselves for the match.) doprowadzać do określonego stanu
    - conditionally
    - conditioner
    - on condition that

    English-Polish dictionary > condition

  • 2 terrace

    ['tɛrəs]
    n
    * * *
    ['terəs] 1. noun
    1) ((one of a number of) raised level banks of earth etc, like large steps, on the side of a hill etc: Vines are grown on terraces on the hillside.) taras
    2) (a row of houses connected to each other.) szeregowiec
    2. verb
    (to make into a terrace or terraces: The hillside has been terraced to make new vineyards.) uformować w taras(y)

    English-Polish dictionary > terrace

См. также в других словарях:

  • uformować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uformować II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować III {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uformować — dk IV, uformowaćmuję, uformowaćmujesz, uformowaćmuj, uformowaćował, uformowaćowany 1. «nadać czemuś odpowiedni kształt, odpowiednią formę; ukształtować» Uformować klomb. Uformować z ciasta okrągły placek. 2. «ustawić w pewnym porządku,… …   Słownik języka polskiego

  • uformować się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uformować się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować się II {{/stl 33}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • formować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, formowaćmuję, formowaćmuje, formowaćany {{/stl 8}}– sformować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} organizować coś, tworzyć, powoływać do życia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Formować oddziały wojskowe. Sformować …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • utworzyć — dk VIb, utworzyćrzę, utworzyćrzysz, utwórz, utworzyćrzył, utworzyćrzony 1. «ustanowić, zorganizować, ukonstytuować» Utworzyć kółko zainteresowań. Utworzyć nowy zarząd organizacji. Utworzyć nowy oddział szpitala. 2. «stać się sprawcą istnienia,… …   Słownik języka polskiego

  • formować się — I – sformować się, uformować się {{/stl 13}}{{stl 33}} ustawiać się w określonym porządku; szeregować się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Formować się w kolumnę marszową. Uformować się w drużyny. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ukonstytuować — dk IV, ukonstytuowaćtuuję, ukonstytuowaćtuujesz, ukonstytuowaćtuuj, ukonstytuowaćował, ukonstytuowaćowany «uformować, utworzyć coś, zwłaszcza jakieś ciało kolegialne» Ukonstytuować zarząd organizacji. ukonstytuować się «zostać ukonstytuowanym;… …   Słownik języka polskiego

  • utoczyć — dk VIb, utoczyćczę, utoczyćczysz, utocz, utoczyćczył, utoczyćczony 1. «spuścić, ściągnąć pewną ilość płynu z jakiegoś naczynia; ulać» Utoczyć wina, piwa z beczki. ◊ Utoczyć sobie krwi dla kogoś, dla czegoś, za coś; dać sobie krwi (z serca, spod… …   Słownik języka polskiego

  • armia — ż I, DCMs. armiamii; lm D. armiamii (armiamij) 1. «siły zbrojne państwa, wojsko; w węższym znaczeniu: lądowe siły zbrojne» Armia polska, rosyjska. Armia sojusznicza, nieprzyjacielska. Powołać, wcielić kogoś do armii. Służyć w jakiejś armii.… …   Słownik języka polskiego

  • nalepić — dk VIa, nalepićpię, nalepićpisz, nalepićlep, nalepićpił, nalepićpiony nalepiać ndk I, nalepićam, nalepićasz, nalepićają, nalepićaj, nalepićał, nalepićany 1. «przymocować coś do jakiejś powierzchni za pomocą czegoś lepkiego, zwykle za pomocą… …   Słownik języka polskiego

  • niekształtnie — przysłów. od niekształtny Ulepić, uformować coś niekształtnie …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»