-
1 uformować
глаг.• сформировать• сформовать• формировать* * *uformowa|ć\uformowaćny сов. сформировать+ukształtować;
sformować* * *uformowany сов.сформирова́тьSyn: -
2 uformować\ się
uformowa|ć sięсов. сформироваться;\uformować\ sięło się prezydium сформировался президиум; \uformować\ się się w dwuszeregu выстроиться в две шеренги
+ ukształtować się;sformować się -
3 uformować się
сов.сформирова́тьсяuformowało się prezydium — сформирова́лся прези́диум
uformować się się w dwuszeregu — вы́строиться в две шере́нги
Syn: -
4 uformować ciało
сформировать телоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uformować ciało
-
5 uformować grób
сформировать могилуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uformować grób
-
6 sformować
глаг.• образовать• образовывать• сформировать• формировать* * *sformowa|ć\sformowaćny сов. 1. сформировать;2. (szereg, kolumnę itp.) построить, выстроить (шеренгу etc.)* * *sformowany сов.1) сформирова́ть2) (szereg, kolumnę itp.) постро́ить, вы́строить (шеренгу и т. п.)Syn: -
7 ukonstytuować
глаг.• назначать• образовать• образовывать• основывать• составлять• сочинить• учредить• учреждать* * *ukonstytuowa|ć\ukonstytuowaćny сов. сформировать, конституировать+uformować, utworzyć
* * *ukonstytuowany сов.сформирова́ть, конституи́роватьSyn: -
8 ukształtować
-
9 sformować się
-
10 ukonstytuować się
-
11 ukształtować się
-
12 sformować\ się
сов. 1. сформироваться;2. построиться, выстроиться (в шеренгу etc.) -
13 ukonstytuować\ się
сов. сформироваться, конституироваться+uformować się, utworzyć się
-
14 ukształtować\ się
сов. сформироваться
См. также в других словарях:
uformować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uformować II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować III {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uformować — dk IV, uformowaćmuję, uformowaćmujesz, uformowaćmuj, uformowaćował, uformowaćowany 1. «nadać czemuś odpowiedni kształt, odpowiednią formę; ukształtować» Uformować klomb. Uformować z ciasta okrągły placek. 2. «ustawić w pewnym porządku,… … Słownik języka polskiego
uformować się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uformować się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować się II {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
formować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, formowaćmuję, formowaćmuje, formowaćany {{/stl 8}}– sformować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} organizować coś, tworzyć, powoływać do życia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Formować oddziały wojskowe. Sformować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utworzyć — dk VIb, utworzyćrzę, utworzyćrzysz, utwórz, utworzyćrzył, utworzyćrzony 1. «ustanowić, zorganizować, ukonstytuować» Utworzyć kółko zainteresowań. Utworzyć nowy zarząd organizacji. Utworzyć nowy oddział szpitala. 2. «stać się sprawcą istnienia,… … Słownik języka polskiego
formować się — I – sformować się, uformować się {{/stl 13}}{{stl 33}} ustawiać się w określonym porządku; szeregować się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Formować się w kolumnę marszową. Uformować się w drużyny. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ukonstytuować — dk IV, ukonstytuowaćtuuję, ukonstytuowaćtuujesz, ukonstytuowaćtuuj, ukonstytuowaćował, ukonstytuowaćowany «uformować, utworzyć coś, zwłaszcza jakieś ciało kolegialne» Ukonstytuować zarząd organizacji. ukonstytuować się «zostać ukonstytuowanym;… … Słownik języka polskiego
utoczyć — dk VIb, utoczyćczę, utoczyćczysz, utocz, utoczyćczył, utoczyćczony 1. «spuścić, ściągnąć pewną ilość płynu z jakiegoś naczynia; ulać» Utoczyć wina, piwa z beczki. ◊ Utoczyć sobie krwi dla kogoś, dla czegoś, za coś; dać sobie krwi (z serca, spod… … Słownik języka polskiego
armia — ż I, DCMs. armiamii; lm D. armiamii (armiamij) 1. «siły zbrojne państwa, wojsko; w węższym znaczeniu: lądowe siły zbrojne» Armia polska, rosyjska. Armia sojusznicza, nieprzyjacielska. Powołać, wcielić kogoś do armii. Służyć w jakiejś armii.… … Słownik języka polskiego
nalepić — dk VIa, nalepićpię, nalepićpisz, nalepićlep, nalepićpił, nalepićpiony nalepiać ndk I, nalepićam, nalepićasz, nalepićają, nalepićaj, nalepićał, nalepićany 1. «przymocować coś do jakiejś powierzchni za pomocą czegoś lepkiego, zwykle za pomocą… … Słownik języka polskiego
niekształtnie — przysłów. od niekształtny Ulepić, uformować coś niekształtnie … Słownik języka polskiego