-
21 formować
formować się sich bilden -
22 sformować
formować się sich bilden -
23 Charakter
Charakter [ka'raktɐ] <-s, -tere> mden \Charakter prägen uformować charaktersie sind ganz gegensätzliche \Charaktere to są zupełnie odmienne charaktery4) \Charakter haben mieć charakter
- 1
- 2
См. также в других словарях:
uformować się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uformować się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować się II {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uformować — dk IV, uformowaćmuję, uformowaćmujesz, uformowaćmuj, uformowaćował, uformowaćowany 1. «nadać czemuś odpowiedni kształt, odpowiednią formę; ukształtować» Uformować klomb. Uformować z ciasta okrągły placek. 2. «ustawić w pewnym porządku,… … Słownik języka polskiego
formować się — I – sformować się, uformować się {{/stl 13}}{{stl 33}} ustawiać się w określonym porządku; szeregować się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Formować się w kolumnę marszową. Uformować się w drużyny. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykluć się — dk Xa, wykluć siękluje się, wykluć siękluł się wykluwać się ndk I, wykluć sięwa się, wykluć sięają się, wykluć sięał się «o pisklętach: wydobyć się z jaja, wylęgnąć się» Kurczęta już się wykluły. przen. «narodzić się, powstać, uformować się» Nowy … Słownik języka polskiego
utworzyć — dk VIb, utworzyćrzę, utworzyćrzysz, utwórz, utworzyćrzył, utworzyćrzony 1. «ustanowić, zorganizować, ukonstytuować» Utworzyć kółko zainteresowań. Utworzyć nowy zarząd organizacji. Utworzyć nowy oddział szpitala. 2. «stać się sprawcą istnienia,… … Słownik języka polskiego
ukonstytuować — dk IV, ukonstytuowaćtuuję, ukonstytuowaćtuujesz, ukonstytuowaćtuuj, ukonstytuowaćował, ukonstytuowaćowany «uformować, utworzyć coś, zwłaszcza jakieś ciało kolegialne» Ukonstytuować zarząd organizacji. ukonstytuować się «zostać ukonstytuowanym;… … Słownik języka polskiego
wyrosnąć — + rzad. wyróść dk Vc, wyrosnąćrosnę, wyrosnąćrośniesz, wyrosnąćrośnij, wyrosnąćrósł, wyrosnąćrosła, wyrosnąćrośli, wyrosnąćrósłszy wyrastać ndk I, wyrosnąćam, wyrosnąćasz, wyrosnąćają, wyrosnąćaj, wyrosnąćał 1. «o roślinach: rosnąc z ziarna… … Słownik języka polskiego
pozawiązywać — dk VIIIa, pozawiązywaćzuję, pozawiązywaćzujesz, pozawiązywaćzuj, pozawiązywaćywał, pozawiązywaćywany «zawiązać wiele czegoś lub w wielu miejscach; zawiązać jedno po drugim» Pozawiązywać supełki, węzełki na sznurku. Pozawiązywać paczki sznurkiem.… … Słownik języka polskiego
wypreparować — dk IV, wypreparowaćruję, wypreparowaćrujesz, wypreparowaćruj, wypreparowaćował, wypreparowaćowany wypreparowywać ndk VIIIa, wypreparowaćowuję, wypreparowaćowujesz, wypreparowaćowuj, wypreparowaćywał, wypreparowaćywany «preparując otrzymać;… … Słownik języka polskiego
utoczyć — dk VIb, utoczyćczę, utoczyćczysz, utocz, utoczyćczył, utoczyćczony 1. «spuścić, ściągnąć pewną ilość płynu z jakiegoś naczynia; ulać» Utoczyć wina, piwa z beczki. ◊ Utoczyć sobie krwi dla kogoś, dla czegoś, za coś; dać sobie krwi (z serca, spod… … Słownik języka polskiego
rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… … Słownik języka polskiego