ufetować

См. также в других словарях:

• ufetować — dk IV, ufetowaćtuję, ufetowaćtujesz, ufetowaćtuj, ufetowaćował, ufetowaćowany przestarz. «podjąć kogoś uroczyście, wystawnie; uraczyć, ugościć» Ufetować gościa dobrą kolacją. przen. Ufetować kogoś dobrą muzyką …   Słownik języka polskiego

• uraczyć — dk VIb, uraczyćczę, uraczyćczysz, uracz, uraczyćczył, uraczyćczony «poczęstować kogoś czymś ulubionym przez niego; przyjąć kogoś obfitym, smacznym jedzeniem; ufetować» Uraczyć kogoś dziczyzną, dobrym winem, wyborną kolacją. uraczyć się «zjeść coś …   Słownik języka polskiego

• bal — I m I, D. u; lm M. e, D. ów «wielka zabawa taneczna» Bal karnawałowy. Królowa balu. Wyprawić, wydać bal. Iść na bal. ∆ Bal kostiumowy, maskowy «bal, na którym uczestnicy są w przebraniu, w maskach na twarzy» ◊ Bal; ładny bal! «o jakiejś… …   Słownik języka polskiego