udobruchać

См. также в других словарях:

• udobruchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, udobruchaćam, udobruchaća, udobruchaćają, udobruchaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} pozytywnym oddziaływaniem spowodować, że ktoś przestaje się gniewać; uspokoić, ułagodzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Udobruchać nauczyciela… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• udobruchać — dk I, udobruchaćam, udobruchaćasz, udobruchaćają, udobruchaćaj, udobruchaćał, udobruchaćany «powściągnąć czyjś gniew, urazę, sprawić, że ktoś przestaje się gniewać; ułagodzić, uspokoić, przebłagać» Udobruchać rozgniewanego kolegę. Udobruchać… …   Słownik języka polskiego

• udobruchać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestać się gniewać pod czyimś wpływem {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przeprosić — dk VIa, przeprosićproszę, przeprosićsisz, przeprosićproś, przeprosićsił, przeprosićproszony przepraszać ndk I, przeprosićam, przeprosićasz, przeprosićają, przeprosićaj, przeprosićał, przeprosićany «poprosić o darowanie winy, o przebaczenie,… …   Słownik języka polskiego

• rozbroić — dk VIa, rozbroićbroję, rozbroićbroisz, rozbroićbrój, rozbroićbroił, rozbroićbrojony rozbrajać ndk I, rozbroićam, rozbroićasz, rozbroićają, rozbroićaj, rozbroićał, rozbroićany 1. «pozbawić uzbrojenia, odebrać broń, uczynić bezbronnym;… …   Słownik języka polskiego

• rozchmurzyć — dk VIb, rozchmurzyćrzę, rozchmurzyćrzysz, rozchmurzyćchmurz, rozchmurzyćrzył, rozchmurzyćrzony rozchmurzać ndk I, rozchmurzyćam, rozchmurzyćasz, rozchmurzyćają, rozchmurzyćaj, rozchmurzyćał, rozchmurzyćany «uczynić pogodnym, nie zasępionym;… …   Słownik języka polskiego

• ubłagać — dk I, ubłagaćam, ubłagaćasz, ubłagaćają, ubłagaćaj, ubłagaćał, ubłagaćany rzad. ubłagiwać ndk VIIIb, ubłagaćguję, ubłagaćgujesz, ubłagaćguj, ubłagaćiwał, ubłagaćiwany 1. «błaganiem uzyskać coś, skłonić kogoś do czegoś; uprosić» Ubłagała u matki… …   Słownik języka polskiego

• ugłaskać — dk IX, ugłaszczę, ugłaszczesz, ugłaszcz, ugłaskaćał, ugłaskaćany, rzad. I, ugłaskaćam, ugłaskaćasz, ugłaskaćają, ugłaskaćaj ugłaskiwać ndk VIIIb, ugłaskaćkuję, ugłaskaćkujesz, ugłaskaćkuj, ugłaskaćiwał, ugłaskaćiwany 1. «uśmierzyć czyjeś… …   Słownik języka polskiego

• ułagodzić — dk VIa, ułagodzićdzę, ułagodzićdzisz, ułagodzićgodź a. ułagodzićgódź, ułagodzićdził, ułagodzićdzony rzad. ułagadzać ndk I, ułagodzićam, ułagodzićasz, ułagodzićają, ułagodzićaj, ułagodzićał, ułagodzićany «uczynić łagodniejszym, mniej intensywnym;… …   Słownik języka polskiego

• przeprosić się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przepraszać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przeprosić się II {{/stl 13}}{{stl 33}} przestać być zagniewanym, zapomnieć urazy, przyjąć przeprosiny; udobruchać się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozbrajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbrajaćam, rozbrajaća, rozbrajaćają, rozbrajaćany {{/stl 8}}– rozbroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozbrajaćbroję, rozbrajaćbroi, rozbrajaćbrój, rozbrajaćbrojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień