Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

udo

  • 81 udus

    ūdus, a, um, adj. [contr. for uvidus from uveo], wet, moist, damp, humid ( poet. and in post-Aug. prose):

    cum sint umidae (nubes), imo udae,

    Sen. Q. N. 2, 25:

    paludes,

    Ov. F. 6, 401:

    litus,

    Hor. C. 1, 32, 7:

    humus,

    id. ib. 3, 2, 23:

    argilla,

    id. Ep. 2, 2, 8:

    salictum,

    id. C. 2, 5, 7:

    pomaria rivis,

    id. ib. 1, 7, 13:

    Tibur,

    id. ib. 3, 29, 6:

    apium,

    id. ib. 2, 7, 23:

    palatum,

    Verg. G. 3, 388:

    oculi,

    Ov. H. 12, 55; cf.

    lumina,

    Prop. 2, 7, 10:

    genae,

    Ov. Am. 1, 8, 84:

    Lyaeo tempora,

    Hor. C. 1, 7, 22; cf.

    aleator,

    soaked, fuddled, Mart. 5, 84, 5:

    vere madent udo terrae,

    Verg. G. 3, 429:

    udae Vocis iter,

    id. A. 7, 533.— Poet.:

    gaudium,

    i. e. tearful, Mart. 10, 78, 8.—In mal. part.:

    inguina,

    Juv. 10, 321:

    puella,

    Mart. 11, 16, 8.— Neutr. absol.:

    udo colores illinere,

    i. e. to paint in fresco, Plin. 35. 7, 31, § 49; cf. Vitr. 7, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > udus

  • 82 аралия

    aralia, udo

    Большой англо-русский и русско-английский словарь > аралия

  • 83 inudo

    in-ūdo, —, —, āre
    увлажнять, смачивать ( aliquid labris Eccl)

    Латинско-русский словарь > inudo

  • 84 odo

    ōdo, ōnis m. Dig = udo

    Латинско-русский словарь > odo

  • 85 aridus

    āridus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (areo), trocken, dürr, I) eig.: a) übh. (Ggstz. umidus, uvidus, liquidus), folia, Cic.: solum, Verg.: terra (Ggstz. terra satiata), Sen.: terra arida et sicca, Plin.: regiones umidae aridaeque, Sen.: lignum, Hor.: stramentum, Liv.: recrementa aridiora (Ggstz. umidiora), Gell. 17, 11, 2. – poet. (meton.), sonus, fragor, knatternder, knackender Schall (wie wenn trockenes Holz zerbrochen wird), Lucr. u. Verg. – subst., α) āridum, ī, n., das Trockene, Ggstz. 3, 12, 3: inducere colores in arido (auf die trockene Gipswand; Ggstz. inducere colores udo tectorio), Vitr. 7, 3, 8. – bes. der trockene Boden, naves in aridum subducere, Caes.: ex arido pugnam facere, Caes.: ex arido tela conicere, Caes.: m. Genet., quae humi arido atque arenoso gignuntur, Sall. Iug. 48, 3 (dazu Dietsch). – β) ārida, ae, f., das trockene Land (Ggstz. mare), Tert. adv. Marc. 2, 12. Vulg. genes. 1, 9; exod. 4, 9 u.a. – b) durch Hitze, Staub, Fieber trocken, lechzend, anhelitus, Ov.: viator, vor Durst schmachtend, Verg.: sitis, Lucr.: febris, Verg. – c) dürr an Wasser, regenlos, nubila, Verg. georg. 3, 197. – d) dürr = sast- u. fleischlos, mager, nates, Hor.: crura, Ov. – Plur. subst., exsiccati atque aridi, ausgetrocknete u. dürre Menschen (Ggstz. pituitosi et quasi redundantes), Cic. de fat. 7. – II) übtr.: a) v. der Lebensweise, mager, dürftig, victus, Cic.: vita, Cic. – u. v. Menschen, dürftig, arm, cliens, Mart. 10, 87, 5. – b) zäh-knauserig, senex, Plaut.: pater, Ter. – c) geistig trocken, α) v. der Darstellung, trocken, saftlos, ohne Frische des Vortrags (Ggstz. copiosus), genus orationis, Cic.: libri aridissimi, Tac. dial. 19. – übtr. v. Redner selbst, rhetor, Sen.: magister, Quint.: oratores aridi et exsuci et exsangues, Quint. – β) noch dürr = noch nicht durch Wissen befruchtet, ne scilicet sicci omnino atque aridi pueri rhetoribus traderentur, aller Kenntnisse bar u. ledig, Suet. gr. 4. – / Synkop. ārdum = aridum, Lucil. sat. 27, 40.

    lateinisch-deutsches > aridus

  • 86 demergo

    dē-mergo, mersī, mersum, ere, herab- od. hinabsenken, herab-, hinabtauchen, versenken, im Passiv demergi auch = versinken, bei Ang. wohin? m. in u. Akk. od. (poet. u. nachaug.) m. bl. Dat.; im Passiv bei Ang. wo? m. in u. Abl., I) eig.: 1) im engern Sinne, in eine Flüssigkeit (in ein Gewässer), a) übh.: candens ferrum in gelidum propere imbrem, Lucr.: candens ferrum in aquam Plin.: lapsu equi in profundum demergi, Aur. Vict.: alia in caenum demersa eruebantur, Curt.: cum lapides in Tiberim demersi essent naufragio, ICt.: repugnantes vulnerare et cloacis (in die Kl.) dem., Suet.: dem. obscenam ponto puppim (Schiff), Ov.: udo (sc. solo) ungulas (v. Tieren), Col.: pullos mari, Suet.: demergi in aqua (Ggstz. emergere), Cic.: C. Marius in palude demersus, Cic.: u. (im Bilde) in profundo veritatem esse demersam, Cic.: u. veritatem demersam esse in alto quodam puteo od. in profundo quodam puteo, Lact. – ohne Ang. wohin? od. wo? se dem., Cic. fr.: equos innatantes (v. einem Fische), Plin.: cornix demersit caput et fluctum cervice recepit, Cic. poët.: equus, in quo vehebar, mecum unā demersus rursus apparuit, Cic.: C. Marius senile corpus paludibus occultasse demersum, Cic.: delphinûm modo demersis aequora rostris ima petunt (v. Schiffen), Verg.: quibus (venenis) mox a Claudio demersis infecta maria traduntur, Suet. – b) insbes.: α) ein Schiff versenken, in den Wellen begraben, navigia (v. Fischen durch ihre Menge), Plin.: demersā nave periit (beim Sturm), Auct. b. Alex.: ebenso parte Liburnicarum demersā, Suet.: regem multitudine eorum, qui ad proximas naves adnatabant, demerso navigio perisse, Auct. b. Alex.: u. prägn. eine Pers., inde profectum eum ad capita quae vocant Sari fluminis foeda tempestas adorta prope cum omni classe demersit, Liv. 33, 41, 7: vehementi circio bis paene demersus est, Suet. Claud. 17, 2. – als milit. t. t., im Kampf in den Grund bohren, vollst. triremem hostium perforare et dem., Auct. b. Alex. 25, 5: oft bl. dem., zB. tredecim capere naves, decem dem., Liv.: omnes fere naves aut dem. aut capere, Curt.: centum et quattuor naves hostium dem., Eutr. – β) (nach dem Glauben der Alten, daß die Sonne beim Untergange ins Meer sinkt) ins Meer hinabsinken lassen, v. Sonnengott, sex ubi sustulerit, totidem demerserit orbes (Scheiben), purpureum rapido qui vehit axe diem, Ov. fast. 3, 517 sq.: Titan... igniferi tantum demerserat orbis, quantum deesse solet lunae, Lucan. 3, 41 sq. – u. intr. dem., v. der Sonne = hinabsinken, untergehen, sol demergit et nascitur, Min. Fel. 34, 11.

    2) im weitern Sinne, übh. in eine Tiefe versenken, tief hinabstecken, a) übh.: origani manipulum in vasculum rubri aeris, Cael. Aur.: dapes avidam in alvum, hinabschlingen, Ov.: per iugulum sinistrum capulo tenus gladium totum alci, hinabstoßen, Apul.: plebs in fossas cloacasque exhauriendas demersa, hinabgesteckt, Liv.: dem. colla umeris, hinabstecken, verbergen, Stat. – b) als t. t. der Landwirtschaft, Schößlinge einsenken, setzen, stirpem, Col.: surculos, Pallad.: salicis ramum terrae (in die E.) utroque capite, Pallad.

    II) übtr., herabsenken, -drücken, Passiv demergi auch = sinken, est enim animus caelestis ex altissimo domicilio depressus et quasi demersus in terram, Cic.: quem paulo ante extulerat (fortuna), demergere (tief zu stürzen) adorta est, Nep.: patriam demersam extuli, Cic.: quamvis enim sint demersae (zu Boden gedrückt) leges alicuius opibus... emergunt tamen haec aliquando, Cic. – dem. alcis filiam in perpetuam virginitatem, zu best. J. verdammen, Iustin.: in mortem paene demersus, fast in des Todes Schlund versunken, Ps. Quint. decl.: concĭdit auguris Argivi domus ob lucrum demersa exitio, tief ins V. gesunken, Hor. – aere alieno demersum esse, tief in Sch. versunken sein, tief in Sch. stecken, Liv. 2, 29, 8; vgl. 6, 27, 6.

    lateinisch-deutsches > demergo

  • 87 depropero

    dē-propero, āre, I) intr. sich beeilen, ite et cito deproperate, Plaut. Cas. 745. – II) tr. sich mit etwas beeilen, etwas schleunigst besorgen, coronas udo apio, mit emsiger Eile flechten, Hor.: miserabile humandi munus, Sil. – mit folg. Infin., deproperant sedulo sacruficare, Plaut.: alqd cantare, Mart. Cap. – / arch. depon. Nebenform deproperor, nach Prisc. 8, 24.

    lateinisch-deutsches > depropero

  • 88 inolesco

    in-olēsco, olēvī, olitum, ere, I) intr. in od. an etw. wachsen, einwachsen, anwachsen, A) eig., m. Dat., udo libro (Bast), Verg. georg. 2, 77: quo gurgite tradunt duritiem lapidum mersis inolescere ramis, Sil. 8, 581: absol., v. Pfropfreis usw., Colum. 4, 22, 5; de arb. 5, 4. – B) übtr.: penitusque necesse est multa (mala, Gebrechen) diu concreta modis inolescere miris, Verg. Aen. 6, 737 sq.: inoleverat linguae vox, Gell.: quae nosti, meditando velis inolescere menti, Auson.: inolevit hoc vitium humanis mentibus, Ambros.: in plures libros mendae indoles inolevit, hat sich fortgepflanzt, Gell.: in omnes luxuriae pudor, parsimoniae cultus inolevit, Pacat. pan. – II) tr. einpflanzen, übtr., natura induit nobis inolevitque amorem nostri et caritatem, Gell.: eiusmodi semina nostri amoris inolesti, Auson.: lepra vetustissima iudicabitur atque inolita cuti, Vulg. – / Synkop. Perf. inolesti, Auson. grat. act. (VIII) 18 (79). p. 29, 25 Schenkl.

    lateinisch-deutsches > inolesco

  • 89 inudo

    in-ūdo, āre, anfeuchten, benetzen, Paul. Nol. carm. 18, 418.

    lateinisch-deutsches > inudo

  • 90 odo

    ōdo, ōnis, m. = udo, Ulp. dig. 34, 2, 25. § 4 (wo aber M. adonum).

    lateinisch-deutsches > odo

  • 91 praegestio

    prae-gestio, īre, sich überaus (ausgelassen) freuen, m. Infin., praegestit animus iam videre primum lautos iuvenes, deinde fortes viros, Cic. Cael. 67: dum aliquid cupiens animus praegestit apisci, Catull. 64, 145: iuvenca in udo ludere cum vitulis salicto praegestiens, Hor. carm. 2, 5, 7 sqq.

    lateinisch-deutsches > praegestio

  • 92 religo [1]

    1. re-ligo, āvī, ātum, āre, I) zurückbinden, hinterbinden, aufbinden, anbinden, befestigen, a) eig.: α) übh.: virginem, Ov.: rite equos, anspannen, Verg.: religato revinctoque navigio trahi, in einem an ein anderes gebundenen u. befestigten Fahrzeuge, Plin.: manibus suā sponte religatis, Curt.: rel. herbam desectam, zusammenbinden, Colum. – m. Abl. (womit?), remos struppis, Liv. Andr. fr.: ea tigna laminis (mit Schienen) catenisque, Caes.: trabes axibus, mit Bohlen verbinden, Caes.: fissas taleas ferularum lineo funiculo, aufbinden, Colum.: religatus brachia (an den A.) nodo, Tibull.: captiva corpora religantes velis ac funibus suspendere, Flor.: ferreis manibus iniectis navem, festhalten, Caes.: tabulas catenis, anbinden, Pompon. dig.: robora catenis, zusammenbinden, Lucan.: ne religer (gefesselt werde) durā captiva catenā, Ov. – m. ad u. Akk., restim ad pinnam muri, Liv.: mala ad maiores ramos, Colum.: caput ad pedes, Veget.: alqm ad currum, Cic. u.a.: alqm ad palum, Val. Max.: alqm ad saxum, Hieron.: ad duras religata brachia (an den A.) cautes, Ov. – m. inter u. Akk., alqm inter duos currus, Flor. 1, 3, 8. – m. post u. Akk., manus post tergum, Vell. u. Curt.: manus post terga, Suet. – m. in u. Abl., funem in stipite, Ov. – m. ex (auf) u. Abl., storias ex tribus partibus, quae ad hostes vergebant, religaverunt, Caes. b. c. 2, 9, 4 (vgl. unten no. γ). – m. ab (von aus = an) u. Abl., funiculum a puppi, Cic.: funem ab umeris, Plin. (vgl. unten no. γ). – m. pro u. Abl., canem pro foribus, Suet. Vit. 16. – m. bl. Abl. (an, auf), retinacula mulae saxo, Hor.: vincula laquei foribus, Ov.: tabulam adversam fronti (vorn an der Stirn) cornibus (an den H.), Colum.: religari quadrigis (v. Pers.), Aur. Vict. – β) das Haar aufbinden, alci (jmdm. zuliebe) flavam comam, Hor.: capillum in vertice, Tac.: Lyde in comptum Lacaenae more comam religata nodum, das Haar in einem Wulst aufgebunden, Hor. – u. das Haar od. die Schläfe umwinden, quā (hederā) crines religata fulges, Hor.: tempora religata feno recenti, Ov. – γ) ein Schiff od. ein Schiffstau am Ufer anbinden, befestigen, m. Abl. (womit?), funem, quo navis religata est, praecīdere, ICt.: m. ad u. Akk., naves ad terram, Caes.: m. in u. Abl., religata in litore pinus (Schiff), Ov.: m. ab od. ex u. Abl., ab (an) aggere classem, Verg.: herboso ab aggere funem, Ov.: funem ab Emathio litore, poet. = am emath. U. landen, Lucan.: funes ex arboribus ibi (= in ripis) natis, Gaius dig. 1, 8, 5 pr. – m. Abl. (wo?) poet. = wo landen, iactatam udo litore navim, Hor.: classem litore Threīcio, Ov.: barbarā funem orā, Sen. poët. – b) übtr.: quae (prudentia) si extrinsecus religata pendeat, wenn sie an Außendinge geknüpft u. von ihnen abhängig wäre, Cic. Tusc. 3, 37: hoc vinculo pietatis obstricti deo et religati, Lact. 4, 28, 3 (vgl. 4, 28, 12; epit. 69, 5): dapibusque simul religataque somno agmina, gefesselt, Claud. VI. cons. Hon. 472. – II) losbinden, ait haec minax Cybebe religatque iuga manu, Catull. 63, 84: funem in Cretam, poet. = nach Kreta absegeln, Catull. 64, 174: providendum est omnibus annis vitem resolvi et religari, Pallad. 3, 13, 2.

    lateinisch-deutsches > religo [1]

  • 93 οὐδών

    οὐδών, ῶνος, ὁ, das lat. udo, eine Art Filz- oder Pelzschuh, Poll. 10, 50.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > οὐδών

  • 94 UDOR

    Вычислительная техника: Ultra Density Optical - Recordable (UDO)

    Универсальный англо-русский словарь > UDOR

  • 95 UDORW

    Вычислительная техника: Ultra Density Optical - ReWritable (UDO)

    Универсальный англо-русский словарь > UDORW

  • 96 Ultra Density Optical

    Information technology: UDO (Plasmon)

    Универсальный русско-английский словарь > Ultra Density Optical

  • 97 Ultra Density Optical storage

    Electronics: UDO

    Универсальный русско-английский словарь > Ultra Density Optical storage

  • 98 Universal Document Object

    Computers: UDO

    Универсальный русско-английский словарь > Universal Document Object

  • 99 User Defined Object

    Computers: UDO

    Универсальный русско-английский словарь > User Defined Object

  • 100 User Defined Objects

    Information technology: UDO

    Универсальный русско-английский словарь > User Defined Objects

См. также в других словарях:

  • Udo — can mean the following:*A flowering plant Aralia cordata (独活 in Japanese) found in Japan.*A common male first name in German speaking countries. People named Udo include:**Udo (Obotrite prince) **Udo Beyer, German shot put champion **Udo Bullmann …   Wikipedia

  • Udo — puede significar lo siguiente: Una planta angiosperma, Aralia cordata (独活 en japonés) que se encuentra en Japón. Universidad de Oriente, dicha ubicada en la parte Oriental de Venezuela Un nombre común masculino en países de habla alemana.… …   Wikipedia Español

  • UDO — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase UDO (desambiguación). El Ultra Density Optical (UDO), se ha lanzado como sustituto de los discos magnético ópticos (MO) de la primera generación y como soporte para el video de… …   Wikipedia Español

  • UDO — steht für: Udo (Vorname), Namensträger siehe dort UDO steht für: Ultra Density Optical, ein Speichermedium U.D.O., eine Band Universal Document, ein Dateiformat für Text Technische Universität Dortmund, früher Universität Dortmund …   Deutsch Wikipedia

  • Udo — steht für: Udo (Vorname), Namensträger siehe dort UDO steht für: Ultra Density Optical, ein Speichermedium U.D.O., eine Band Universal Document, ein Dateiformat für Text Technische Universität Dortmund, früher Universität Dortmund …   Deutsch Wikipedia

  • Udo — lass ab von dem Spiel, du hast s getrieben allzu viel. Bischof Udo XXXV. von Magdeburg stellte 1382 zu Kalbe einen sogenannten Kälber und Fastnachtstanz an. Als man nun auf dem Rathhause am lustigsten war, erscholl plötzlich Feuerruf. Der Bischof …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Udo — Udo,   Ort in Nigeria, etwa 45 km südwestlich von Benin City. Das Gebiet von Udo rivalisierte früher mit Benin und stellte ebenfalls Gedenkköpfe aus Messing her, wie sie am dortigen Königshof verwendet wurden. Insgesamt 13 dieser Köpfe sind heute …   Universal-Lexikon

  • Udo — Udo, Ude Variante von → Odo (Bedeutung: Besitz); Kurzform von → Ulrich (Bedeutungszusammensetzung aus: »Heimat« und »Herrscher«); afrikanischer Name, Bedeutung: Frieden. In Deutschland Mitte des 20. Jahrhunderts beliebt. Namensträger: Udo… …   Deutsch namen

  • udo — udo; udo·me·tric; …   English syllables

  • Udo — (мужское имя) Женьшень. Японские имена. Словарь значений …   Словарь личных имен

  • Udo [1] — Udo, 1) die mittelniederdeutsche Form für Otto (s.d.) u. Eudes; 2) so v.w. Audäus …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»