-
1 twarz
fGesicht nbyć do twarzy — zu Gesicht stehen, gut stehen
uderzyć kogoś w twarz — jm eine Ohrfeige geben, jn ins Gesicht schlagen
rysy twarzy — Gesichtszüge pl
-
2 schlagen
schlagen ['ʃla:gən] <schlägt, schlug, geschlagen>1) ( einen Schlag geben)jdn [ins Gesicht] \schlagen uderzyć kogoś [w twarz]2) ( besiegen) pobić4) (hinein\schlagen)einen Nagel in die Wand \schlagen wbijać [ perf wbić] gwóźdź w ścianęes hat zehn Uhr ge\schlagen wybiła [godzina] dziesiątaII. vi[mit etw] auf etw ( akk) /gegen etw \schlagen uderzyć [czymś] w coś/o cośjdm [mit der Faust] ins Gesicht \schlagen uderzyć kogoś [pięścią] w twarzum sich \schlagen szamotać sięnach jdm \schlagen wdać się w kogoś ( pot)die Erkältung ist ihm auf die Blase ge\schlagen przeziębienie wywołało u niego zapalenie pęcherzaIII. vr1) ( rangeln)sich [mit jdm] \schlagen bić [ perf po-] się [z kimś]sich um etw \schlagen bić [ perf po-] się o coś2) ( zurechtkommen)sich gut/tapfer \schlagen dobrze/dzielnie sobie radzić [ perf po-] -
3 hauen
1.jdm eine \hauen spoliczkować kogośer hat ihm [anerkennend] auf die Schulter ge\hauen on poklepał go [z uznaniem] po plecachjdm ins Gesicht \hauen uderzyć kogoś w twarzmit der Faust auf den Tisch \hauen walnąć pięścią w stół ( pot)( schlagen)ein Loch in die Wand \hauen wybić dziurę w ścianieeinen Nagel in die Wand \hauen wbić gwóźdź w ścianę( herstellen)eine Statue in Marmor \hauen wykuć posąg w marmurze[mit dem Kopf] gegen etw \hauen walnąć o coś [głową] ( pot)( sich prügeln)sich \hauen bić [ perf po-] się( sich werfen)sich aufs Sofa/in den Sessel \hauen uwalić się na sofę/w fotel ( pot) -
4 klatschen
klatschen ['klaʧ̑ən]I. vi[in die Hände] \klatschen klaskać [ perf klasnąć]auf/gegen etw ( akk) \klatschen uderzyć w/o coś[über jdn] \klatschen obgadywać [kogoś] ( pot)1) ( schlagen)den Takt \klatschen wystukiwać rytm2) (fam: werfen)etw an die Wand \klatschen walnąć czymś o ścianę ( pot)er hat ihm eine Torte ins Gesicht geklatscht rzucił mu tortem w twarz
См. также в других словарях:
twarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. e {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przód głowy człowieka (od czoła po brodę); oblicze, fizjonomia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blada, drobna, gładka, koścista, okrągła, ogorzała,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
uderzyć — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… … Słownik frazeologiczny
dać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dawać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}buzi dać; ja ci [wam] dam; nie dać [nie zapłacić] (złamanego) grosza [centa]; nie dać {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}poznać po sobie;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
strzelić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}strzelać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}jakby piorun [grom] {{/stl 7}}{{stl 8}}{w kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}strzelił; jak w pysk [mordę] strzelił; jak z bata [bicza] strzelił; palnąć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skuć — dk Xa, skuję, skujesz, skuj, skuł, skuty, skuci skuwać ndk I, skućam, skućasz, skućają, skućaj, skućał, skućany 1. «złączyć, zespolić coś przez kucie» 2. «założyć więźniowi kajdany, spiąć kajdanami ręce lub nogi, uniemożliwiając mu poruszanie się … Słownik języka polskiego
uderzać — 1. Coś uderzyło komuś do głowy «ktoś stał się zarozumiały, zbyt pewny siebie i okazuje innym swoją wyższość»: Uwielbiam słuchać zwierzeń gwiazdorów show biznesu. Najczęściej sława uderza im do głowy. Cosm 4/1999. 2. Coś uderza (kogoś) czymś «coś… … Słownik frazeologiczny
pysk — m III, D. a, N. pyskkiem; lm M. i 1. «u zwierząt: przednia część głowy z otworem gębowym, także: sam otwór gębowy» Koński, psi pysk. Długi, spiczasty pysk. 2. rub. «o ludzkiej twarzy, policzkach, ustach; także o sposobie wysławiania się; gęba,… … Słownik języka polskiego
ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… … Słownik języka polskiego
przejechać — dk, przejechaćjadę, przejechaćjedziesz, przejechaćjedź, przejechaćał, przejechaćany przejeżdżać ndk I, przejechaćam, przejechaćasz, przejechaćają, przejechaćaj, przejechaćał, przejechaćany 1. «jadąc przebyć jakąś drogę, przestrzeń» Przejechać… … Słownik języka polskiego