-
1 feast
[fiːst] 1. n 2. vito feast on — zajadać się +instr
to feast one's eyes (up)on sb/sth — sycić wzrok widokiem kogoś/czegoś
* * *[fi:st] 1. noun1) (a large and rich meal, usually eaten to celebrate some occasion: The king invited them to a feast in the palace.) uczta2) ((sometimes with capital) a particular day on which some (especially religious) person or event is remembered and celebrated: Today is the feast of St Stephen.) święto2. verb(to eat (as if) at a feast: We feasted all day.) ucztować
См. также в других словарях:
ucztować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, ucztowaćtuję, ucztowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 7}} brać udział w wielu imprezach towarzyskich, ucztach lub je organizować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na wieść o zwycięstwie całe miasto zaczęło ucztować. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ucztować — ndk IV, ucztowaćtuję, ucztowaćtujesz, ucztowaćtuj, ucztowaćował książk. «brać udział w uczcie, bankiecie; biesiadować» W Suzie, na dworze, król Dariusz ucztuje. (Ujejski) … Słownik języka polskiego
biesiadować — ndk IV, biesiadowaćduję, biesiadowaćdujesz, biesiadowaćduj, biesiadowaćował książk. «brać udział w biesiadzie; ucztować» … Słownik języka polskiego
ucztowanie — n I rzecz. od ucztować … Słownik języka polskiego
do białego dnia [rana] — {{/stl 13}}{{stl 7}} do rana, do świtu, do czasu, kiedy na dworze robi się jasno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tańczyć, ucztować do białego dnia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
