-
1 apprentice machinist
uczeń w warsztacie mechanicznymEnglish-Polish dictionary for engineers > apprentice machinist
-
2 learner
uczeń w przemyśle -
3 disciple
[dɪ'saɪpl]n ( REL)* * *(a person who believes in the teaching of another, especially one of the original followers of Christ: Jesus and his twelve disciples.) apostoł, uczeń -
4 apprentice
[ə'prɛntɪs] 1. n( carpenter etc) uczeń/uczennica m/f, terminator m2. vt* * *[ə'prentis] 1. noun(a (usually young) person who is learning a trade.) terminator, uczeń2. verb(to make (someone) an apprentice: His father apprenticed him to an engineer.) oddać do terminu -
5 prefect
['priːfɛkt]n ( BRIT)* * *['pri:fekt]1) (one of a number of senior pupils having special powers in a school etc.) starszy uczeń2) (in some countries, an administrative official.) prefekt -
6 pupil
-
7 schoolboy
-
8 student
['stjuːdənt] 1. n 2. cpdlaw/medical student — student(ka) m(f) prawa/medycyny
student nurse/teacher — słuchacz(ka) m(f) szkoły pielęgniarskiej/pedagogicznej
* * *['stju:dənt]1) (an undergraduate or graduate studying for a degree at a university etc: university students; a medical student; ( also adjective) She is a student nurse/teacher.) student2) ((especially American) a boy or girl at school.) uczeń3) (a person studying a particular thing: a student of politics.) badacz -
9 junior
['dʒuːnɪə(r)] 1. adjniższy rangą, młodszy2. n( subordinate) podwładny(-na) m(f); ( BRIT) ≈ uczeń/uczennica m/f szkoły podstawowej ( w wieku 7-11 lat)he's my junior by 2 years, he's 2 years my junior — jest ode mnie o 2 lata młodszy
* * *['‹u:njə] 1. noun, adjective((a person who is) younger in years or lower in rank or authority: He is two years my junior; The school sent two juniors and one senior to take part; junior pupils; He is junior to me in the firm; the junior school.) młod(sz)y, junior2. adjective((often abbreviated to Jnr, Jr or Jun. when written) used to indicate the son of a person who is still alive and who has the same name: John Jones Junior.) junior, młodszy3. noun((especially American) a name for the child (usually a son) of a family: Do bring Junior!) -
10 learner
['ləːnə(r)]n ( BRIT)* * *noun (a person who is in process of learning: Be patient - I'm only a learner; ( also adjective) a learner driver.) uczeń, uczący się -
11 old boy/girl
(a former pupil (of a school): The new prime minister is an old boy of our school.) były uczeń -
12 schoolchild
plural - schoolchildren; noun (a child who goes to school.) uczeń -
13 schoolgirl
-
14 dayboy
['deɪbɔɪ]n ( SCOL)ekstern(ista) m, uczeń m dochodzący -
15 worksheet
['wəːkʃiːt]nprzygotowana przez nauczyciela kartka z ćwiczeniami, nad którymi uczeń pracuje na lekcji -
16 apprentice
czeladnikuczeń w rzemiośle
См. также в других словарях:
uczeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. uczniowie, D. uczniów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ten, kto uczy się w szkole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nauczyciel wyróżnił zdolnego ucznia. Uczeń spóźnił się. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczeń — m I, DB. ucznia; lm M. uczniowie, DB. uczniów (uczni) 1. «ten, kto się uczy (zwykle w szkole podstawowej lub średniej)» Dobry, zły uczeń. Uczeń pierwszej klasy. Uczniowie starszych klas. 2. «chłopiec, mężczyzna praktykujący w jakimś zawodzie,… … Słownik języka polskiego
uczeń — Przerośnięty uczeń zob. przerośnięty … Słownik frazeologiczny
Uczeń polski — ( Polish Pupil ) is an independent monthly magazine addressed to Polish schools and published between June 1979 and December 1981, in 1982 to 1984 and 1988 to 1989. It had the widest circulation amongst any independent publications addressed to… … Wikipedia
przerośnięty — uczeń «uczeń, który przekroczył wiek przewidziany na daną klasę»: (...) z tyłu sali gromadziła się tak zwana „czerń”, czyli przerośnięci uczniowie szkół zawodowych, żołnierze na przepustkach i watahy krewkich wyrostków, skorych do zaczepek i… … Słownik frazeologiczny
elew — m IV, DB. a, Ms. elewwie; lm M. owie a. i, DB. ów 1. «uczeń szkoły wojskowej» 2. przestarz. «uczeń, wychowanek» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
piątkowicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «uczeń mający oceny bardzo dobre, piątkowe; uczeń piątkowy» … Słownik języka polskiego
prymus — m IV, D. a, Ms. prymussie 1. B.=D.; lm M. ci i, te y, DB. ów «uczeń odznaczający się najlepszymi postępami w nauce, pierwszy uczeń w klasie lub w szkole» Był prymusem z chemii. 2. B.=M.; lm MB. y przestarz. «przenośna kuchenka naftowa, w której… … Słownik języka polskiego
przerośnięty — przerośniętyęci 1. «nadmiernie wyrośnięty, zniszczony przez wyrośnięcie ponad miarę» Przerośnięte ciasto. ∆ Przerośnięty uczeń «uczeń, który przekroczył przewidziany na daną klasę wiek» 2. «przepleciony z czymś rosnącym; zawierający wrośnięte… … Słownik języka polskiego
trójkowicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «uczeń mający z przedmiotów szkolnych przeważnie trójki jako oceny; uczeń trójkowy» … Słownik języka polskiego
trzecioroczny — «pozostający gdzieś trzeci rok» zwykle w wyrażeniu: Uczeń trzecioroczny «uczeń powtarzający klasę trzeci rok» … Słownik języka polskiego