uciszać

См. также в других словарях:

• uciszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uciszaćam, uciszaća, uciszaćają, uciszaćany {{/stl 8}}– uciszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, uciszaćszę, uciszaćszy, uciszaćszony {{/stl 8}}{{stl 7}} skłaniać lub zmuszać kogoś do milczenia; uspokajając,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uciszać się – uciszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} milknąć, wyciszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy na salę wszedł prezes, wszyscy się uciszyli. Wyjący pies wreszcie się uciszył. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uciszyć — dk VIb, uciszyćszę, uciszyćszysz, ucisz, uciszyćszył, uciszyćszony uciszać ndk I, uciszyćam, uciszyćasz, uciszyćają, uciszyćaj, uciszyćał, uciszyćany «uczynić cichym, sprawić, że ktoś milknie, że coś cichnie, milknie; nakłonić do milczenia;… …   Słownik języka polskiego

• cichnąć — ndk Vc, cichnąćnę, cichnąćniesz, cichnąćnij, cichł (cichnąćnął), cichła, cichli «stawać się cichym, cichszym; pogrążać się w ciszy, uciszać się, milknąć» Czyjeś głosy, kroki cichły. Zgiełk zabawy cichł. Miasto cichło, pustoszało. przen.… …   Słownik języka polskiego

• dzieciak — m III, DB. a, N. dzieciakkiem; lm MB. dzieciakki, D. dzieciakków «z odcieniem rubaszności, pieszczotliwości lub lekceważenia o dziecku» Nieznośny, rozkapryszony, rozwrzeszczany dzieciak. Uciszać, poskramiać dzieciaki. przen. «człowiek dorosły… …   Słownik języka polskiego

• gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… …   Słownik języka polskiego

• słabnąć — ndk Vc, słabnąćnę, słabnąćniesz, słabnąćnij, słabł a. słabnąćnął, słabła, słabnąćbli 1. «stawać się słabym, coraz słabszym; tracić siły, omdlewać» Słabnąć od upału, ze zmęczenia. Serce, tętno, puls komuś słabnie. 2. «tracić na sile, tracić… …   Słownik języka polskiego

• ściszać — ndk I, ściszaćam, ściszaćasz, ściszaćają, ściszaćaj, ściszaćał, ściszaćany ściszyć dk VIb, ściszaćszę, ściszaćszysz, ścisz, ściszaćszył, ściszaćszony «czynić cichym, cichszym, mało słyszalnym, przyciszać, przytłumiać; także: zmuszać, skłaniać do… …   Słownik języka polskiego

• zacichać — ndk I, zacichaćam, zacichaćasz, zacichaćają, zacichaćaj, zacichaćał zacichnąć dk Vc, zacichaćnę, zacichaćniesz, zacichaćnij, zacichaćchł (zacichaćnął), zacichaćchła, zacichaćchli «uciszać się, uspokajać się, milknąć» Zacichła wrzawa, gwar.… …   Słownik języka polskiego

• uspokajać się – uspokoić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się spokojnym, łagodnym, cichym, uśmierzać swoją agresję, uciszać podniesiony głos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczniowie uspokoili się dopiero na widok dyrektora szkoły. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zamykać – zamknąć usta — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać kogoś do milczenia; uciszać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie można zamykać ust opinii publicznej. Swoim wystąpieniem zamknął usta oponentom. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień