-
1 uchylać
uchylać (-am) < uchylić> (-ę) drzwi, okno einen Spaltbreit öffnen; kotarę (etwas) zur Seite schieben; decyzję, wyrok aufheben;uchylać rąbka tajemnicy ein Geheimnis lüften;uchylać się okno, drzwi sich einen Spaltbreit öffnen, einen Spaltbreit aufgehen;uchylać się od odpowiedzialności sich der Verantwortung entziehen, fam. sich vor der Verantwortung drücken;uchylać się od płacenia podatków Steuern hinterziehen;uchylać się od służby wojskowej den Wehrdienst verweigern;uchylać się przed ciosem einem Schlag ausweichen -
2 uchylać
I. vt\uchylać okno ein Fenster kippen [ lub einen Spalt breit öffnen]2) ( kłaniać się)\uchylać kapelusza den Hut ziehenII. vr2) ( odsuwać się)uchylić się przed ciosem dem Stoß ausweichen3) ( unikać)\uchylać się od odpowiedzialności sich +akk der Verantwortung entziehen\uchylać się od płacenia podatków seiner Steuerpflicht nicht nachkommen, Steuern hinterziehen -
3 uchylić
uchylać (-am) < uchylić> (-ę) drzwi, okno einen Spaltbreit öffnen; kotarę (etwas) zur Seite schieben; decyzję, wyrok aufheben;uchylać rąbka tajemnicy ein Geheimnis lüften;uchylać się okno, drzwi sich einen Spaltbreit öffnen, einen Spaltbreit aufgehen;uchylać się od odpowiedzialności sich der Verantwortung entziehen, fam. sich vor der Verantwortung drücken;uchylać się od płacenia podatków Steuern hinterziehen;uchylać się od służby wojskowej den Wehrdienst verweigern;uchylać się przed ciosem einem Schlag ausweichen -
4 kasować
vt -
5 aufheben
auf|hebenirr vt1) ( vom Boden aufnehmen)etw [von der Erde/vom Teppich] \aufheben podnosić [ perf podnieść] coś [z ziemi/z dywanu] -
6 entziehen
entziehen *I. vtjdm etw \entziehen Führerschein odbierać [ perf odebrać] komuś cośjdm das Vertrauen \entziehen tracić [ perf s-] zaufanie do kogoś2) ( fern halten)jdn den Blicken der Schaulustigen \entziehen chronić [ perf u-] kogoś przed spojrzeniami ciekawskich3) ( entnehmen)II. vr1) ( sich fern halten)sich jdm/einer S. \entziehen unikać kogoś/czegoś2) ( nicht nachgehen)sich der Verantwortung \entziehen uchylać [ perf uchylić] się od odpowiedzialności -
7 hinterziehen
hinterziehen * [hɪntɐ'ʦ̑i:ən]Steuern \hinterziehen uchylać się od płacenia podatku -
8 Spalt
См. также в других словарях:
uchylać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uchylaćam, uchylaća, uchylaćają, uchylaćany {{/stl 8}}– uchylić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uchylaćlę, uchylaćli, uchylaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} częściowo, nieco… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uchylać się – uchylić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} unikać czegoś; wymigiwać się od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uchylił się od obowiązków. Uchylać się od służby wojskowej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uchylać — Uchylić kapelusza, czapki «ukłonić się lekko, unosząc nad głową kapelusz lub czapkę»: Widmar trzymał lewą rękę w kieszeni płaszcza, potem wyjął coś z kieszeni i uchylił kapelusza. – Przepraszam bardzo – rzekł głośno – zdaje mi się, że to pani… … Słownik frazeologiczny
uchylić — dk VIa, uchylićlę, uchylićlisz, uchyl, uchylićlił, uchylićlony uchylać ndk I, uchylićam, uchylićasz, uchylićają, uchylićaj, uchylićał, uchylićany 1. «z lekka, na wpół otworzyć coś zamkniętego, odemknąć; lekko rozewrzeć, rozchylić» Uchylić okno,… … Słownik języka polskiego
obowiązek — m III, D. obowiązekzku, N. obowiązekzkiem; lm M. obowiązekzki 1. «konieczność zrobienia czegoś wynikająca z nakazu wewnętrznego (moralnego), administracyjnego, prawnego; to, co ktoś musi zrobić powodowany tą koniecznością; powinność,… … Słownik języka polskiego
obowiązek — Święty obowiązek «powinność, od której nie wolno się uchylać»: Uważam się za zwykłego żołnierza Rzeczypospolitej, który nie dokonał niczego, co wykraczałoby poza święty obowiązek służenia swojej Ojczyźnie (...). SE 30/04/1998. Lot uważał za swój… … Słownik frazeologiczny
piasek — 1. Chować głowę w piasek «udawać, że się czegoś nie rozumie, nie wie, nie dostrzega, uchylać się od jakiegoś działania, podjęcia decyzji, stchórzyć przed czymś»: Pocieszające jest to, że w niektórych placówkach oświatowych przestano chować głowę… … Słownik frazeologiczny
abrogować — dk a. ndk IV, abrogowaćguję, abrogowaćgujesz, abrogowaćguj, abrogowaćował, abrogowaćowany praw. «znieść, uchylić, znosić, uchylać ustawę, przepis prawny, wyrok» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
asekurować — ndk IV, asekurowaćruję, asekurowaćrujesz, asekurowaćruj, asekurowaćował, asekurowaćowany 1. «zapewniać komuś bezpieczeństwo, pomoc, ochronę; zabezpieczać» Asekurować kogoś przy wchodzeniu na stromy dach. Asekurować kogoś przed odpowiedzialnością … Słownik języka polskiego
chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego