-
1 uchylać
1. ухиляти, відкривати;2. відхиляти, касувати -
2 uchylać się
1. ухилятися;2. прочинятися
См. также в других словарях:
uchylać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uchylaćam, uchylaća, uchylaćają, uchylaćany {{/stl 8}}– uchylić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uchylaćlę, uchylaćli, uchylaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} częściowo, nieco… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uchylać się – uchylić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} unikać czegoś; wymigiwać się od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uchylił się od obowiązków. Uchylać się od służby wojskowej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uchylać — Uchylić kapelusza, czapki «ukłonić się lekko, unosząc nad głową kapelusz lub czapkę»: Widmar trzymał lewą rękę w kieszeni płaszcza, potem wyjął coś z kieszeni i uchylił kapelusza. – Przepraszam bardzo – rzekł głośno – zdaje mi się, że to pani… … Słownik frazeologiczny
uchylić — dk VIa, uchylićlę, uchylićlisz, uchyl, uchylićlił, uchylićlony uchylać ndk I, uchylićam, uchylićasz, uchylićają, uchylićaj, uchylićał, uchylićany 1. «z lekka, na wpół otworzyć coś zamkniętego, odemknąć; lekko rozewrzeć, rozchylić» Uchylić okno,… … Słownik języka polskiego
obowiązek — m III, D. obowiązekzku, N. obowiązekzkiem; lm M. obowiązekzki 1. «konieczność zrobienia czegoś wynikająca z nakazu wewnętrznego (moralnego), administracyjnego, prawnego; to, co ktoś musi zrobić powodowany tą koniecznością; powinność,… … Słownik języka polskiego
obowiązek — Święty obowiązek «powinność, od której nie wolno się uchylać»: Uważam się za zwykłego żołnierza Rzeczypospolitej, który nie dokonał niczego, co wykraczałoby poza święty obowiązek służenia swojej Ojczyźnie (...). SE 30/04/1998. Lot uważał za swój… … Słownik frazeologiczny
piasek — 1. Chować głowę w piasek «udawać, że się czegoś nie rozumie, nie wie, nie dostrzega, uchylać się od jakiegoś działania, podjęcia decyzji, stchórzyć przed czymś»: Pocieszające jest to, że w niektórych placówkach oświatowych przestano chować głowę… … Słownik frazeologiczny
abrogować — dk a. ndk IV, abrogowaćguję, abrogowaćgujesz, abrogowaćguj, abrogowaćował, abrogowaćowany praw. «znieść, uchylić, znosić, uchylać ustawę, przepis prawny, wyrok» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
asekurować — ndk IV, asekurowaćruję, asekurowaćrujesz, asekurowaćruj, asekurowaćował, asekurowaćowany 1. «zapewniać komuś bezpieczeństwo, pomoc, ochronę; zabezpieczać» Asekurować kogoś przy wchodzeniu na stromy dach. Asekurować kogoś przed odpowiedzialnością … Słownik języka polskiego
chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego