-
1 ubarwienie
-a; -a; ntcoloration, colouring (BRIT), coloring (US)* * *n.(= barwa skóry lub sierści) coloration; coloring, Br. colouring; ubarwienie ochronne protective coloration l. coloring.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubarwienie
-
2 ubarwienie
сущ.• окраска• цвет* * *☼ окраска ž;\ubarwienie ochronne защитная окраска
+ zabarwienie* * *сокра́ска żubarwienie ochronne — защи́тная окра́ска
Syn: -
3 ubarwienie
-
4 ubarwienie
ubarwienie n (-a) ptaka Färbung f -
5 ubarwienie
farder -
6 ubarwienie
с забарвлення -
7 ubarwienie
Color -
8 окраска
сущ.• barwa• barwnik• farba• farbiarstwo• kolorowanie• koloryt• ubarwienie• wybarwienie• zabarwienie* * *barwa, farbowanie, ubarwienie, zabarwienie -
9 ubarwie|nie
Ⅰ sv ⇒ ubarwić Ⅱ n sgt colo(u)ration C/U, colouring C/U GB, coloring C/U US- ochronne/ostrzegawcze ubarwienie protective/warning colo(u)ration- charakterystyczne ubarwienie samca the male’s distinctive colo(u)ration a. colouringThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubarwie|nie
-
10 цвет
сущ.• barwa• barwik• barwnik• chromatyka• farba• kolor• kolorowanie• koloryt• rumieniec• ubarwienie• wstawka• wybarwienie• zabarwienie* * *barwa, (лица́) cera, elita перен.; разг., kolor, ( najlepsza część) kwiat перен. -
11 pigmentation
[pɪgmən'teɪʃən]nubarwienie nt, pigmentacja f* * *noun (colouring (of skin etc): Some illnesses cause a loss of pigmentation.) pigmentacja -
12 maś|ć
f 1. Farm. (lekarstwo) ointment C/U- maść cynkowa/ichtiolowa (a) zinc/(an) ichthyol ointment- maść rozgrzewająca (a) heat rub- maść na oparzenia (an) ointment for burns a. scalds- maść do oczu/nosa (a) nasal/(an) eye ointment- nacierać plecy maścią to rub sb’s back with (an) ointment- smarować bolące miejsca maścią to apply (an) ointment to the sore spots2. (ubarwienie zwierzęcia) (coat) colour GB, (coat) color US- psy różnej maści dogs of various colours■ różnej maści iron. of all descriptions- politycy różnej maści politicians of all political persuasionsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > maś|ć
-
13 farder
1. malować2. osiadać3. osuwać4. szminkować5. ubarwiać6. ubarwienie7. ubarwić -
14 maść maś·ć
См. также в других словарях:
ubarwienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. ubarwić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ubarwienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. ubarwienieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} kolor sierści lub skóry zwierząt … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubarwienie — n I 1. rzecz. od ubarwić. 2. «barwa skóry lub sierści zwierząt, upierzenia ptaków, czasem ogólniej: barwa, zabarwienie czegoś; sierść, skóra, upierzenie mające pewną barwę» Ptak o pięknym ubarwieniu. Niestałość ubarwienia kameleona. ∆ Ubarwienie… … Słownik języka polskiego
ochronny — «taki, który ochrania, zabezpiecza przed uszkodzeniem, zniszczeniem; taki, który przeciwdziała, zapobiega czemuś» Farba, powłoka ochronna. Kombinezon, fartuch ochronny. Okulary ochronne. Ubranie ochronne. Straż ochronna. Wały ochronne. ∆ Znak… … Słownik języka polskiego
bielak — m III, DB. a, N. bielakkiem; lm M. i zool. «Lepus timidus, zając zmieniający zimą ubarwienie na białe z wyjątkiem końców uszu, zamieszkujący lasy północnej Eurazji i Ameryki Płn.; w Polsce chroniony» … Słownik języka polskiego
chromatofor — m IV, D. a a. u, Ms. chromatofororze; lm M. y 1. bot. chromatofory «barwne ciałka występujące w cytoplazmie komórek większości roślin; plastydy barwne» 2. zool. chromatofory «komórki skóry zawierające barwnik, od których zależy ubarwienie i… … Słownik języka polskiego
godowy — przym. od gody w zn. 2 ∆ biol. Okres godowy «okres poprzedzający u zwierząt kopulację, obejmujący również samą ruję» ∆ Lot godowy «lot owadów, podczas którego następuje zapłodnienie samicy» ∆ Szata godowa «zespół drugorzędnych cech płciowych,… … Słownik języka polskiego
goryl — m I, DB. a; lm M. e. D. i a. ów zool. 1. «Gorilla gorilla, największa małpa z rodziny człekokształtnych, wysokość samca dochodzi do dwu metrów, waga przekracza dwieście kilogramów, ubarwienie włosów brunatnoczarne, twarz, dłonie, podeszwy i… … Słownik języka polskiego
karpieńcokształtny — + zool. karpieńcokształtne «Cyprinodontiformes, rząd ryb kościstych obejmujący liczne gatunki jajorodne lub jajożyworodne, roślinożerne albo odżywiające się robakami i owadami; występują w strefie zwrotnikowej i podzwrotnikowej; ze względu na… … Słownik języka polskiego
koszatka — ż III, CMs. koszatkatce; lm D. koszatkatek zool. «Dryomys nitedula, niewielki gryzoń z rodziny pilchowatych, mający ubarwienie grzbietu brunatnoszare; prowadzi nocny tryb życia, zimę przesypia, żywi się nasionami i owocami; zamieszkuje liściaste… … Słownik języka polskiego
lis — m IV, DB. a, Ms. lisie; lm M. y 1. «Vulpes, zwierzę ssące z rodziny psów, występujące w kilku gatunkach, z których najpospolitszy ma rude ubarwienie i duży ogon; żywi się gryzoniami, ptactwem itp.; żyje w Eurazji, północnej Afryce i w Ameryce Płn … Słownik języka polskiego
łokaś — m I, DB. łokaśasia; lm M. łokaśasie, D. łokaśasi ∆ zool. Łokaś garbatek «Zabrus tenebrioides, chrząszcz z rodziny biegaczy, mający długość około 15 mm, ubarwienie ciemnobrunatne lub czarniawe; owad dorosły żywi się głównie nasionami zbóż;… … Słownik języka polskiego