-
1 użyczyć
глаг.• давать• уделить* * *użycz|yć\użyczyćony сов. komu czego уделить кому что; поделиться с кем чем;\użyczyć schronienia komuś дать приют кому-л., приютить кого-л.* * *użyczony сов. komu czegoудели́ть кому что; подели́ться с кем чемużyczyć schronienia komuś — дать прию́т кому́-л., приюти́ть кого́-л.
-
2 użyczyć
użyczać k-u poparcia lit jemandem seine Unterstützung anbieten -
3 użyczyć
prêter -
4 użyczyć
позичити -
5 udzielić
глаг.• дарить• дать• предоставить• предоставлять• преподать• разрешать• субсидировать• уделить* * *дать, оказать, предоставитьpoświęcić, użyczyć, wydzielić уделить* * *udziel|ić\udzielićony сов. czego дать, предоставить что;\udzielić głosu предоставить слово; \udzielić informacji дать справку, проинформировать; \udzielić kredytu предоставить кредит; \udzielić nagany дать выговор; \udzielić poparcia поддержать;
\udzielić pełnomocnictw komuś предоставить полномочия кому-л., облечь полномочиями кого-л.;\udzielić zezwolenia дать разрешение, позволить
+ użyczyć* * *udzielony сов. czegoдать, предоста́вить чтоudzielić głosu — предоста́вить сло́во
udzielić informacji — дать спра́вку, проинформи́ровать
udzielić kredytu — предоста́вить креди́т
udzielić nagany — дать вы́говор
udzielić poparcia — поддержа́ть
udzielić pełnomocnictw komuś — предоста́вить полномо́чия кому́-л., обле́чь полномо́чиями кого́-л.
udzielić zezwolenia — дать разреше́ние, позво́лить
Syn: -
6 użyczać
impf ⇒ użyczyć* * *ipf.użyczyć pf.1. lit. (= pożyczać) lend, spare, grant.2. lit. (= udzielać) accord; ( schronienia) afford.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > użyczać
-
7 gościna
сущ.• визит• гостеприимство• посещение• пребывание• приём• хлебосольство* * *gościn|a♀ визит ♂, посещение ň;bawić w \gościnaie быть в гостях; zaprosić w \gościnaę пригласить в гости; podziękować za \gościnaę поблагодарить за гостеприимство;
użyczyć komuś \gościnay дать приют кому-л., приютить кого-л.+wizyta, odwiedziny
* * *жвизи́т m, посеще́ние nbawić w gościnie — быть в гостя́х
zaprosić w gościnę — пригласи́ть в го́сти
podziękować za gościnę — поблагодари́ть за гостеприи́мство
użyczyć komuś gościny — дать прию́т кому́-л., приюти́ть кого́-л.
Syn: -
8 odst|ąpić
pf — odst|ępować impf Ⅰ vt 1. (zrzec się) to give (coś komuś sth to sb a. sb sth)- odstąpić komuś mieszkanie (użyczyć) to let sb have the use of one’s flat; (odsprzedać) to sell sb one’s flat, to sell one’s flat to sb- odstąpić prawo do czegoś to give up a. waive the right to sth- odstąpić komuś swoje miejsce to give up one’s seat to a. for sb, to let sb have one’s seat2. przest. (zostawić) to abandon, to desert- odstąpili go wszyscy przyjaciele he was deserted by all his friendsⅡ vi 1. (odejść na bok) to move a. step aside; (cofnąć się) to move a. stand back- odstąpić o krok/na krok (odejść na bok) to step aside; (cofnąć się) to step back, to take a step back(wards)- wojsko/armia odstępuje the army is pulling back a. retreating2. (zrezygnować) to withdraw (od czegoś from sth)- odstąpić od umowy to withdraw from an agreement, to go back on an agreement- odstąpić od zamiaru to abandon one’s intentions- sąd może odstąpić od wymierzenia kary the court may refrain from imposing punishment■ odstąpić od wiary to apostatize, to renounce the faith- nie odstępować (od) kogoś/czegoś ani na chwilę to not leave sb/sth alone for a minute, to stick to sb like glue- nie odstępować kogoś (ani) na krok to dog sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odst|ąpić
-
9 użycz|yć
pf — użycz|ać impf vt 1. (wypożyczyć) to lend, to loan- użyczyć komuś samochodu to lent a. loan sb one’s car2. (obdarzyć) to give, to grantThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > użycz|yć
-
10 użyczać
użyczać k-u poparcia lit jemandem seine Unterstützung anbieten -
11 użyczać
\użyczać komuś książki jdm ein Buch leihen\użyczać komuś samochodu jdm sein Auto zur Verfügung stellen [ lub leihen]
См. также в других словарях:
użyczyć — dk VIb, użyczyćczę, użyczyćczysz, użycz, użyczyćczył, użyczyćczony użyczać ndk I, użyczyćam, użyczyćasz, użyczyćają, użyczyćaj, użyczyćał, użyczyćany 1. «dać, oddać coś komuś bezpłatnie do użytku na pewien czas, oddać do czyjejś dyspozycji;… … Słownik języka polskiego
użyczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, użyczaćam, użyczaća, użyczaćają, użyczaćany {{/stl 8}}– użyczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, użyczaćczę, użyczaćczy, użyczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} pozwalać na korzystanie z czegoś przez jakiś czas; wypożyczać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
odstąpić — dk VIa, odstąpićpię, odstąpićpisz, odstąpićstąp, odstąpićpił, odstąpićpiony odstępować ndk IV, odstąpićpuję, odstąpićpujesz, odstąpićpuj, odstąpićował, odstąpićowany 1. «odejść na bok lub cofnąć się; odsunąć się, oddalić się» Odstąpić o krok, na… … Słownik języka polskiego
podfirmować — dk IV, podfirmowaćmuję, podfirmowaćmujesz, podfirmowaćmuj, podfirmowaćował, podfirmowaćowany «użyczyć swego autorytetu, usankcjonować coś» Podfirmować jakiś pogląd, jakieś stanowisko … Słownik języka polskiego
pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… … Słownik języka polskiego
pożałować — dk IV, pożałowaćłuję, pożałowaćłujesz, pożałowaćłuj, pożałowaćował, pożałowaćowany 1. «poczuć żal z powodu utraty kogoś lub czegoś, z powodu czegoś, co zaszło lub nie zaszło, co minęło lub minie nie wykorzystane» Pożałował własnych słów. Gorzko… … Słownik języka polskiego
udzielić — dk VIa, udzielićlę, udzielićlisz, udziel, udzielićlił, udzielićlony udzielać ndk I, udzielićam, udzielićasz, udzielićają, udzielićaj, udzielićał, udzielićany «dać, dostarczyć, użyczyć czegoś» Udzielić informacji, wskazówek, rad. Udzielić wywiadu … Słownik języka polskiego
pożałować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, pożałowaćłuję, pożałowaćłuje, pożałowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} smucić się z jakiegoś powodu, czuć żal za kimś, za czymś lub że coś nie zostało w pełni, należycie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień