-
1 embrace
-
2 grip
[grɪp] 1. n( hold) (u)chwyt m, uścisk m; (control, grasp) kontrola f, panowanie nt; (of tyre, shoe) przyczepność f; ( handle) rękojeść f, uchwyt m; ( holdall) torba f (podróżna)2. vtobject chwytać (chwycić perf); person pasjonować, fascynować; attention przyciągać (przyciągnąć perf)to come to grips with — zmierzyć się ( perf) z +instr
to grip the road — car trzymać się szosy
to lose one's grip ( fig) — tracić (stracić perf) kontrolę
* * *[ɡrip] 1. past tense, past participle - gripped; verb(to take a firm hold of: He gripped his stick; The speaker gripped (the attention of) his audience.) chwytać2. noun1) (a firm hold: He had a firm grip on his stick; He has a very strong grip; in the grip of the storm.) uścisk2) (a bag used by travellers: He carried his sports equipment in a large grip.) torba3) (understanding: He has a good grip of the subject.) opanowanie, orientacja w•- gripping- come to grips with
- lose one's grip -
3 handshake
-
4 hug
[hʌg] 1. vtperson ściskać (uściskać perf), przytulać (przytulić perf) (do siebie); thing obejmować (objąć perf) (rękoma), przyciskać (przycisnąć perf) (do siebie)2. nuścisk mto give sb a hug — przytulić ( perf) or uściskać ( perf) kogoś
* * *1. past tense, past participle - hugged; verb1) (to hold close to oneself with the arms, especially to show love: She hugged her son when he returned from the war.) (przy)tulić się2) (to keep close to: During the storm, the ships all hugged the shore.) trzymać się blisko2. noun(a tight grasp with the arms, especially to show love: As they said good-bye she gave him a hug.) uścisk, przytulenie -
5 squeeze
[skwiːz] 1. n( of hand etc) uścisk m; ( ECON) ograniczenie nt; (also: credit squeeze) ograniczenie nt kredytu2. vt 3. vito squeeze past/under sth — przeciskać się (przecisnąć się perf) obok czegoś/pod czymś
Phrasal Verbs:* * *[skwi:z] 1. verb1) (to press (something) together or from all sides tightly: He squeezed her hand affectionately; He squeezed the clay into a ball.) ściskać2) (to force (eg oneself) eg into or through a narrow space: The dog squeezed himself / his body into the hole; We were all squeezed into the back seat of the car.) wciskać (się)3) (to force something, eg liquid, out of something by pressing: She squeezed the oranges (into a jug); We might be able to squeeze some more money/information out of him.) wyciskać2. noun1) (an act of squeezing: He gave his sister an affectionate squeeze.) uścisk2) (a condition of being squeezed: We all got into the car, but it was a squeeze.) ścisk3) (a few drops produced by squeezing.) kilka wyciśniętych kropel4) (a time of financial restriction: an economic squeeze.) zaciskanie pasa•- squeezer- squeeze up -
6 clasp
[klɑːsp] 1. n(hold, embrace) uścisk m; ( of bag) zatrzask m; ( of necklace) zapięcie nt2. vt* * *1. noun(a fastening made of two parts which link together (eg on a necklace).) zapinka2. verb(to grasp, hold tightly: She clasped the money in her hand.) ściskać -
7 clutch
[klʌtʃ] 1. n 2. vtściskać (ścisnąć perf) kurczowoPhrasal Verbs:* * *1. verb1) ((with at) to try to take hold of: I clutched at a floating piece of wood to save myself from drowning.) uchwycić się2) (to hold tightly (in the hands): She was clutching a 50-cent piece.) ściskać2. noun1) (control or power: He fell into the clutches of the enemy.) szpon(y)2) ((the pedal operating) a device by means of which two moving parts of an engine may be connected or disconnected: He released the clutch and the car started to move.) sprzęgło• -
8 lock
[lɔk] 1. n 2. vt 3. vidoor etc zamykać się (zamknąć się perf) na klucz; knee, mechanism blokować się (zablokować się perf)lock, stock and barrel — w całości
Phrasal Verbs:- lock in- lock out- lock up* * *I 1. [lok] noun1) (a mechanism for fastening doors etc: He put the key in the lock.) zamek2) (a closed part of a canal for raising or lowering boats to a higher or lower part of the canal.) śluza3) (the part of a gun by which it is fired.) zamek4) (a tight hold (in wrestling etc).) uścisk2. verb(to fasten or become fastened with a lock: She locked the drawer; This door doesn't lock.) zamknąć (się) na klucz- locker- locket
- locksmith
- lock in
- lock out
- lock up II [lok] noun1) (a piece of hair: She cut off a lock of his hair.) lok2) ((in plural) hair: curly brown locks.) loki
См. также в других словарях:
uścisk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} otoczenie kogoś ramionami i przyciśnięcie dla wyrażenia pozytywnego stosunku, uczucia; także uciśnięcie sobie nawzajem dłoni przez dwie osoby jako gest powitania, pożegnania, wykonywany… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uścisk — m III, D. u, N. uściskkiem; lm M. i «objęcie kogoś, objęcie się wzajemnie ramionami; złączenie dłoni dwóch osób przy powitaniu, przy pożegnaniu itp.; uściśnięcie, uściśnięcie się, objęcie» Gorący, braterski, przyjacielski, serdeczny uścisk. Mocny … Słownik języka polskiego
braterski — braterskiscy «przyjacielski, serdeczny, przyjazny; bratni» Braterski uścisk, pocałunek. Braterskie uczucie, przywiązanie, zaufanie. po bratersku «jak między braćmi, jak brat, serdecznie, przyjaźnie» Ucałować kogoś po bratersku. Radzić po… … Słownik języka polskiego
kleszczowy — przym. od kleszcze w zn. 1 Uścisk kleszczowy. ∆ med. Poród kleszczowy «poród przebiegający nieprawidłowo, podczas którego płód wydobywany jest za pomocą specjalnych kleszczy» … Słownik języka polskiego
kordialny — kordialnyni książk. «serdeczny, czuły, wylewny» Kordialny uścisk. Kordialne powitanie. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
kurczowy — «wywołany przez kurcz, mający kurcze; silny, mocny» Kurczowy uścisk … Słownik języka polskiego
milczący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. milczeć (p.) milczący w użyciu przym. 1. «skłonny do milczenia; małomówny» Był milczącym odludkiem. 2. «odbywający się bez słów, nie uzewnętrzniający się w słowach» Milczący uścisk ręki, ukłon. Milczące… … Słownik języka polskiego
mocny — mocnyni, mocnyniejszy 1. «odznaczający się (dużą) siłą, mocą; znamionujący siłę, moc; silny, potężny, krzepki, energiczny» Mocny mężczyzna. Mocna kobieta. Mocne zwierzę. Mocna budowa ciała. Mocny uścisk dłoni. Wołać mocnym głosem. ∆ jęz. Syla … Słownik języka polskiego
objęcie — n I 1. rzecz. od objąć. 2. lm D. objęcieęć zwykle w lm «ramiona obejmujące, otaczające w uścisku; uścisk» Brać, chwycić, porwać kogoś w objęcia. Trzymać, tulić kogoś w objęciach. Paść, pójść, rzucić się w czyjeś objęcia. ◊ Objęcia Morfeusza «sen» … Słownik języka polskiego
oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… … Słownik języka polskiego
przyjacielski — przyjacielskiscy 1. «dotyczący przyjaciela, należący do przyjaciela, złożony z przyjaciół» Przyjacielska kompania. Przyjacielskie spotkanie. 2. «pełen przyjaźni, taki jak wśród przyjaciół; życzliwy, przyjazny» Przyjacielska pogawędka, rozmowa,… … Słownik języka polskiego
