-
1 tuziemiec
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tuziemiec
-
2 tuziemiec
ч тубілець -
3 autochton
сущ.• автохтон* * *♂ автохтон; коренной житель+tubylec, tuziemiec
* * *мавтохто́н; коренно́й жи́тельSyn:
См. также в других словарях:
tuziemiec — m II, DB. tuziemiecmca, W. tuziemiecmcze; lm M. tuziemiecmcy, DB. tuziemiecmców «człowiek urodzony w danym kraju, należący do rdzennej ludności miejscowej; mieszkaniec kraju, regionu; tubylec» … Słownik języka polskiego