-
1 turgidus
turgidus, a, um (turgeo), strotzend, geschwollen, aufgelaufen, I) eig.: oculus, Plaut.: membrum, Cic.: pes, Sen.: frons turgida cornibus, Hor.: labra, aufgeworfene, Mart.: vela turgida vento, Hor.: fluvius hibernā nive turgidus, Hor.: semina, dick, Ov. – II) übtr., v. der Rede u.v. Redner usw. = schwülstig, oratio, Petron. 2, § 6: Alpinus (ein Dichter), Hor. sat. 1, 10, 36: nec quos promoveris, alto turgidus alloqueris fastu, Claud. cons. Stil. 2, 158 sq.
-
2 turgidus
turgidus, a, um [st2]1 [-] gonflé, enflé. [st2]2 [-] plein de colère, irrité, courroucé. [st2]3 [-] boursouflé, emphatique, ampoulé.* * *turgidus, a, um [st2]1 [-] gonflé, enflé. [st2]2 [-] plein de colère, irrité, courroucé. [st2]3 [-] boursouflé, emphatique, ampoulé.* * *Turgidus, pen. cor. Adiectiuum. Plaut. Enflé, Boursoufflé. -
3 turgidus
turgidus, a, um (turgeo), strotzend, geschwollen, aufgelaufen, I) eig.: oculus, Plaut.: membrum, Cic.: pes, Sen.: frons turgida cornibus, Hor.: labra, aufgeworfene, Mart.: vela turgida vento, Hor.: fluvius hibernā nive turgidus, Hor.: semina, dick, Ov. – II) übtr., v. der Rede u.v. Redner usw. = schwülstig, oratio, Petron. 2, § 6: Alpinus (ein Dichter), Hor. sat. 1, 10, 36: nec quos promoveris, alto turgidus alloqueris fastu, Claud. cons. Stil. 2, 158 sq.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > turgidus
-
4 turgidus
I.Lit.:II.membrum tumidum ac turgidum,
Cic. Tusc. 3, 9, 19:oculi,
Plaut. Mil. 4, 3, 15:labra,
Mart. 6, 39, 8:venter,
App. M. 6, p. 176, 40; cf.:aqua subter cutem fusa turgidus,
Plin. 7, 45, 46, § 148:haedus, Cui frons turgida cornibus,
Hor. C. 3, 13, 4:loca semine,
Lucr. 4, 1034:mare,
Hor. C. 1, 3, 19; cf.:fluvii hibernā nive,
id. ib. 4, 12, 4:vento vela,
id. ib. 2, 10, 24; Ov. Am. 2, 11, 42:(femina),
i. e. pregnant, id. A. A. 2, 661.— -
5 turgidus
-
6 turgidus
-
7 turgidus
-a/um adj Agonflé, enflé -
8 Sibynomorphus turgidus
1. LAT Sibynomorphus turgidus (Cope)2. RUS вздутый сибиноморфус m3. ENG —4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: Южная АмерикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Sibynomorphus turgidus
-
9 набухший
turgidus [a, um] -
10 Напыщенный
- turgidus; tumidus (orator; sermo); pinguis; inflatus;• напыщенная речь - oratio quae turget et inflata est;
• быть напыщенным - tumere (orator tumens);
-
11 Припухший
- turgidus; turgidulus; -
12 turgidulus
a, um [demin. к turgidus ]немного опухший, припухший ( ocelli Ctl) -
13 regaliter
rēgāliter, Adv. (regalis), königlich, nach Königsart, a) im guten Sinne: centum hostiis sacrificium regaliter Minervae facere, eines Königs würdig, Liv. 42, 51, 2: Para reg. revocatus, mit der seinem königlichen Range gebührenden Rücksicht, Amm. 30, 1, 4: Compar., postea vero regalius et competentius initiabatur, Iul. Val. 1, 7 (13). – b) im üblen Sinne = gebieterisch, herrisch, eigenmächtig, precibusque minas reg. addit, Ov. met. 2, 397: reg. turgidus, in seinem selbstherrlichen Grimme, Amm. 29, 1, 18.
-
14 turgidulus
turgidulus, a, um (Demin. v. turgidus), etwas geschwollen, flendo turgiduli rubent ocelli, Catull. 3, 18: racemi, Paul. Petr. 5, 450.
-
15 aufschwellen
aufschwellen, I) v. intr.tumescere. intumescere. extumescere (im allg.). – turgescere (durch den Andrang innerer Säfte). – aufgeschwollen, turgidus; tumidus: etwas aufgeschwollen, turgidulus. – II) v. tr. tumefacere. – implere (anfüllen). – Aufschwellen, das, eines Körpers, tumor.
-
16 dick
dick, crassus (sowohl vom Umfang [dah. auch v. Maß] als auch von der Gedrungenheit, Ggstz. tenuis, dünn, macer, mager). – pinguis (fett, feist, Ggstz. macer). – opīmus (strotzend von Nahrungssäften, dick u. fett, Ggstz. gracilis). – obesus (wohlgenährt, Ggstz. gracilis u. [von Tieren] Ggstz. strigosus. – corpore amplo (wohlbeleibt). – turgens. turgidus (aufgeschwollen, z.B. oculi). – densus (dicht, Ggstz. rarus, einzeln). – spissus (undurchdringlich, undurchsichtig, vom Boden, der Finsternis etc., Ggstz. solutus, locker). – confertus (dicht zusammengedrängt, von einer Menge, Ggstz. rarus). – Bei Bestimmungen des Maßes entweder durch crassus mit dem Akk. od. durch crassitudine mit Genet. des Maßes, z.B. vier Fuß d., quattuor pedes crassus; quattuor pedum crassitudine; vgl. daumendick, fingerdick. – eine d. Haut, callum od. callus: man hat dicke Bücher darüber geschrieben, de quibus volumina impleta sunt: die Philosophen haben dicke Bucher dagegen geschrieben, pleni libri sunt contra ista ipsa disserentium philosophorum: Dikäarchus hat ein dickes B. darüber geschrieben, daß etc., magnus Dicaearchi liber est m. Akk. u. Infin. – d. Luft, aër crassus; caelum crassum; plenior caeli natura: d. Blut, sanguis crassus: ein d. Backen, altera bucca inflatior. – Adv.crasse; dense: spisse. – d. machen, spissare (z.B. das Blut); saginare (mästen, fett machen d. werden, pinguescere (von Tieren): d. und fett werden, corpus facere.
-
17 schwülstig
schwülstig, tumidus; turgidus; inflatus (alle z.B. Rede, Redner, Stil). – im höchsten Grade sch., ad summum tumorem perductus (bildl., von der Rede). – eine Rede ist sch., oratio turget atque inflata est. – Adv.tumide. – sch. (mit Schwulst) reden, s. Schwulst.
-
18 fastus
[st1]1 [-] fastus, a, um: faste. - (dies) fasti: jours fastes, jours d'audience (jours où le préteur peut rendre la justice). - voir fasti, ōrum, m. [st1]2 [-] fastŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - arrogance, orgueil, fierté, mépris. - [abcl]b - faste, luxe, somptuosité.[/b] - fastum alicui facere, Petr.: regarder qqn avec dédain. [st1]3 [-] fastus, fastuum, m. plur.: fastes (calendrier romain indiquant les jours de fêtes et les jours d'audience), liste des jours fastes, calendrier, annales.* * *[st1]1 [-] fastus, a, um: faste. - (dies) fasti: jours fastes, jours d'audience (jours où le préteur peut rendre la justice). - voir fasti, ōrum, m. [st1]2 [-] fastŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - arrogance, orgueil, fierté, mépris. - [abcl]b - faste, luxe, somptuosité.[/b] - fastum alicui facere, Petr.: regarder qqn avec dédain. [st1]3 [-] fastus, fastuum, m. plur.: fastes (calendrier romain indiquant les jours de fêtes et les jours d'audience), liste des jours fastes, calendrier, annales.* * *Fastus, huius fastus, m. g. Plin. Arrogance, Haultaineté, Desdaignement, Orgueil.\Alto fastu turgidus. Claud. Qui fait du raminagrobis.\Exuere fastus. Ouid. Oster tout orgueil, toute pompe.\Ponere fastus. Ouid. Abbatre ou abbaisser son arrogance. -
19 regaliter
rēgāliter, Adv. (regalis), königlich, nach Königsart, a) im guten Sinne: centum hostiis sacrificium regaliter Minervae facere, eines Königs würdig, Liv. 42, 51, 2: Para reg. revocatus, mit der seinem königlichen Range gebührenden Rücksicht, Amm. 30, 1, 4: Compar., postea vero regalius et competentius initiabatur, Iul. Val. 1, 7 (13). – b) im üblen Sinne = gebieterisch, herrisch, eigenmächtig, precibusque minas reg. addit, Ov. met. 2, 397: reg. turgidus, in seinem selbstherrlichen Grimme, Amm. 29, 1, 18.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > regaliter
-
20 turgidulus
turgidulus, a, um (Demin. v. turgidus), etwas geschwollen, flendo turgiduli rubent ocelli, Catull. 3, 18: racemi, Paul. Petr. 5, 450.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > turgidulus
См. также в других словарях:
Monotretus turgidus — Monotretus turgidus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Monotretus turgidus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Subphylum … Wikipedia
Tetrodon turgidus — Blower Blow er, n. 1. One who, or that which, blows. [1913 Webster] 2. (Mech.) A device for producing a current of air; as: (a) A metal plate temporarily placed before the upper part of a grate or open fire. (b) A machine for producing an… … The Collaborative International Dictionary of English
Kugelblaualge — Chroococcus turgidus Systematik Stamm: Cyanobakterien (Cyanobacteria) Klasse: Cyanobakterien (Cyanobacteria) Ordnung: Chroococcales Familie … Deutsch Wikipedia
turgide — [ tyrʒid ] adj. • 1463, repris 1833; lat. turgidus ♦ Littér. Gonflé, enflé, boursouflé. « Ses mains si molles, si blanches, devenaient rouges et turgides » (Balzac). ● turgide adjectif (latin turgidus) Littéraire. Se dit d une partie du corps… … Encyclopédie Universelle
túrgido — (Del lat. turgidus .) ► adjetivo literario Que está turgente, abultado o hinchado. * * * túrgido, a (del lat. «turgĭdus») adj. Turgente (lleno y erguido). * * * túrgido, da. (Del lat. turgĭdus). adj. poét … Enciclopedia Universal
turgid — SYN: tumid. [L. turgidus, swollen, fr. turgeo, to swell] * * * tur·gid tər jəd adj being in a normal or abnormal state of distension: SWOLLEN, TUMID <turgid limbs> <turgid living cells> * * * tur·gid (turґjid) [L. turgidus] swollen… … Medical dictionary
Taphrina betulina — «Ведьмины мётлы» … Википедия
Виды рода Тафрина — Приложение к статье Тафрина Список видов грибов рода Тафрина (Taphrina Fr. 1815) Род Тафрина содержит около 100[1] … Википедия
turgid — turgíd adj. m., pl. turgízi; f. sg. turgídă, pl. turgíde Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic TURGÍD, Ă adj. (Liv.) Care este inflamat; plin cu un lichid; umflat. ♦ Bosumflat, supărat. [cf … Dicționar Român
Blower — Blow er, n. 1. One who, or that which, blows. [1913 Webster] 2. (Mech.) A device for producing a current of air; as: (a) A metal plate temporarily placed before the upper part of a grate or open fire. (b) A machine for producing an artificial… … The Collaborative International Dictionary of English