Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

tumultuo

  • 1 tumultuo

    tumultuo, āre - intr. - faire du bruit, être agité.    - obtestor ut mi dicas negoti quid sit, quod tumultues, Plaut.: je te supplie de me dire de quelle affaire il s'agit, pour laquelle tu es tout agité.    - quid sit mi expedi, quod tumultues, Plaut.: explique-moi pour quelle raison tu fais ce vacarme. Au passif impers.:    - hostibus nuntiatur, in castris Romanorum tumultuari, Caes. B. G. 7, 61: on annonce aux ennemis qu'il y a de l'agitation dans le camp romain.    - cum tumultuatum in castris sciret, Liv. 25, 21, 2: sachant qu'il y avait du désordre dans le camp.    - tumultuatum verius quam belligeratum, Liv. 21, 16, 4: ce fut plutôt un tumulte qu'une guerre.
    * * *
    tumultuo, āre - intr. - faire du bruit, être agité.    - obtestor ut mi dicas negoti quid sit, quod tumultues, Plaut.: je te supplie de me dire de quelle affaire il s'agit, pour laquelle tu es tout agité.    - quid sit mi expedi, quod tumultues, Plaut.: explique-moi pour quelle raison tu fais ce vacarme. Au passif impers.:    - hostibus nuntiatur, in castris Romanorum tumultuari, Caes. B. G. 7, 61: on annonce aux ennemis qu'il y a de l'agitation dans le camp romain.    - cum tumultuatum in castris sciret, Liv. 25, 21, 2: sachant qu'il y avait du désordre dans le camp.    - tumultuatum verius quam belligeratum, Liv. 21, 16, 4: ce fut plutôt un tumulte qu'une guerre.
    * * *
        Tumultuo, tumultuas, tumultuare. Plaut. Faire bruit et trouble ou esmeute, Tumultuer, Tempester.

    Dictionarium latinogallicum > tumultuo

  • 2 tumultuo

    tumultuo, (āvī), ātum, āre (tumultus) = tumultuor, lärmen, Plaut. mil. 172; rud. 629 u. 638. Vgl. tumultuor.

    lateinisch-deutsches > tumultuo

  • 3 tumultuo

    tumultuo, (āvī), ātum, āre (tumultus) = tumultuor, lärmen, Plaut. mil. 172; rud. 629 u. 638. Vgl. tumultuor.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tumultuo

  • 4 tumultuo

    tŭmultŭo, āre, v. tumultuor fin.

    Lewis & Short latin dictionary > tumultuo

  • 5 tumultuo

    —, —, āre арх. Pl, Cs, L = tumultuor

    Латинско-русский словарь > tumultuo

  • 6 tumultuo

    tumultuare, tumultuavi, tumultuatus V
    make commotion/disturbance/uproar/armed rising; scrap/scrimmage; be confused; misbehave; (Cal)

    Latin-English dictionary > tumultuo

  • 7 tumultuare

    tumultuare v.intr. ( tumùltuo; aus. avere) manifester.

    Dizionario Italiano-Francese > tumultuare

  • 8 tumultuor

    tŭmultŭor, ātus, 1, v. dep. n. [tumultus], to make a bustle or disturbance, to be in great agitation or confusion, be in an uproar, raise a tumult:

    in otio tumultuaris, in tumultu es otiosus,

    Auct. Her. 4, 15, 21:

    non decet tumultuari,

    Plaut. Poen. 3, 1, 22:

    saepe et sine causā,

    Cic. Agr. 2, 37, 101:

    quid tumultuaris, soror? quid insanis?

    id. Cael. 15, 36:

    fortis et constantis est, non perturbari in rebus asperis nec tumultuantem de gradu deici,

    confused, agitated, id. Off. 1, 23, 80; Petr. 79:

    tumultuari Gallias comperit,

    to be in an uproar, Suet. Galb. 9; Aur. Vict. Caes. 24, 3.—
    II.
    Esp. of oratory, to storm, rant, talk at random, etc.:

    mihi ne dicere quidem videtur, nisi qui disposite, ornate, copiose dicit, sed tumultuari,

    Quint. 10, 7, 12:

    oratio carens hac virtute (i. e. ordine) tumultuetur necesse est,

    id. Inst. 7, prooem. § 3; so id. ib. 2, 12, 11.
    1.
    Act. collat. form tŭmultŭo, āre:

    quid sit mi expedi, quor tumultues,

    Plaut. Rud. 3, 2, 15; 3, 2, 24.—
    2.
    Impers. pass.: hostibus nuntiatur, in castris Romanorum praeter consuetudinem tumultuari, that there is a tumult or disturbance in the camp, Caes. B. G. 7, 61; Liv. 36, 44, 4:

    cum tumultuatum in castris sciret,

    id. 25, 21, 2:

    cum Gallis tumultuatum verius quam belligeratum,

    id. 21, 16, 4; Flor. 4, 12, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > tumultuor

  • 9 SCRAP

    [N]
    FRAGMENTUM (-I) (N)
    FRAGMEN (-MINIS) (N)
    PRAECISIO (-ONIS) (F)
    PRAESEGMEN (-INIS) (N)
    [V]
    TUMULTUO (-ARE -AVI -ATUS)

    English-Latin dictionary > SCRAP

  • 10 SCRIMMAGE

    [V]
    JURGO (-ARE -AVI -ATUM)
    IURGO (-ARE -AVI -ATUM)
    RIXOR (-ARI -ATUS SUM)
    TUMULTUO (-ARE -AVI -ATUS)

    English-Latin dictionary > SCRIMMAGE

См. также в других словарях:

  • tumultuar — ► verbo transitivo/ pronominal Provocar un tumulto entre la gente: ■ tumultuó a la tripulación; el pueblo se tumultuó por el aumento de los impuestos. TAMBIÉN atumultuar SE CONJUGA COMO actuar * * * tumultuar (del lat. «tumultuāre») tr. Promover… …   Enciclopedia Universal

  • tumultuer — ⇒TUMULTUER, verbe intrans. Vx. Faire du tumulte; s agiter en tumulte. Tous les lieux publics se dégorgeaient à la fois dans la rue. La chaussée moutonnait; des gens tumultuaient chez un marchand de tabac pour allumer leurs cigarettes et leurs… …   Encyclopédie Universelle

  • tumultuare — tu·mul·tu·à·re v.intr. (io tumùltuo; avere) CO 1. essere in tumulto, spec. come manifestazione di malcontento e protesta: il popolo tumultuava per le strade Sinonimi: rumoreggiare. 2. fig., accavallarsi e sovrapporsi di sentimenti, idee,… …   Dizionario italiano

  • tumultuare — {{hw}}{{tumultuare}}{{/hw}}v. intr.  (io tumultuo ; aus. avere ) Fare tumulto (anche fig.) …   Enciclopedia di italiano

  • tumultuare — v. intr. [dal lat. tumultuare, der. di tumultus tumulto ] (io tumùltuo, ecc.; aus. avere ). 1. [fare tumulto: il popolo tumultuava nelle strade ] ▶◀ rumoreggiare, schiamazzare, strepitare. 2. (estens.) [fare una manifestazione violenta come… …   Enciclopedia Italiana

  • tumultuar — v. tr. 1. Excitar ou incitar um tumulto. = AMOTINAR, REVOLTAR 2.  [Figurado] Excitar; agitar. 3. Perturbar a ordem. = DESARRUMAR, DESORDENAR 4. Atroar. • v. intr. e pron. 5. Amotinar se, revoltar se. 6. Sofrer agitação. = AGITAR SE, EFERVESCER… …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»