-
1 tumultuo
tumultuo, āre - intr. - faire du bruit, être agité. - obtestor ut mi dicas negoti quid sit, quod tumultues, Plaut.: je te supplie de me dire de quelle affaire il s'agit, pour laquelle tu es tout agité. - quid sit mi expedi, quod tumultues, Plaut.: explique-moi pour quelle raison tu fais ce vacarme. Au passif impers.: - hostibus nuntiatur, in castris Romanorum tumultuari, Caes. B. G. 7, 61: on annonce aux ennemis qu'il y a de l'agitation dans le camp romain. - cum tumultuatum in castris sciret, Liv. 25, 21, 2: sachant qu'il y avait du désordre dans le camp. - tumultuatum verius quam belligeratum, Liv. 21, 16, 4: ce fut plutôt un tumulte qu'une guerre.* * *tumultuo, āre - intr. - faire du bruit, être agité. - obtestor ut mi dicas negoti quid sit, quod tumultues, Plaut.: je te supplie de me dire de quelle affaire il s'agit, pour laquelle tu es tout agité. - quid sit mi expedi, quod tumultues, Plaut.: explique-moi pour quelle raison tu fais ce vacarme. Au passif impers.: - hostibus nuntiatur, in castris Romanorum tumultuari, Caes. B. G. 7, 61: on annonce aux ennemis qu'il y a de l'agitation dans le camp romain. - cum tumultuatum in castris sciret, Liv. 25, 21, 2: sachant qu'il y avait du désordre dans le camp. - tumultuatum verius quam belligeratum, Liv. 21, 16, 4: ce fut plutôt un tumulte qu'une guerre.* * *Tumultuo, tumultuas, tumultuare. Plaut. Faire bruit et trouble ou esmeute, Tumultuer, Tempester. -
2 tumultuo
tumultuo, (āvī), ātum, āre (tumultus) = tumultuor, lärmen, Plaut. mil. 172; rud. 629 u. 638. Vgl. tumultuor.
-
3 tumultuo
tumultuo, (āvī), ātum, āre (tumultus) = tumultuor, lärmen, Plaut. mil. 172; rud. 629 u. 638. Vgl. tumultuor.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tumultuo
-
4 tumultuo
tŭmultŭo, āre, v. tumultuor fin. -
5 tumultuo
—, —, āre арх. Pl, Cs, L = tumultuor -
6 tumultuo
tumultuare, tumultuavi, tumultuatus Vmake commotion/disturbance/uproar/armed rising; scrap/scrimmage; be confused; misbehave; (Cal) -
7 tumultuare
-
8 tumultuor
tŭmultŭor, ātus, 1, v. dep. n. [tumultus], to make a bustle or disturbance, to be in great agitation or confusion, be in an uproar, raise a tumult:II.in otio tumultuaris, in tumultu es otiosus,
Auct. Her. 4, 15, 21:non decet tumultuari,
Plaut. Poen. 3, 1, 22:saepe et sine causā,
Cic. Agr. 2, 37, 101:quid tumultuaris, soror? quid insanis?
id. Cael. 15, 36:fortis et constantis est, non perturbari in rebus asperis nec tumultuantem de gradu deici,
confused, agitated, id. Off. 1, 23, 80; Petr. 79:tumultuari Gallias comperit,
to be in an uproar, Suet. Galb. 9; Aur. Vict. Caes. 24, 3.—Esp. of oratory, to storm, rant, talk at random, etc.:► 1.mihi ne dicere quidem videtur, nisi qui disposite, ornate, copiose dicit, sed tumultuari,
Quint. 10, 7, 12:oratio carens hac virtute (i. e. ordine) tumultuetur necesse est,
id. Inst. 7, prooem. § 3; so id. ib. 2, 12, 11.Act. collat. form tŭmultŭo, āre:2.quid sit mi expedi, quor tumultues,
Plaut. Rud. 3, 2, 15; 3, 2, 24.—Impers. pass.: hostibus nuntiatur, in castris Romanorum praeter consuetudinem tumultuari, that there is a tumult or disturbance in the camp, Caes. B. G. 7, 61; Liv. 36, 44, 4:cum tumultuatum in castris sciret,
id. 25, 21, 2:cum Gallis tumultuatum verius quam belligeratum,
id. 21, 16, 4; Flor. 4, 12, 30. -
9 SCRAP
[N]FRAGMENTUM (-I) (N)FRAGMEN (-MINIS) (N)PRAECISIO (-ONIS) (F)PRAESEGMEN (-INIS) (N)[V]TUMULTUO (-ARE -AVI -ATUS) -
10 SCRIMMAGE
[V]JURGO (-ARE -AVI -ATUM)IURGO (-ARE -AVI -ATUM)RIXOR (-ARI -ATUS SUM)TUMULTUO (-ARE -AVI -ATUS)
См. также в других словарях:
tumultuar — ► verbo transitivo/ pronominal Provocar un tumulto entre la gente: ■ tumultuó a la tripulación; el pueblo se tumultuó por el aumento de los impuestos. TAMBIÉN atumultuar SE CONJUGA COMO actuar * * * tumultuar (del lat. «tumultuāre») tr. Promover… … Enciclopedia Universal
tumultuer — ⇒TUMULTUER, verbe intrans. Vx. Faire du tumulte; s agiter en tumulte. Tous les lieux publics se dégorgeaient à la fois dans la rue. La chaussée moutonnait; des gens tumultuaient chez un marchand de tabac pour allumer leurs cigarettes et leurs… … Encyclopédie Universelle
tumultuare — tu·mul·tu·à·re v.intr. (io tumùltuo; avere) CO 1. essere in tumulto, spec. come manifestazione di malcontento e protesta: il popolo tumultuava per le strade Sinonimi: rumoreggiare. 2. fig., accavallarsi e sovrapporsi di sentimenti, idee,… … Dizionario italiano
tumultuare — {{hw}}{{tumultuare}}{{/hw}}v. intr. (io tumultuo ; aus. avere ) Fare tumulto (anche fig.) … Enciclopedia di italiano
tumultuare — v. intr. [dal lat. tumultuare, der. di tumultus tumulto ] (io tumùltuo, ecc.; aus. avere ). 1. [fare tumulto: il popolo tumultuava nelle strade ] ▶◀ rumoreggiare, schiamazzare, strepitare. 2. (estens.) [fare una manifestazione violenta come… … Enciclopedia Italiana
tumultuar — v. tr. 1. Excitar ou incitar um tumulto. = AMOTINAR, REVOLTAR 2. [Figurado] Excitar; agitar. 3. Perturbar a ordem. = DESARRUMAR, DESORDENAR 4. Atroar. • v. intr. e pron. 5. Amotinar se, revoltar se. 6. Sofrer agitação. = AGITAR SE, EFERVESCER… … Dicionário da Língua Portuguesa