-
1 tuczyć
глаг.• вскармливать• откармливать• откормить* * *tucz|yć\tuczyćony несов. 1. откармливать;2. (powodować tycie) вызывать полноту;● kradzione nie \tuczyćу погов. чужое (краденое) впрок не идёт; pańskie oko konia \tuczyćy погов. от хозяйского глаза скотина жиреет; где хозяин ходит, хлеб родит
* * *tuczony несов.1) отка́рмливать2) ( powodować tycie) вызыва́ть полноту́•- pańskie oko konia tuczy
См. также в других словарях:
ćwik — I m III, DB. a, N. ćwikkiem; lm M. i, DB. ów przestarz. «człowiek doświadczony, przebiegły, chytry» Stary, szczwany ćwik. II m III, DB. a, N. ćwikkiem; lm M. i daw. «kogut specjalnie tuczony; kapłon» dziś we fraz. przestarz. Czerwony jak ćwik… … Słownik języka polskiego
karmik — m III, DB. a, N. karmikkiem; lm M. i «wieprz tuczony na ubój; karmnik» … Słownik języka polskiego
karmnik — m III, D. a, N. karmnikkiem; lm M. i 1. «urządzenie służące do karmienia ptaków zimą, zwykle deseczka z daszkiem, na którą sypie się pokarm» ∆ zootechn. Karmnik automatyczny «urządzenie do niedawkowanego skarmiania sypkich pasz, samoczynnie… … Słownik języka polskiego
karmny — przestarz. «o niektórych zwierzętach domowych: specjalnie tuczony na zabicie» Karmny wieprz … Słownik języka polskiego
opasowy — zootechn. «przeznaczony, nadający się na opas, tuczenie; tuczony, karmny» Inwentarz opasowy. Woły opasowe … Słownik języka polskiego
tuczny — «o zwierzętach: specjalnie tuczony na zabicie» … Słownik języka polskiego
tuczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} o zwierzętach: intensywnie tuczony z przeznaczeniem na ubój : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tuczne gęsi, prosiaki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
