-
1 tuba
tuba -
2 tuba
tuba -
3 túba
-
4 tuba
tuba -
5 tuba
• tuba -
6 tūba
-
7 tuba
-
8 tuba
tuba -
9 tuba
tuba -
10 tuba
-
11 tuba
tuba, ae, f. (verwandt mit tubus), I) die Röhre im Druckwerke, die Steigeröhre, Gußröhre, fistula, quae tuba dicitur, Vitr. 10, 7, 2. – II) ein gerades, in eine trichterförmige Öffnung auslaufendes Blasinstrument von tiefem, schmetterndem Tone, die Trompete, Tuba, u. zwar zunächst die Kriegstrompete der Römer, mit der das Zeichen zum Angriff, zum Marsch, zum Aufziehen auf die Wache und zur Ablösung, zur Arbeit und zur Ruhe, sowie auch zur Versammlung gegeben wurde, A) eig. u. bildl.: 1) eig.: tubae sonus, Caes., tubarum sonus, Cic., tubarum cantus, Liv.: clangor tubae, Verg.: tubae rancitas, Plin.: non tuba directi, non aeris cornua flexi, Ov.: tuba a Graeco inscienter inflata, Liv.: concinunt tubae, Liv.: cornua ac tubae concinuere, Tac.: tubae cornuaque concinuerunt, Liv.: occanere cornua tubasque iussit, Tac.: canere inde tubae simul ab arce, simul a portu et ab navibus, Liv.: tubā signum dandum, Caes.: e muro ex composito tubā datum signum erat, Liv.: non exaudito tubae sono, Caes.: simulac tubarum est auditus cantus, Liv. – außerhalb des Militärwesens gebraucht bei religiösen Feierlichkeiten, Spielen, Leichenbegängnissen u. dgl., Hor., Verg., Ov. u.a. – 2) bildl. = Anstifter, belli civilis tubam quam illi appellant, die T. zum B., Cic. ep. 6, 12, 3: haec (est) tuba rixae, die T. zum Streite, Iuven. 15, 52. – B) meton.: 1) das Kriegszeichen, der Krieg, navalis, Mart. spect. 28, 2: civilis, Claud. rapt. Pros. 1, 65: ante tubam (Kriegsanfang), Claud. laud. Stil. 1, 192. – 2) das Getön, a) nimborum, Claud. gigant. 60. – dah. auch b) erhabene, epische Poesie, Mart. 8, 3, 22 u.a. Claud. in Prob. et Olybr. cons. 198. – c) die volltönende, erhabene Rede, Sidon. epist. 4, 3, 10. Prud. c. Symm. 2, 68.
-
12 tuba
tuba, ae, f. (verwandt mit tubus), I) die Röhre im Druckwerke, die Steigeröhre, Gußröhre, fistula, quae tuba dicitur, Vitr. 10, 7, 2. – II) ein gerades, in eine trichterförmige Öffnung auslaufendes Blasinstrument von tiefem, schmetterndem Tone, die Trompete, Tuba, u. zwar zunächst die Kriegstrompete der Römer, mit der das Zeichen zum Angriff, zum Marsch, zum Aufziehen auf die Wache und zur Ablösung, zur Arbeit und zur Ruhe, sowie auch zur Versammlung gegeben wurde, A) eig. u. bildl.: 1) eig.: tubae sonus, Caes., tubarum sonus, Cic., tubarum cantus, Liv.: clangor tubae, Verg.: tubae rancitas, Plin.: non tuba directi, non aeris cornua flexi, Ov.: tuba a Graeco inscienter inflata, Liv.: concinunt tubae, Liv.: cornua ac tubae concinuere, Tac.: tubae cornuaque concinuerunt, Liv.: occanere cornua tubasque iussit, Tac.: canere inde tubae simul ab arce, simul a portu et ab navibus, Liv.: tubā signum dandum, Caes.: e muro ex composito tubā datum signum erat, Liv.: non exaudito tubae sono, Caes.: simulac tubarum est auditus cantus, Liv. – außerhalb des Militärwesens gebraucht bei religiösen Feierlichkeiten, Spielen, Leichenbegängnissen u. dgl., Hor., Verg., Ov. u.a. – 2) bildl. = Anstifter, belli civilis tubam quam illi appellant, die T. zum B., Cic. ep. 6, 12, 3: haec (est) tuba rixae, die T. zum Streite, Iuven. 15,————52. – B) meton.: 1) das Kriegszeichen, der Krieg, navalis, Mart. spect. 28, 2: civilis, Claud. rapt. Pros. 1, 65: ante tubam (Kriegsanfang), Claud. laud. Stil. 1, 192. – 2) das Getön, a) nimborum, Claud. gigant. 60. – dah. auch b) erhabene, epische Poesie, Mart. 8, 3, 22 u.a. Claud. in Prob. et Olybr. cons. 198. – c) die volltönende, erhabene Rede, Sidon. epist. 4, 3, 10. Prud. c. Symm. 2, 68. -
13 tuba
tubatuba ['tu:ba]sostantivo Feminin1 musica Tuba Feminin2 (cappello) Zylinder Maskulin3 anatomia Tube Feminin; tuba uditiva Gehörgang Maskulin; tuba uterina Eileiter MaskulinDizionario italiano-tedesco > tuba
14 tuba
tŭba, ae, f. [kindr. with tubus, a tube], a trumpet, esp. a war-trumpet (straight, while the cornu was curved, Acron ad Hor. C. 1, 1, 23).I.Lit.:B.ille arma misit, cornua, tubas, falces,
Cic. Sull. 5, 17:tubae et signa militaria,
id. Cat. 2, 6, 13: at tuba terribili sonitu taratantara dixit, Enn. ap. Prisc. p. 842 P. (Ann. v. 452 Vahl.); imitated by Verg. A. 9, 503:tubae utrimque canunt,
Plaut. Am. 1, 1, 73:signum tubā dare,
Caes. B. G. 2, 20; so id. ib. 7, 81; id. B. C. 3, 46; 3, 90; Liv. 29, 27, 5 al.; cf. also Caes. B. G. 7, 47; Hirt. B. G. 8, 20:non tuba directi, non aeris cornua fiexi,
Ov. M. 1, 98; Tac. A. 1, 68; Luc. 4, 750; 6, 130; 7, 477; Sil. 5, 12 al.; v. Veg. Mil. 3, 5.—Apart from military purposes, it was used on various occasions, as at religious festivals, games, funerals, etc., Varr. L. L. 6, § 14 Müll.; Ov. F. 1, 716; Verg. A. 5, 113; Juv. 10, 214; Stat. S. 3, 1, 139 al.; cf. tubus, II. A.; Verg. A. 11, 192; Ov. H. 12, 140; Hor. S. 1, 6, 44; Pers. 3, 103; cf. Atei. Capito ap. Gell. 20, 2, 3.—Transf.1.A signal for war, war, Claud. Rapt. Pros. 1, 64; id. Laud. Stil. 1, 246; Mart. Spect. 28, 2.—2.A loud sound: nimborum, i. e. the roar of thunder, Claud. gigant. 60.—b.Sonorous, elevated epic poetry, Mart. 8, 3, 22; 8, 56, 4; 10, 64, 4; 11, 3, 8; Claud. Cons. Prob. et Olybr. 197.—c.A lofty style of speaking, Prud. contr. Symm. 2, 68; Sid. Ep. 4, 3 fin. —II.Trop.:tuba belli civilis,
i. e. exciter, author, instigator, Cic. Fam. 6, 12, 3:rixae,
Juv. 15, 52.15 tuba
tŭba, ae, f. [st2]1 [-] trompette (instrument de musique employé dans les fêtes). [st2]2 [-] trompette (employée pour signaler le combat). [st2]3 [-] signal du combat, signal (d'une querelle); guerre. [st2]4 [-] celui qui donne le signal, instigateur. [st2]5 [-] bruit retentissant, fracas. [st2]6 [-] trompette épique, poésie épique. [st2]7 [-] Vitr. tube, conduit.* * *tŭba, ae, f. [st2]1 [-] trompette (instrument de musique employé dans les fêtes). [st2]2 [-] trompette (employée pour signaler le combat). [st2]3 [-] signal du combat, signal (d'une querelle); guerre. [st2]4 [-] celui qui donne le signal, instigateur. [st2]5 [-] bruit retentissant, fracas. [st2]6 [-] trompette épique, poésie épique. [st2]7 [-] Vitr. tube, conduit.* * *Tuba, tubae. Cic. Trompe, ou Trompette.\Tuba belli ciuilis, per translationem. Cicero. Qui esmeut guerre civile.16 tuba
17 tuba
18 tuba
[\tuba`t, \tuba`ja, \tuba`k] 1. zene. туба;2. orv. труба19 Tuba
20 Tuba
См. также в других словарях:
tuba — tuba … Dictionnaire des rimes
TUBA — Tyrrhenorum inventum, Plin. l. 7. c. 56. a tubo, seu canali, quem refert, dicta, priscis Graecis ignota fuit. Unde illos, Tubarum locô, conchis uti consuevisse, legimus, apud Hesychium, Κόχλοις τοῖς ςθαλαττίοις ἐχρῶντο, πρὸ τῆς τῶ σαλπίγγων… … Hofmann J. Lexicon universale
tubă — TÚBĂ, tube, s.f. Instrument muzical de suflat din alamă, cu registru grav, format dintr un pavilion larg, un tub răsucit şi un mecanism de pistoane. – Din fr., lat. tuba. Trimis de LauraGellner, 01.07.2004. Sursa: DEX 98 túbă s. f., g. d. art.… … Dicționar Român
Tuba — Sf (ein Blasinstrument) per. Wortschatz fach. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. tuba Blasinstrument, Trompete, Röhre . Ebenso nndl. tuba, ne. tuba, nfrz. tuba, nschw. tuba, nisl. túpa; Tube. ✎ Relleke (1980), 175; DF 5 (1981), 521f.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
tuba — s. f. [Brasil] Lugar onde há muitas pessoas ou coisas reunidas. = TIBA ‣ Etimologia: origem duvidosa tuba s. f. 1. [Linguagem poética] Trombeta. 2. [Música] Instrumento musical de metal com som de baixo. = BOMBARDÃO 3. [Figurado] Estilo… … Dicionário da Língua Portuguesa
tuba — TUBÁ, tubez, vb. I. tranz. A consolida pereţii unei guri de sondă prin introducerea unei coloane de tuburi în interiorul ei. – Din fr. tuber. Trimis de LauraGellner, 01.07.2004. Sursa: DEX 98 tubá vb., ind. prez. 1 sg. tubéz, 3 … Dicționar Român
Tuba — Tu ba, n. [L., trumpet.] (Mus.) (a) An ancient trumpet. (b) A sax tuba. See {Sax tuba}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
tuba — 1852, from Fr. tuba, from L. tuba (pl. tubæ) straight bronze war trumpet (as opposed to the crooked bucina), related to tubus (see TUBE (Cf. tube)) … Etymology dictionary
tuba — túba ž DEFINICIJA 1. cijev zatvorena s jedne strane, sa zatvaračem na zavrtanj, za kreme, paste, ljepila itd. 2. glazb. a. kod starih Rimljana vrsta vojničke, uspravne trublje b. limeni puhaći instrument najdubljeg registra, ubraja se u porodicu… … Hrvatski jezični portal
tuba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. tubabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urządzenie do wzmacniania głosu przy porozumiewaniu się na odległość, w kształcie rury z rozszerzonym końcem, wykonane z plastiku lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tuba — f. anat. Ver trompa. Medical Dictionary. 2011 … Diccionario médico
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Азербайджанский
- Албанский
- Английский
- Арабский
- Болгарский
- Венгерский
- Вьетнамский
- Греческий
- Грузинский
- Датский
- Иврит
- Индонезийский
- Исландский
- Испанский
- Итальянский
- Йоруба
- Казахский
- Каталанский
- Корейский
- Латинский
- Латышский
- Литовский
- Македонский
- Малайский
- Немецкий
- Нидерландский
- Норвежский
- Персидский
- Польский
- Португальский
- Румынский, Молдавский
- Русский
- Сербский
- Словацкий
- Словенский
- Тамильский
- Татарский
- Турецкий
- Узбекский
- Украинский
- Финский
- Французский
- Хинди
- Хорватский
- Чешский
- Шведский
- Эстонский