-
41 frétiller
1. podrygiwać2. rzucać3. trzepać4. trzepotać5. zatrzepotać -
42 voleter
1. podfruwać2. podlatywać3. trzepotać4. wzlatywać -
43 voltiger
1. bujać2. fruwać3. latać4. powiewać5. przelatywać6. trzepotać -
44 skrzydło
-
45 crith
1 dreszcz 2 drganie 3 drgać 4 drżenie 5 drżeć 6 kawałek 7 kołczan 8 trzepotanie 9 trzepotać 10 trząść 11 ułamek 12 wibrować 13 zadrgać -
46 liopa
1 brzeg 2 klapa 3 klapka 4 klaps 5 klaskać 6 krawędź 7 machnięcie 8 patka 9 trzepotać 10 uderzenie 11 warga 12 zwisać -
47 sceitimíní
1 chwianie 2 dygotać 3 kołatanie 4 niepokojenie 5 niepokój 6 powiewać 7 przypływ 8 płoszyć 9 trzepot 10 trzepotanie 11 trzepotać -
48 zappeln
fam. fig jemanden zappeln lassen pozostawi(a)ć k-o w niepewności -
49 zatrzepotać
zatrzepotać [zatʃɛpɔtaʨ̑] <- cze> -
50 flattern
-
51 Flügel
-
52 barakti
szamotać się, rzucać się, trzepotać się (o ptaku lub rybie), borykać się -
53 Kabalisahan
1 niecierpliwość2 niepokój3 powiewać4 trwoga5 trzepotać6 wzburzenie7 zniecierpliwienie -
54 gumulo
1 powiewać2 trzepotać -
55 kalituhan
1 powiewać2 trzepotać -
56 lumitó
1 bałagan2 bezład3 kłopotać4 niepokój5 nieporządek6 nieład7 podniecenie8 poruszenie9 powiewać10 poza11 pozować12 przeszkadzać13 trzepotać14 zaburzenie15 zdumiewać -
57 saya
1 cieszyć2 klapa3 klapka4 klapnąć5 klaskać6 poła7 radować8 radość9 rozkosz10 spódnica11 trzepotać12 uciecha13 zachwycać -
58 galgamak
dygotać; powiewać; trzepotać -
59 gymyldy
dygotać; powiewać; trzepotać -
60 flattern
powiewaćtrzepotać
См. также в других словарях:
trzepotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, trzepotaćoczę || trzepotaćoce, trzepotaćocze || trzepotaćoce {{/stl 8}}– zatrzepotać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszać czymś szybko, rytmicznie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzepotać — ndk IX, trzepotaćoczę (trzepotaćocę), trzepotaćoczesz (trzepotaćocesz), trzepotaćocz, trzepotaćał «poruszać się szybko albo wykonywać czymś szybkie ruchy, często powodujące szelest, szum» Trzepotać powiekami, rzęsami. Ptak trzepocze skrzydłami.… … Słownik języka polskiego
trzepotać się – zatrzepotać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szamotać się, rzucać się, wykonując szybkie, gwałtowne ruchy; miotać się, trzepać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ryby trzepotały się na piasku. Ptak zatrzepotał się w gałęziach drzewa … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… … Słownik języka polskiego
trzepotanie — n I rzecz. od trzepotać Trzepotanie skrzydeł, chorągwi. ∆ med. Trzepotanie przedsionków «zaburzenie rytmu pracy serca objawiające się bardzo częstymi skurczami przedsionków» … Słownik języka polskiego
wachlować — ndk IV, wachlowaćluję, wachlowaćlujesz, wachlowaćluj, wachlowaćował, wachlowaćowany «ochładzać kogoś, coś, powiewając, poruszając czymś jak wachlarzem» Wachlować twarz chusteczką. przen. «poruszać czymś ruchem wahadłowym; machać, trzepotać» Wiatr … Słownik języka polskiego
zatrzepotać — dk IX, zatrzepotaćoczę (zatrzepotaćocę), zatrzepotaćoczesz (zatrzepotaćocesz), zatrzepotaćocz, zatrzepotaćał 1. «poruszyć czymś szybko, raz po raz, często wywołując tym ruchem szelest, szmer, łopot; zamachać, pomachać» Zatrzepotać chorągiewką.… … Słownik języka polskiego
zatrzepotać (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}trzepotać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień