-
1 trzaskać
impf ⇒ trzasnąć* * *1. (-am, -asz); perf trzasnąć; vt(pot: uderzać) to hit, to smack2. vi( o drzwiach) to bang, to slam; ( o ogniu) to crackle* * *ipf.1. (= uderzać, powodując trzask) hit, smack; trzaskać batem crack a whip; trzaskać drzwiami slam the door; trzaskać pięścią w stół bang one's fist on the table; trzaskać obcasami click one's heels; jak z bicza trzasł very quickly, in no time; niech to piorun trzaśnie! damn it!2. (= wydawać trzask, pękając itp.) burst; crack; snap.3. pot. (= robić coś szybko) do quickly.ipf.pot. (= uderzać się) hit o.s.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trzaskać
-
2 trzaskać
trzaskać (-am) < trzasnąć> (-nę) drzwi knallen; gałąź knacken; ogień knistern, prasseln; lód krachen;trzaskać drzwiami mit der Tür knallen, die Tür zuknallen;trzaskać słuchawką den Hörer aufknallen;trzaskać z bata mit der Peitsche knallen;trzaskać zdjęcia fam. Fotos schießen;trzaskają pioruny es donnert -
3 trzaskać
( uderzać)\trzaskać batem mit der Peitsche knallen\trzaskać drzwiami die Tür zuknallen ( fam), mit der Tür knallentrzasnąć pięścią w stół mit der Faust auf den Tisch knallenII. vi( wydawać odgłos) drzwi: knallen; drzewa: knarren; gałęzie: knacken; ogień: knistern, prasseln; flesze, aparaty fotograficzne: klickentrzaskający mróz klirrender Frost mtrzasnąć się głową/kolanem o coś mit dem Kopf/dem Knie gegen etw knallen ( fam) -
4 trzaskać
-
5 trzaskać
глаг.• аплодировать• бить• грохать• грызть• захлопывать• колотить• попасть• потрескивать• стукать• стукнуть• стучать• стучаться• трещать• ударить• ударять• хлопать• хрустеть• чавкать• щелкать* * *trzaska|ć\trzaskaćny несов. 1. щёлкать; хлопать;2. трещать, издавать треск, потрескивать; 3. разг. лопаться, трескаться; ● \trzaskaćjacy mróz трескучий мороз; ср. trzasnąć* * *trzaskany несов.1) щёлкать; хло́пать2) треща́ть, издава́ть треск, потре́скивать3) разг. ло́паться, тре́скаться• -
6 trzaskać
1. clapper2. claquer3. craquer4. croquer5. crépiter6. frapper7. grésiller8. péter9. pétiller -
7 trzaskać
1 buail 2 dais 3 greadóg 4 plab 5 pléasc 6 popcheol 7 scoilt -
8 trzaskać
1. тріскати;2. грюкати -
9 trzaskać
1 hampas2 hampasin3 suntok -
10 trzaskać
çarpmak; patlamak; şartyldamak; şatyrdamak; şyrkyldamak; şyrkyldy -
11 trzaskać
Pop -
12 trzaskać
χτυπώ -
13 trzaskać
اصابت ; تصادف ; خوردن ; زدن ; ضربت ; موفقيتواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > trzaskać
-
14 gruchać
trzaskać -
15 trza|snąć
pf — trza|skać impf (trzasnęła a. trzasła, trzasnęli — trzaskam) Ⅰ vt 1. (uderzyć) to bang, to crack- trzasnął pięścią w stół he banged his fist on the table- trzasnąć kogoś w plecy/w twarz to hit sb in the back/face- trzaskać konia batem po grzbiecie to lash a horse with a whip- trzasnąć słuchawką to hang up a. to slam down the receiver- trzaskać drzwiami to bang a. slam the door- trzaskać garnkami w kuchni to bang pots around in the kitchen- wiatr trzaska oknem the window is banging in the wind- trzaskać butami/obcasami/ostrogami to click one’s heels2. pot. (robić szybko) to knock off pot., to knock out pot. [felietony]- trzaśnij mi zdjęcie take a quick photo of meⅡ vi [gałąź, lód] to crack- ogień trzaskał w kominku a log fire crackled in the hearth- w korytarzu trzasnęły drzwi the hall door slammed- lało i trzaskały pioruny it was raining and thunder roared in the sky- piorun trzasnął w stodołę a thunderbolt struck a. hit a/the barn- na dworze trzaska mróz it’s freezing outside- trzaskający mróz a sharp a. severe frostⅢ trzasnąć się — trzaskać się pot. (uderzać się) to bang, to crack- trzasnęła się głową o kant stołu she cracked her head on a. against the edge of the table- trzasnął się dłonią w czoło he banged his forehead with his fist- trzasnąć sobie w łeb pot. to shoot one’s head off- choćby a. żeby pioruny trzaskały, to… I’m damned if… pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trza|snąć
-
16 bang
[bæŋ] 1. n( of door) trzaśnięcie nt, trzask m; (of gun, exhaust) huk m, wystrzał m; ( blow) uderzenie nt, walnięcie nt2. vtdoor trzaskać (trzasnąć perf) +instr; one's head etc uderzać (uderzyć perf) +instr, walić (walnąć perf) +instr3. vi 4. advto be bang on time (BRIT: inf) — być co do minuty
to bang into sth — wpaść ( perf) na coś
* * *[bæŋ] 1. noun1) (a sudden loud noise: The door shut with a bang.) łomot2) (a blow or knock: a bang on the head from a falling branch.) uderzenie2. verb1) (to close with a sudden loud noise: He banged the door.) zatrzasnąć2) (to hit or strike violently, often making a loud noise: The child banged his drum; He banged the book down angrily on the table.) walnąć3) (to make a sudden loud noise: We could hear the fireworks banging in the distance.) trzaskać•- banger -
17 хлопать
глаг.• klaskać• kląskać• oklaskiwać• trzaskać• łopotać* * *furczeć, klapać, klaskać, klepać, łopotać, trzaskać, ( крыльями) trzepać, trzepotać -
18 щелкать
глаг.• klaskać• mlaskać• stukać• szczękać• trzaskać• uderzyć• walić* * * -
19 bicz
сущ.• бедствие• бич• кнут• плетка• плеть• плётка• хлыст* * *♂ бич, кнут;strzelać (trzaskać) z \bicza щёлкать кнутом; ● \bicz pereł уст. жемчужное ожерелье;
jak z \bicza trząsł (strzelił) мгновенно, незаметно (прошло, пролетело что-л.)+* * *мбич, кнут- jak z bicza trzasłstrzelać (trzaskać) z bicza — щёлкать кнуто́м
- jak z bicza strzeliłSyn: -
20 click
[klɪk] 1. vttongue mlaskać (mlasnąć perf) +instr; heels stukać (stuknąć perf) or trzaskać (trzasnąć perf) +instr2. vi 3. npstryknięcie nt* * *[klik] 1. noun(a short, sharp sound, like that of a light-switch being turned on: the click of the camera.) trzask2. verb(to (cause to) make such a sound: The soldier clicked his heels together; The gate clicked.) trzaskać
См. также в других словарях:
trzaskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzaskaćam, trzaskaća, trzaskaćają, trzaskaćany {{/stl 8}}– trzasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, trzaskaćnę, trzaśnie, trzaśnij, trzaskaćnął, trzaskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzaskać — ndk I, trzaskaćam, trzaskaćasz, trzaskaćają, trzaskaćaj, trzaskaćał trzasnąć dk Va, trzaskaćnę, trzaśniesz, trzaśnij, trzaskaćnął (trzasł), trzaskaćnęła (trzasła), trzaskaćnęli, trzaśnięty, trzaskaćnąwszy 1. «uderzać gwałtownie, z siłą w coś, o… … Słownik języka polskiego
trzaskać — 1. pot. Trzasnąć jednego; trzasnąć po jednym «wypić jeden kieliszek wódki; o kilku osobach: wypić po kieliszku wódki»: (...) trzasnęli jeszcze po jednym i rozeszli się do domów. Roz tel 1998. 2. Trzasnąć, strzelić butami, obcasami, ostrogami… … Słownik frazeologiczny
trzasnąć — → trzaskać … Słownik języka polskiego
strzelać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, strzelaćam, strzelaća, strzelaćają, strzelaćany {{/stl 8}}– strzelić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, strzelaćlę, strzelaćli, strzelaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
треск — род. п. а, укр. трiск, др. русск. трѣскъ, цслав. трѣскъ гром , болг. тряскот треск , сербохорв. три̏jесак, род. п. ска гром , словен. trệsk треск, грохот , чеш. třesk треск , слвц. tresk. польск. trzask. Отсюда трещать, трескаться, укр.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Trzaska coat of arms — Trzaska Battle cry: Details Alternative names Biała, Lubiewa, Lubiewo, Trzeska … Wikipedia
dziób — pot. Kłapać, trzaskać dziobem «mówić dużo, wypowiadać wiele słów»: Godzinami stoją przed blokiem i trzaskają dziobami. Roz bezp 2001. Dostać w dziób zob. dostać 8. Piłować dziób zob. piłować. Zamknąć, stulić dziób zob. zamknąć 4. Zamknąć, trzymać … Słownik frazeologiczny
trzasnąć — 1. pot. Trzasnąć jednego; trzasnąć po jednym «wypić jeden kieliszek wódki; o kilku osobach: wypić po kieliszku wódki»: (...) trzasnęli jeszcze po jednym i rozeszli się do domów. Roz tel 1998. 2. Trzasnąć, strzelić butami, obcasami, ostrogami… … Słownik frazeologiczny
bat — I m IV, D. a, C. owi, Ms. bacie; lm M. y 1. «rzemień lub sznur na pręcie używany do popędzania zwierząt; także narzędzie kary» Bat z bawolej skóry. Klaśnięcie (z) bata. Uderzenie batem a. bata. Poganiać bydło batem. Zaciąć, podciąć konia batem.… … Słownik języka polskiego
palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem … Słownik języka polskiego
