tryftong

См. также в других словарях:

• tryftong — m III, D. u, N. tryftonggiem; lm M. i jęz. «połączenie trzech samogłosek w jednej sylabie w ten sposób, że tylko jedna, środkowa, bardziej otwarta jest elementem zgłoskotwórczym, dwie zaś skrajne, bardziej zamknięte, są niezgłoskotwórcze, np. wł …   Słownik języka polskiego