-
1 triumvir
ист. триумви́р -
2 triumvir
-
3 Triumvir
-
4 triumvir
Большой англо-русский и русско-английский словарь > triumvir
-
5 triumvir·o
ист. триумвир \triumvir{}{·}o{}ar{·}o триумвират. -
6 triumvir
-
7 triumvir
[trɪˈumvə]triumvir (pl s, ri) ист. триумвир -
8 triumvir
-
9 Triumvir
m -s и -n, -n ист. -
10 triumvir
m ист. -
11 triumvir
virī (pl. triumvirī и trēavirī; gen. pl. ōrum и um) m. [ tres + vir ]триумвир, член «тройки»triumvĭri agro dando (assignando) L, тж. trium viri agrarii L, agris dividendis Fl или coloniae deducendae Sl — триумвиры по колонизационным деламtriumviri capitales или carcĕris lautumiarum C, L etc. — триумвиры по надзору над тюрьмами и исполнению приговоров по уголовным делам (на них же лежало попечение об общественной безопасности в Риме и противопожарных мерах: triumviri nocturni VM, Dig)triumviri monetales Dig или triumviri auro, argento, aeri flando, feriundo C — триумвиры по делам чеканки денегtriumviri rei publicae (constituendae) Nep, L, T, Su — триумвиры по учреждению республиканского строя (Антоний, Октаниан и Лепид) -
12 triumvir
История: триумвир (один из трёх правителей в позднереспубликанском Риме, член триумвирата) -
13 triumvir
[trɪ`ʊmvə]триумвирАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > triumvir
-
14 Triumvir
сущ. -
15 triumvir
сущ.ист. триумвир -
16 triumvir
[\triumvirt, \triumvirje, \triumvirek] tört. триумвир -
17 triumvir
noun(pl. -s, -ri) hist.триумвир* * *(n) триумвир* * ** * *[tri·um·vir || traɪ'ʌmvə(r)] n. триумвир -
18 triumvir
m триумви́р -
19 triumvir
[traɪ'ʌmvə]сущ.; мн. triumvirs, triumviri; ист.триумвир (один из трёх правителей в позднереспубликанском Риме, член триумвирата) -
20 triumvir
n ист. триумвир
- 1
- 2
См. также в других словарях:
triumvir — TRIUMVÍR, triumviri, s.m. (În Roma antică) Fiecare dintre cei trei membri ai triumviratului. [pr.: tri um ] – Din lat., fr. triumvir. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 triumvír s. m. (sil. tri um ), pl. triumvíri Trimis de siveco, 10 … Dicționar Român
triumvir — [ trijɔmvir ] n. m. • 1507; mot lat., du génitif trium virum « de trois hommes » ♦ Antiq. Magistrat, commissaire romain chargé, conjointement avec deux collègues, d une branche de l administration. ♢ Spécialt Chacune des trois personnalités… … Encyclopédie Universelle
triumvir — one of three men in the same office or of the same authority, 1570s, from L. triumvir, from Old L. phrase trium virum, genitive plural of tres viri three men, from tres three + viri, plural of vir man (see VIRILE (Cf. virile)) … Etymology dictionary
Triumvir — Tri*um vir, n.; pl. L. {Triumviri}, E. {Triumvirs}. [L., fr. res, gen. trium, three + vir a man. See {Three}, and {Virile}.] (Rom. Antiq.) One of tree men united in public office or authority. [1913 Webster] Note: In later times the triumvirs of… … The Collaborative International Dictionary of English
triumvir — Triumvir. s. m. L un des trois hommes qui gouvernerent conjointement la Republique Romaine aprés la mort de Jules Cesar, qui estoient, Antoine, Octave & Lepide. C estoit un des Triumvirs … Dictionnaire de l'Académie française
triumvir — [trī um′vir] n. pl. triumvirs or triumviri [trī um′vi rī΄] [L, back form. < trium virum, gen. pl. of tres viri, three men < tres,THREE + vir, a man (for IE base see WEREWOLF)] 1. in ancient Rome, any of a group of three administrators… … English World dictionary
Triumvir — Ein Triumvirat – abgeleitet von lat. tres viri („drei Männer“), die Bezeichnung stammt eigentlich von einem partitiven Genitiv, so z. B. Caesar est trium vir(or)um,[1] daher triumvir – bezeichnet ein Bündnis von drei Personen, die gemeinsame… … Deutsch Wikipedia
Triumvir — Tri|ụm|vir 〈[ vir] m.; s od. n, n〉 Mitglied eines Triumvirats * * * Tri|ụm|vir, der; s u. n, n [lat. triumvir (Pl. triumviri), zu: tres (Gen.: trium) = drei u. vir = Mann]: (in der römischen Antike) Mitglied eines Triumvirats. * * * Trịumvir … … Universal-Lexikon
triumvir — (tri om vir) s. m. 1° Terme d histoire romaine. Magistrat chargé, conjointement avec deux collègues, d une partie de l administration. Triumvirs monétaires, intendants de la monnaie. Triumvirs criminels, juges qui connaissaient des crimes … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
triúmvir — tudi triumvír a m (ȗ; ȋ) pri starih Rimljanih 1. vsak od treh uradnikov, ki opravljajo skupno javno službo: voliti triumvire / denarni triumviri ki vodijo kovanje denarja 2. vsak od treh oblastnikov, ki si med seboj delijo oblast: triumvir… … Slovar slovenskega knjižnega jezika
Triumvir — Triumvirat Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République r … Wikipédia en Français