-
1 tritura
trītūra, ae, f. [st2]1 [-] action de frotter, frottement. [st2]2 [-] battage du blé. [st2]3 [-] temps de la récolte.* * *trītūra, ae, f. [st2]1 [-] action de frotter, frottement. [st2]2 [-] battage du blé. [st2]3 [-] temps de la récolte.* * *Tritura, triturae, penult. prod. Columella. Quand on bat le blé en la granche. -
2 tritura
-
3 tritura
I.In gen.:II.muli pectora copulae sparteae triturā continuā exulcerati,
App. M. 9, p. 222, 39.—In partic., a threshing, of grain, Varr. L. L. 5, § 21 Müll.; Verg. G. 1, 190; Col. 2, 19, 1; 1, 6, 23. -
4 tritura
trītūra, ae, f. (tero), I) das Reiben, Apul. met. 9, 13: tr. mortarii (in einem M.), Apic. 8, 361: meton., die Reibung, geriebene Stelle, trituras pedum mitigat, quas calciamenta fecere, Plin. Val. 4, 26. – II) insbes., das Dreschen der Alten mit der Dreschmaschine (tribulum), Varro r.r. 1, 13, 5. Varro LL. 5, 21. Colum. 2, 30, 1 u. 11, 2, 47. Pallad. 1, 36, 1. Verg. georg. 1, 190.
-
5 tritura
trītūra, ae, f. (tero), I) das Reiben, Apul. met. 9, 13: tr. mortarii (in einem M.), Apic. 8, 361: meton., die Reibung, geriebene Stelle, trituras pedum mitigat, quas calciamenta fecere, Plin. Val. 4, 26. – II) insbes., das Dreschen der Alten mit der Dreschmaschine (tribulum), Varro r.r. 1, 13, 5. Varro LL. 5, 21. Colum. 2, 30, 1 u. 11, 2, 47. Pallad. 1, 36, 1. Verg. georg. 1, 190. -
6 trītūra
-
7 copula
cōpula, ae f. [ cum + apio = apiscor]1) бечёвка, верёвка, канат ( copulae tortae Acc); постромка (copulae sparteae tritura Ap); ремень, привязь (canem c. dura tenet O)4) соединение, связь, узы (copulae nuptiales Ap; irrupta c. H)5) брачные узы CJ6) лог., грам. связь ( verba se copulā tenent Q)7) словосложение Nigidius ap. AG -
8 trituratio
trītūrātio, ōnis f. Aug = tritura 2. -
9 trituro
-
10 copula
cōpula, ae, f. (con u. apio), das Verknüpfende, Verkettende, I) eig.: a) der Strick, das Seil, copulae tortae, v. Schiffsseilen, Acc. tr. 577. – gew. die Koppel, Leine zum Führen der Tiere, bes. der Hunde, der Fangstrick, die Fangleine, copulā vinctum ante se Thyum agere, Nep.: copulas in manibus gestare, Plaut.: copula detrahitur canibus, Ov. – u. die Zugleine am Geschirr, pectora copulae sparteae triturā continuā exulcerati (muli), Apul. met. 9, 13. – b) das Schloß an einem Armbande, Capitol. Maximin. iun. 1. § 8. – c) Plur. copulae, die Verknüpfungsmittel, Bindemittel, als allg. Bezeichnung für die verschiedenen Arten von Enterhaken (harpagones, manus ferreae), Caes. b. G. 3, 13, 8. – II) übtr.: a) übh.: de trinis copulis (Beziehungen) discernere, Varro LL. 9, 4: non video quomodo ista tam diversa in eandem copulam coniciantur, in eins zusammengeworfen werden, Sen.: difficile erat illi in copulam coniecto rixam eius cum quo haerebat effugere, Zusammengekoppelten (zur Gesellschaft), Sen. – b) v. der Wortverbindung, Nigid. b. Gell. 10, 5, 1. – c) das moralisch verknüpfende Band, quos irrupta tenet copula (δεσμός ἄῤῥηκτος), Hor.: ut esset (Atticus) talium virorum copula, Nep.: copulae nuptiales, Apul.; u. so v. der Ehe, spät. ICt.: u. meton., Weib, Gatte, Cassiod. var. 1, 37 (der Tiere): iugalis copula, ibid. 2, 10. – / Synkop. Form cōpla, Licent. ad August. 103 (Poët. Lat. min. tom. IV, 2. p. 535 ed. Wernsd.): vulg. Form cūpla, Isid. 19, 19, 6. – Nbf. Nomin. Plur. copula, ōrum, n., Mart. Cap. poët. 1. § 1. v. 2.
-
11 trituro
trītūro, āre (tritura), dreschen, bos triturans, Vulg. 1. Corinth. 9, 9: plaustrum triturans novum, ein neuer Dreschwagen, Vulg. Isai. 41, 15: quoniam debet in spe qui arat arare et qui triturat, in spe fructus percipiendi, Vulg. 1. Cor. 9, 10: paleam areae, Augustin. in Ioann. tract. 4. § 2 u. tract. 27. § 11: fruges, Isid. orig. 15, 13, 16. – bildl., variis passionum flagellis triturari, Sidon. epist. 7, 6, 5: triturabitur Moab sub eo, Vulg. Isai. 25, 10: non te trituret ira tua, Augustin. serm. 42, 3.
-
12 copula
cōpula, ae, f. (con u. apio), das Verknüpfende, Verkettende, I) eig.: a) der Strick, das Seil, copulae tortae, v. Schiffsseilen, Acc. tr. 577. – gew. die Koppel, Leine zum Führen der Tiere, bes. der Hunde, der Fangstrick, die Fangleine, copulā vinctum ante se Thyum agere, Nep.: copulas in manibus gestare, Plaut.: copula detrahitur canibus, Ov. – u. die Zugleine am Geschirr, pectora copulae sparteae triturā continuā exulcerati (muli), Apul. met. 9, 13. – b) das Schloß an einem Armbande, Capitol. Maximin. iun. 1. § 8. – c) Plur. copulae, die Verknüpfungsmittel, Bindemittel, als allg. Bezeichnung für die verschiedenen Arten von Enterhaken (harpagones, manus ferreae), Caes. b. G. 3, 13, 8. – II) übtr.: a) übh.: de trinis copulis (Beziehungen) discernere, Varro LL. 9, 4: non video quomodo ista tam diversa in eandem copulam coniciantur, in eins zusammengeworfen werden, Sen.: difficile erat illi in copulam coniecto rixam eius cum quo haerebat effugere, Zusammengekoppelten (zur Gesellschaft), Sen. – b) v. der Wortverbindung, Nigid. b. Gell. 10, 5, 1. – c) das moralisch verknüpfende Band, quos irrupta tenet copula (δεσμός ἄῤῥηκτος), Hor.: ut esset (Atticus) talium virorum copula, Nep.: copulae nuptiales, Apul.; u. so v. der Ehe, spät. ICt.: u. meton., Weib, Gatte, Cassiod. var. 1, 37 (der Tiere): iugalis copula, ibid. 2, 10. – ⇒————Synkop. Form cōpla, Licent. ad August. 103 (Poët. Lat. min. tom. IV, 2. p. 535 ed. Wernsd.): vulg. Form cūpla, Isid. 19, 19, 6. – Nbf. Nomin. Plur. copula, ōrum, n., Mart. Cap. poët. 1. § 1. v. 2. -
13 trituro
trītūro, āre (tritura), dreschen, bos triturans, Vulg. 1. Corinth. 9, 9: plaustrum triturans novum, ein neuer Dreschwagen, Vulg. Isai. 41, 15: quoniam debet in spe qui arat arare et qui triturat, in spe fructus percipiendi, Vulg. 1. Cor. 9, 10: paleam areae, Augustin. in Ioann. tract. 4. § 2 u. tract. 27. § 11: fruges, Isid. orig. 15, 13, 16. – bildl., variis passionum flagellis triturari, Sidon. epist. 7, 6, 5: triturabitur Moab sub eo, Vulg. Isai. 25, 10: non te trituret ira tua, Augustin. serm. 42, 3. -
14 copula
cōpŭla, ae (contr. form cōpla, in Wernsd. Poët. Lat. Min. IV. p. 535), f. [coapio], that which binds together or binds fast, a band, rope, thong, tie (rare; not in Cic.).I.Lit.: tortae, ship's rigging, Att. ap. Non. p. 200, 33 (Trag. Rel. v. 577 Rib.); Plaut. Ep. 5, 1, 11:II.copulā vinctum ante se Thynem agere,
Nep. Dat. 3, 2; cf.:copula dura canem tenet,
a leash, Ov. Tr. 5, 9, 28; id. M. 7, 769; App. M. 7, p. 769:pectora copulae sparteae triturā continuā exulcerati (muli),
id. ib. 9, p. 224 fin. —Of the clasp of a bracelet, Capitol. Max. Jun. 1, 8.—Of grapnel-hooks, etc., by which vessels were held in battle:eādem de causā minus commode copulis continebantur (naves),
Caes. B. G. 3, 13 ex conj. (MSS. scopulis).—Trop., a bond, tie, connection; of love:irrupta tenet,
Hor. C. 1, 13, 18:nuptialis,
App. M. 2, p. 120; so,copula,
Dig. 5, 4, 24; 5, 4, 26; cf.:(Hymenaee), copula sacra deum,
Mart. Cap. 1, § 1 Kopp ad loc.—Of friendship:talium virorum,
Nep. Att. 5, 3.—Of words, Quint. 7, 10, 17; Nigid. ap. Gell. 10, 5, 1:ut dignitas eloquendi copulationis ipsius decore servetur,
Mart. Cap. 5, § 509. -
15 intertritura
inter-trītūra, ae, f., loss by attrition, wear and tear, i. q. intertrimentum:culleorum,
Dig. 13, 7, 43, § 1. -
16 trituro
См. также в других словарях:
tritura — TRITURÁ, triturez, vb. I. tranz. A fărâmiţa o substanţă solidă în particule fine. – Din fr. triturer, lat. triturare. Trimis de LauraGellner, 01.07.2004. Sursa: DEX 98 triturá vb., ind. prez. 1 sg … Dicționar Român
tritura — s. f. O mesmo que trituração … Dicionário da Língua Portuguesa
tritura — tri·tù·ra s.f. OB 1. il tritare, il trebbiare e il loro risultato 2. fig., afflizione, dolore {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV. ETIMO: dal lat. tritūra(m), v. anche tritare … Dizionario italiano
itura — tritura voitura … Dictionnaire des rimes
Trit. — tritura, triturate …
triturer — [ trityre ] v. tr. <conjug. : 1> • 1611; « battre (le blé) » 1519; bas lat. triturare 1 ♦ Réduire en poudre ou en pâte en écrasant par pression et frottement. ⇒ broyer, 1. piler, pulvériser. Triturer du sel. ⇒ égruger. Aliment « trituré par … Encyclopédie Universelle
triturare — TRITURÁRE, triturări, s.f. Acţiunea de a tritura şi rezultatul ei. – v. tritura. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 trituráre s. f., g. d. art. triturării; pl. triturări Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … Dicționar Român
triturador — ► adjetivo/ sustantivo Que tritura: ■ puso la carne en una máquina trituradora. * * * triturador, a adj. y n. Aplicable al que o lo que tritura. * * * triturador, ra. adj. Que tritura. U. t. c. s. || 2. f. Máquina que sirve para triturar. * * * ► … Enciclopedia Universal
Trituration — Tri|tu|ra|ti|on 〈f. 20〉 Pulverisieren eines Feststoffes [zu lat. tritus „abgerieben“, zu terre „reiben“] * * * Tri|tu|ra|ti|on [lat. tritura = das Reiben, Dreschen]: feinste Zerreibung eines festen Stoffes, z. B. einer Droge, zu feinem Pulver. *… … Universal-Lexikon
Llajua — Salsa de Capsicum pubescens. La llajua (voz quechua) es una salsa picante boliviana preparada básicamente con locotos (Capsicum pubescens) y tomate. Se la sirve en un platillo para acompañar todo tipo de platos, especialmente de la comida típica… … Wikipedia Español
Oruga — (Del lat. eruca.) ► sustantivo femenino 1 ZOOLOGÍA Larva de los insectos lepidópteros, con el cuerpo dividido en segmentos, de distinto color según la especie y con un aparato masticador en la boca con el que tritura las hojas u otros alimentos.… … Enciclopedia Universal