Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

trap

  • 21 LOPT

    n.
    1) air, atmosphere, sky (skein sól, ok var lítt a l. komin); l. var mikit til jarðar at falla, it was a great height to fall down; l. ok lögr, sky and sea; á l., aloft, into the air; bera (fœra) á l., to spread abroad; hlaupa í l. upp, to leap up into the air; liggja í l. upp, to lie face uppermost; á lopti, aloft, in the air, on high; taka spjót á lopti, to catch a spear as it flies;
    2) loft, upper room (Gunnar svaf í lopti einu í skálanum);
    3) balcony (hann hleypr ofan ór loptinu á strætit).
    * * *
    n.:
    1. [Ulf. luftus = ἀήρ; A. S. lyft; Scot. and Old Engl. lift; Engl. a-loft; O. H. G. and Germ. luft], the air, Eluc. 19, Skálda 174: the air, atmosphere, the sky, heaven, lopt vindlaust, Edda 4; skein sól, ok var lítt á lopt komin, Ld. 36; sól er á góðu lopti, high in the sky, Bs. ii. 111; þeir heyrðu klukku-hljóð í loptið upp, Fms. vi. 63, Hdl. 41, Vsp. 29: lopt var mikit ( a great height) til jarðar at falla, Fb. ii. 389: allit., lopt ok lögr, Skm. 6; lýsti af höndum hennar bæði í lopt ok á lög, Edda 22; renna lopt ok lög, 70; hvat manna sá er með gullhjálminn er ríðr lopt ok lög, segja at hann á furðu góðan hest, 56:—plur., inn þver loptin, Bret. 58; hann skapaði himin ok jörð ok loptin, Edda; hann blæss eitri ok dreifir lopt öll ok lög, 41; loptin neðri, Lil. 27; loptin sungu, 34; hverfðr utan um lopt öll, Fas.
    2. adverb. phrases; á lopt, aloft, into the sky; hlaupa í lopt upp, io leap up into the air, Nj. 84; hefja e-t á lopt, to hold up aloft, extol, Róm. 308, Bs. i. 284, Finnb. 296; bregða á lopt, Eg. 123; bera (færa) á lopt, to spread abroad, Fms. xi. 287, Fas. i. 363, Bs. i. 133, Fs. 9; horfa, liggja í lopt upp (or upp í lopt), to lie face uppermost, opp. to á grúfu, Sturl. iii. 282: á lopti, aloft in the air, on high, hovering; taka spjótið á lopti, to catch a spear flying, Nj. 84; hann vá svá skjótt með sverði, at þrjú þóttu á lopti at sjá, 29, Þkv. 10.
    3. air, space; hann flaug um alla lása ok gat hvergi lopt fundit svá at hann mætti inn komask, Fb. i. 276.
    COMPDS: lopthræddr, loptmegin, loptmjöðm, loptríki, loptvægi.
    B. [Engl., Scot., and Dan. loft], a loft, upper room, also of houses built on piles (stafir), and thus lifted from the ground; this may well be the primitive sense, from which that of air, sky may be derived through the notion that the heavens were a many-storied ceiling, see the remarks s. v. himinn; often used of the bedroom in old dwellings; en er þeir kómu upp á loptriðit sá þeir at loptið var opit, Eg. 236, Fms. ii. 5; þú skalt liggja í lopti hjá mér í nótt … ok læsti hón þcgar loptinu innan, Nj. 6, 7; til lopts þess er Erlingr svaf í, Ó. H. 116; í annan enda hússins var lopt uppi á þvertrjám …, fóru þeir Arnljótr upp á loptið ok lögðusk þar til svefns, 153, Nj. 199; lopt þat er þar er yfir útidyrum, Eb. 118; þeir gengu til svefns ok upp í loptið, Fs. 85; Gunnarr svaf í lopti einu í skálanum, Nj. 114; var Fjölni fylgt til herbergis í hit næsta lopt, Hkr. i. 17; lopts dyrr, the loft doors, Sturl. ii. 94, Fas. iii. 500; lopts gat, an opening in a floor, trap-door.
    II. a balcony; þeir Þorbjörn vörðusk ór lopti einu, Orkn. 443; hann var skotinn í lopti einu, Fms. vii. 245; tók konungr sér herbergi í lopti einu, Ó. H. 105: in mod. usage of the ceilings or floors in many-storied houses.
    COMPDS: loptdyrr, lopteldr, loptgluggr, lopthús, lopthöll, loptrið, loptskemma, loptstofa, loptsvalir.

    Íslensk-ensk orðabók > LOPT

  • 22 músa-gildra

    u. f. a mouse-trap.

    Íslensk-ensk orðabók > músa-gildra

  • 23 renni-kví

    f. a trap, fold, Fms. viii. 60, v. l.

    Íslensk-ensk orðabók > renni-kví

  • 24 sjálf-skot

    n. a trap or bow going off of itself; ef maðr leggr s. at birni, þá skal hann lýsa at héraðs-kirkju eðr á þingi hvar liggr, Gþl. 446.

    Íslensk-ensk orðabók > sjálf-skot

  • 25 skreppa

    I)
    f. scrip, bag.
    (skrepp; skrapp, skruppum; skroppinn), v.
    1) to slip; skruppu honum fœtr, his feet slipped;
    2) to slip away, absent oneself, margir bœjarmenn skruppu inn í garða sína, skulked away into their homesteads.
    * * *
    u, f. [Dan. skreppe; Engl. scrip], a scrip, bag, Stj. 464, 616, Fms. vi. 374, viii. 26, Barl. 104, Skíða R. (of the beggar’s skrip): allit., stafr ok s., of pilgrims; taka staf ok skreppu ok fara til Jórsala, H. E. i. 243, Fms. vi. 303, Fagrsk. 93, Karl. 467 (v. l.), Symb. 17: a mouse-trap, sem mús í skreppu, Fms. vii. 21.

    Íslensk-ensk orðabók > skreppa

  • 26 spretta

    I)
    (sprett; spratt, spruttum; sprottinn), v.
    1) to spring up, issue forth (þar sprettr einn mikill brunnr);
    spratt honum sveiti í enni, sweat burst out on his forehead;
    also s. upp (spratt þar vatn upp);
    2) to start, spring;
    s. á fœtr, s. upp, to start to one’s feet, jump up;
    spratt upp lássinn, up sprang the lock;
    spratt henni fótr ok féll hón, she slipped and fell;
    spratt þat upp af heimamönnum, at, it was rumoured that;
    3) to sprout, grow, of hair, grass, crops (piltar tveir léku á gólfi; þeim var sprottit hár ór kolli).
    (-tta, -tt), v.
    1) to make spring up, unfasten, loosen;
    s. gjörðum, to ungird;
    s. frá loku, to unlock;
    2) to rip open or up (s. saum);
    ek lét s. berkinum, I had the bark peeled off;
    Þjálfi spretti á knífi sínum, Th. split the bone with his knife.
    * * *
    t, a causal to the preceding, to make spring up, unloose; s. gjörðum, to ungird, Ísl. ii. 339, 340; s. belti, Fms. iv. 31; hón spretti frá sér nisti, Bs. i. 337; s. af sér digrum fésjóð. Fms. viii. 141; s. frá loku, to unlock, 332; s. tjaldskörum, Fbr. 65, Fms. vi. 179, Bs. i. 420; sprettir hann upp speldi, Sturl. iii. 295; s. gildru um nætr, to unbend a trap, Gþl. 445.
    2. to rip up, of a seam; hann spretti af annarri erminni, Fms. vi. 349; s. saum, to rip up a seam; s. upp fati, to rip up an old cloth; Þjálfi spretti á knífi sínum, Th. split the bone with his knife, Edda 28; ek lét spretta berkinum, I peeled off the bark, Al. 173.

    Íslensk-ensk orðabók > spretta

  • 27 STILLA

    * * *
    (-ta, -tr), v.
    1) to still, soothe, calm (Njörðr stillir sjá ok eld);
    stilla sik, to control oneself, keep control of one’s temper;
    stilla sonu okkura, to restrain our sons;
    2) to moderate, temper, with dat. (konungr var allreiðr ok stillti þó vel orðum sínum);
    3) to arrange, settle;
    vel er þessu í hóf stillt, this is very justly settled;
    stilla gørðinni, to moderate, regulate the arbitration;
    stilla til um e-t, to arrange (hversu þeir skyldi til stilla um ferðina);
    stilla svá til, at, to manage, that (nú skulum vér stilla svá til, at þeir nái eigi at renna);
    4) to tune an instrument (stilla hörpu, strengi);
    5) to walk with measure, noiseless steps (hann stillti at rekkjunni hljóðliga);
    6) to entrap, outwit (hann þykkist nú hafa stilltan þik mjök í þessu).
    * * *
    t, [A. S. stilljan; Engl. still; Dan. stille]:—to still, soothe, calm; Njörðr stillir sjá ok eld, Edda; stilla sik, to still oneself, keep down one’s wrath, Nj. 27, Fms. i. 15; hann var svá óðr at þeir fengu varla stillt hann, Fs. 38; s. skap sitt, 34; s. sonu okkra, to restrain them, Eg.
    2. to moderate, temper; stilla til mundangs-hófs, Sks. 778: with dat., svá stillti hann lífi sínu, at …, 655 iii. 4; stilltú vel aflinu, Nj. 32; s. afli þínu, Fms. vi. 105; s. lítt drykkjunni, Hkr. ii. 249; stilla orðum, Fms. vi. 323, vii. 158, Glúm. 338; s. röddu, Vkv.; vel er þessu í hóf stillt, Nj. 54; engi er svá snjallr, at svá kunni at s. sínu viti, at …, Flóv. 31; stilla görðinni, to moderate, regulate the arbitration, Nj. 54; nú, ef undir þik kæmi görðin, vil ek at þú stillir henni, Band, 9: s. til um e-t, to arrange; hversu þeir skyldi til stilla um ferðina, Fms. i. 163; skulu vér s. svá til, at …, Eg. 582, Fs. 29; hann stillir svá til um róðrinn, Gullþn 70; stilltu þau Ásgerðr um, watched the opportunity, 702; Guð stillti honum til lausnar, Fms. x. 391; Fjölni þótti nú ofraðar-vel um stillt, xi. 47; stilla til friðar, to make peace, conciliate.
    3. to tune an instrument; stilla hörpu, stilla strengi, Bs. i. 155.
    II. to walk with measured, noiseless steps; hvert stillir þú, Halli (?) … Hleyp ek fram at skyrkaupum, Fms. vi. 363; ok stillti næsta Brúna, Skíða R. 163; fékk hón síðan lurk, ok stillti at selnum, Bs. i. 335; hann stillti at rekkjunni hljóðliga, Grett. 126 new Ed.; þeir stilltu at steininum, Fms. viii. 343; þá stillti Davíð til, ok skar nokkut svá af kyrtil-blaði Sauls konungs, Stj. 718. 1 Sam. xxiv. 4; hann stillir nú fram tré undan tré, Karl. 67.
    2. to entrap; hann þykkisk nú hafa. stilltan þik mjök í þessu, Fms. xi. 113; vér stilltum svá til glæps, Sighvat; nú kveð ek her stilltan, led into a trap, entrapped, Fms. vi. 420 (in a verse).
    III. part. stilltr, q. v.

    Íslensk-ensk orðabók > STILLA

  • 28 TÁL

    n.
    1) talk, parley, conversation;
    vera (sitja) á tali við e-n, to be (sit) talking with (ek hefi verit á tali við Hrafn ok Sturlu);
    eiga tal við e-n, to have a talk with;
    taka tal sitt, taka tal með sér, to begin to talk together;
    skilja talit, to cease talking;
    hélt biskup mikit tal af honum, held much talk with him;
    2) speech, language (þú munt vera útlendr, því at tal þitt ok yfirbragð er ekki líkt hérlenzku fólki);
    3) tale, number;
    tólf einir talsins, only twelve in number;
    vera í bónda tali, to be reckoned among peasants;
    4) tale, list, series (konungatal, skalda-tal).
    * * *
    f., pl. tálar, in mod. usage neut. when sing.; thus dat. táli, Pass. 33. 2; but af tál (dat. fem.), Bs. ii. (in a verse); [A. S. tæ; Early Engl. tele; cp. Lat. dŏlus; Gr. δόλος; the Icel. vowel is long, as if denoting some contraction]:—a bait, allurement; önga vél eðr tál, Fms. v. 172; mæla tál ok hégóma, to talk deceitfully and untruthfully, Nj. 258; hverjum manni er tál at mæla annat, Fms. vi. (in a verse); verðr þat mörgum tál, Pass.
    2. pl. devices; tálar ok svik er fyrir hann vóru settar, Fms. x. 339; draga á tálar, to draw into a trap, betray, Al. 46: to defraud, eigi vil ek þik á tálar draga, Grett. 112; sá er Svein konung sveik ór landi ok Tryggva-son á tálar dró, Ó.T. (in a verse); öngan drögum vér á tálar, we defraud none, 2 Cor. vii. 2; verða e-m at tálum, to betray, Sól. 20; tældr miklum tálum, Alm. 36.
    COMPDS: tálardísir, tálgröf, tálhreinn, tállauss, tállausliga, tálráð, tálsamligr, tálsamr, tálsigi, tálsmuga, tálsnara, tálarsnara, tálvinr.

    Íslensk-ensk orðabók > TÁL

  • 29 tál-gröf

    f. a pit used as a trap, Sks. 425, Eluc. 34.

    Íslensk-ensk orðabók > tál-gröf

  • 30 TRÉ

    * * *
    (pl. tré, gen. trjá, dat. trjám), n.
    1) tree (höggva t. í skógi); eigi felir t. við it fyrsta högg, the tree falls not at the first stroke;
    3) tree, rafter, beam, cf. þvertré;
    * * *
    n., gen. trés, dat. acc. tré; pl. tré, gen. trjá; spelt treo, Stj. 14, 74, Barl. 138; dat. trjám; with the article tré-it, mod. tréð; [Ulf. triu = ξύλον; A. S. treow; Engl. tree; Dan. træ; Swed. trä, träd, the d representing the article; in Germ. this word is lost, or only remains in compds, see apaldr]:—a tree, Lat. arbor; askrinn er allra trjá mestr, Edda 10; hamra, hörga, skóga, vötn, tré ok öll önnur blót, Fms. v. 239; höggva upp tré, Gullþ. 50; rætr eins trés, Fms. x. 219; höggva tré í skógi, Grág. ii. 296, Glúm. 329; milli trjá tveggja, 656 B. 4; lauf af tré, Fs. 135; barr af limum trés þess, er …, Edda; tvau tré, Ask ok Emblu, id.; ymr it aldna tré, Vsp.: of trees used as gallows, ef ek sé á tré uppi, váfa virgil-ná, Hm. 158; skolla við tré, Fms. vii. (in a verse); cp. the Swed. allit. galge ok gren: hence of the cross, 655 xvi. A. 2, Fms. vi. 227, Vídal. passim; and so in mod. eccl. writers. Sayings, eigi fellr tré við it fyrsta högg, the tree falls not at the first stroke, Nj. 224; falls er ván at fornu tré, of a person old and on the verge of the grave, Ísl. ii. 415; tré tekr at hníga ef höggr tág undan, Am. 69.
    II. wood (= Lat. lignum); hann sat á tré einu, Fms. i. 182; tré svá mikit at hann kemr því eigi ór flæðar-máli, Grág. ii. 351; at þar ræki tró sextugt … súlur er hann let ór trénu göra, Gísl. 140.
    2. the mast of a ship; ok skyldi standa tréit, Fms. ix. 301; æsti storminn svá at sumir hjoggu tréin, x. 136; lét hann eigi setja hæra enn í mitt tré, Orkn. 260; viti hafði brenndr verit, ok var brunnit mjök tréit, Finnb. 232; á skipi Munans brotnaði tréit, Fms. viii. 209, (siglu-tré = mast.)
    3. a tree, rafter, beam; sax eðr saxbönd, hvert tré þeirra er missir, N. G. L. i. 100; ok ef hús fellr niðr, þá skal ekki tré af elda, 240; þver-tré, a cross-tree, Nj. 201, 202.
    4. the seat of a privy; gengr til kamars eðr setzk á tré, Grág. ii. 119.
    B. IN COMPDS, made of wood. tré-bolli, a, m. a wooden bowl, Vm. 110. tré-borg, f. a ‘tree-burgh,’ wood-fort, Eg. 244, Fms. viii. 113. tré-bót, f. as a nickname, Sturl. tré-brú, f. a wooden bridge, Þjal. 53. tré-drumbr, m. a drum of wood, log, Fms. vi. 179, v. l. tré-fótr, m. a wooden leg, Eb. 66, Bs. i. 312; the phrase, ganga á tréfótum, to go on wooden legs, of a thing in a tottering, bad state, Fb. ii. 300; það gengr allt á tréfótum. tré-guð, n. wooden idols, MS. 4. 68. tré-hafr, m. a wood-goat, Fb. i. 320. tré-hús, n. a wooden house, Fms. vii. 100, D. N. ii. 152. tré-hválf, n. a wooden ceiling, Bs. i. 251. tré-höll, f. a wooden hall, Fms. ix. 326. tre-kastali, a, m. = treborg, Sks. 423. tré-kefli, n. a wooden stick, Orkn. 150, Sturl. i. 15. tré-ker, n. a wooden vessel, Stj. 268, Karl. 546. tré-kirkja, u, f. a wooden church, Fms. xi. 271, Hkr, ii. 180. tré-kross, m. a wooden cross, Vm. 38. tré-kumbr ( tré-kubbr), m. a log, Barl. 165. tré-kylfa, u, f. a wooden club, Sturl. i. 15. tré-kyllir, m. a ‘wood-bag,’ name of a ship, Grett., whence Trékyllis-vík, f. a local name. tré-köttr, m. a ‘wooden cat,’ a mouse-trap, mod. fjala-köttr; svá veiddr sem mús undir tréketti, Niðtst. 106. tré-lampr, m. a wooden lamp, Ám. 51, Pm. 108, tré-laust, n. adj. treeless, Karl. 461. tre-lektari, a, m. a wooden reading-desk, Pm. 6. tré-ligr, adj. of wood, Mar. tré-lurkr, m. a wood-cudgel, Glúm. 342. tré-maðr, m. a ‘wood-man,’ Fms. iii. 100; carved poles in the shape of a man seem to have been erected as harbour-marks, cp. the remarks s. v. hafnar-mark (höfn B); in Hm. 48, of a way-mark; a huge tré-maðr (an idol?) is mentioned in Ragn. S. fine, (Fas. i. 298, 299); the Ask and Embla (Vsp.) are also represented as ‘wood-men’ without living souls. tré-níð, n., see níð, Grág. ii. 147, N. G. L. i. 56. tré-reiði, a, m. wooden equipments, harness, Jb. 412, Sturl. iii. 71 (of a ship, mast, oars, etc.), K. Þ. K. 88 (of horse-harness). tré-ræfr, n. a wooden roof, Þjal. 53. tré-saumr, m. wooden nails, Ann. 1189. tré-serkr, m. a wooden coat; in tréserkja-bani, as a nickname, Fas. ii. 6. tré-skapt, n. a wooden handle, Grett. 141. tré-skál, f. a wooden bowl, Dipl. iii. 4. tré-skjöldr, n. a wooden shield, Gþl. 105. tré-skrín, n. a wooden shrine, Landn. 51 (Hb.), Vm. 54. tré-smiðr, m. a craftsman in wood, carpenter, Bs. i. 858, Karl. 396, Rétt. 2. 10. tré-smíði, n. and tré-smíð, f. craft in wood, wood-carving, Bs. i. 680; hann (the steeple) bar eigi miðr af öllum trésmíðum á Íslandi en kirkjan sjálf, 132; hagr á trésmíði, Stj. 561. tré-spánn, m. wood-chips, Ó. H. tré-spjald, n. a wooden tablet, such as was used in binding books; forn bók í tréspjöldum, Ám. 35, Pm. 131, Vm. 126. tré-stabbi (tré-stobbi, Ó. H. 72; -stubbi, Fb. i. 433), a, m. = trédrumbr, Fms. vi. 179. tre-stokkr, m. the ‘stock of a tree,’ block of wood, Fms. ii. 75. tré-stólpi, a, m. a wooden pillar, Fb. ii. 87. tré-telgja, u, f. a wood-carver, a nickname, Yngl. S. tré-toppr, m. a tree-top, Al. 174. tré-virki, n. a wooden engine, Sks 425, Bs. i. 872. tré-þak, n. a timber roof, Bs. i. 163. tré-ör, f. a wooden arrow, as a signal, N.G,L. i. 102, Gþl. 83.
    II. plur., trjá-lauf, n. leaves of trees, Stj. trjá-heiti, n. pl. names of trees, Edda (Gl.) 85.

    Íslensk-ensk orðabók > TRÉ

  • 31 veiði-brella

    u, f. a trap, hunting device.

    Íslensk-ensk orðabók > veiði-brella

  • 32 þjálmi

    m. snare, trap, toil.
    * * *
    a, m. a rare word, the sense of which is somewhat doubtful, a delve (?); Manar þjálmi, the delve of Mono, i. e. the sea; hregg-þjálmi, the delve of the gale, i. e. the sky; þangs-þ., the delve of the sea-weed, i. e. the sea, the surf, Lex. Poët.: in prose the word occurs once,—hverja þjálma nær eðr firr Heinrekr egnir fyrir fætr Thome erkibiskupi, Thom. 361, where it seems to mean a caltrop or a pit-fall (?).

    Íslensk-ensk orðabók > þjálmi

  • 33 fellihurð

    Íslensk-ensk orðabók > fellihurð

  • 34 fjalakottr

    Íslensk-ensk orðabók > fjalakottr

  • 35 tréköttr

    Íslensk-ensk orðabók > tréköttr

  • 36 rennikví

    f. fold into which sheep are driven, trap.

    Íslensk-ensk orðabók > rennikví

См. также в других словарях:

  • trap — trap1 [trap] n. [ME trappe < OE træppe, akin to treppan, to step, Ger treppe, stairway < IE * dreb , to run, step, trip (var. of base * drā ) > Pol drabina, ladder] 1. any device for catching animals, as one that snaps shut tightly when… …   English World dictionary

  • Trap — Trap, v. t. [AS. treppan. See {Trap} a snare.] [1913 Webster] 1. To catch in a trap or traps; as, to trap foxes. [1913 Webster] 2. Fig.: To insnare; to take by stratagem; to entrap. I trapped the foe. Dryden. [1913 Webster] 3. To provide with a… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trap — Trap, n. [OE. trappe, AS. treppe; akin to OD. trappe, OHG. trapo; probably fr. the root of E. tramp, as that which is trod upon: cf. F. trappe, which is trod upon: cf. F. trappe, which perhaps influenced the English word.] 1. A machine or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trap — Trap, n. [Sw. trapp; akin to trappa stairs, Dan. trappe, G. treppe, D. trap; so called because the rocks of this class often occur in large, tabular masses, rising above one another, like steps. See {Tramp}.] (Geol.) An old term rather loosely… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • trap — s.n., interj. 1. s.n. Mers în fugă al calului, cu viteză mijlocie (între pas şi galop), animalul păşind în acelaşi timp cu un picior din faţă şi cu piciorul de dinapoi opus acestuia. ♦ Zgomot făcut de un cal care merge în acest fel. 2. interj.… …   Dicționar Român

  • Trap — Trap, a. Of or pertaining to trap rock; as, a trap dike. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trap — Trap, v. t. [imp. & p. p. {Trapped}; p. pr. & vb. n. {Trapping}.] [Akin to OE. trappe trappings, and perhaps from an Old French word of the same origin as E. drab a kind of cloth.] To dress with ornaments; to adorn; said especially of horses.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trap — Trap, v. i. To set traps for game; to make a business of trapping game; as, to trap for beaver. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • trap — [n] snare, trick allurement, ambuscade, ambush, artifice, bait, booby trap*, come on*, conspiracy, deception, decoy, device, dragnet, enticement, feint, gambit, hook*, intrigue, inveiglement, lasso*, lure, machination, maneuver, net, noose,… …   New thesaurus

  • TRAP — (Abkz.) steht für Telomeric Repeat Amplification Protocol. Die TRAP Methode ist ein molekularbiologisches Nachweisverfahren zur quantitativen Bestimmung der Aktivität des Enzyms Telomerase. Methode Das Gewebe oder die Zellen, bei denen die… …   Deutsch Wikipedia

  • Trap — ist eine Disziplin des Wurfscheibenschießens, bei der die Scheibe vom Schützen wegfliegt ein molekularbiologisches Nachweisverfahren, siehe TRAP eine spezielle Ausnahme oder Ausnahmesituation bzw. Ausnahmebehandlung (engl. exception) in der… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»