-
1 tranzytywny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tranzytywny
-
2 czasownik
m Jęz. verb- odmiana czasowników verbal inflection- czasownik trzeciej koniugacji a third conjugation verb- □ czasownik atematyczny athematic verb- czasownik częstotliwy a. wielokrotny iterative verb- czasownik dokonany perfective verb- czasownik inchoatywny inchoative verb- czasownik jednokrotny momentary verb- czasownik kauzatywny causative verb- czasownik niedokonany imperfective verb- czasownik nieprzechodni a. intranzytywny intransitive verb- czasownik posiłkowy auxiliary verb- czasownik przechodni a. tranzytywny transitive verb- czasownik zwrotny reflexive verb- czasowniki nieregularne irregular verbs- czasowniki stanowe verbs of state- czasowniki ułomne defective verbs* * *JĘZ verb* * *miGen. -a gram. verb; czasownik modalny/posiłkowy modal/auxiliary verb; czasownik dokonany/niedokonany perfective/imperfective verb; osobowa forma czasownika finite verb.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czasownik
См. также в других словарях:
tranzytywny — ∆ jęz. Czasowniki tranzytywne «czasowniki rządzące bezpośrednio dopełnieniem, bez pośrednictwa przyimków, mogące występować w stronie biernej, np. uderzyć, widzieć; czasowniki przechodnie» ‹łc.› … Słownik języka polskiego
tranzytywność — ż V, DCMs. tranzytywnośćści, blm rzecz. od tranzytywny Tranzytywność czasowników … Słownik języka polskiego
