Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

transigo

  • 1 transigo

    transigo, ĕre, ēgi, actum [trans + ago] - tr. - [st2]1 [-] pousser à travers ou jusqu'au bout. [st2]2 [-] percer de part en part, transpercer, traverser. [st2]3 [-] passer (sa vie, son existence). [st2]4 [-] mener à bonne fin, régler, achever, accomplir, trancher, arranger, accommoder, conclure, en finir, terminer.    - transigere per pectora ensem, Sil.: passer son épée à travers la poitrine.    - transigit se ipsum gladio, Tac.: il se transperce de son glaive.    - transigere tempus per ostentationem, Tac.: passer son temps à se donner en spectacle.    - negotium transigere: mener à bonne fin une affaire, régler une affaire.    - aliquid cum aliquo transigere: régler qqch avec qqn.    - cum privatis transigere minore pecunia, Cic. Att. 4: en finir avec des particuliers à moins de frais.    - cum aliqua re transigere: en finir avec qqch.    - vixdum mense transacto, Suet. Vit. 8: un mois s'étant à peine écoulé.    - transigi sorte, Liv.: être décidé par la voie du sort.    - transigere fabulum, Plaut.: jouer une pièce.    - transactum est de me: c'en est fait de moi.    - transactum negotium, Ulp.: arrangement à l'amiable.    - postremo inter se transigant ipsi, Ter. Hec. 3: bref, qu'ils s'arrangent entre eux!
    * * *
    transigo, ĕre, ēgi, actum [trans + ago] - tr. - [st2]1 [-] pousser à travers ou jusqu'au bout. [st2]2 [-] percer de part en part, transpercer, traverser. [st2]3 [-] passer (sa vie, son existence). [st2]4 [-] mener à bonne fin, régler, achever, accomplir, trancher, arranger, accommoder, conclure, en finir, terminer.    - transigere per pectora ensem, Sil.: passer son épée à travers la poitrine.    - transigit se ipsum gladio, Tac.: il se transperce de son glaive.    - transigere tempus per ostentationem, Tac.: passer son temps à se donner en spectacle.    - negotium transigere: mener à bonne fin une affaire, régler une affaire.    - aliquid cum aliquo transigere: régler qqch avec qqn.    - cum privatis transigere minore pecunia, Cic. Att. 4: en finir avec des particuliers à moins de frais.    - cum aliqua re transigere: en finir avec qqch.    - vixdum mense transacto, Suet. Vit. 8: un mois s'étant à peine écoulé.    - transigi sorte, Liv.: être décidé par la voie du sort.    - transigere fabulum, Plaut.: jouer une pièce.    - transactum est de me: c'en est fait de moi.    - transactum negotium, Ulp.: arrangement à l'amiable.    - postremo inter se transigant ipsi, Ter. Hec. 3: bref, qu'ils s'arrangent entre eux!
    * * *
        Transigo, transigis, pen. corr. transegi, pen. prod. transactum, transigere, Ex trans et ago. Valer. Flac. Passer oultre.
    \
        Transegit pectora mucro. Sil. A percé tout oultre.
    \
        Transigere vitam. Sallust. Passer le temps de sa vie.
    \
        Transigere. Plaut. Achever et parfaire.
    \
        Transigere. Cic. Convenir et appointer de quelque affaire qui estoit en doubte, Transiger.
    \
        Negotium transigere. Cic. Mettre à fin.
    \
        Controuersiam transigere. Ci. Transiger et appointer de quelque different.
    \
        Transactum est. Brutus ad Ciceronem. C'en est faict.
    \
        Transactum putabant Herbitenses: quum iste, etc. Cic. Ils pensoyent que la chose fust toute accordee et appoinctee.

    Dictionarium latinogallicum > transigo

  • 2 transigo

    transigo transigo, egi, actum, ere доводить до конца

    Латинско-русский словарь > transigo

  • 3 transigo

    transigo transigo, egi, actum, ere принимать решение

    Латинско-русский словарь > transigo

  • 4 transigo

    transigo transigo, egi, actum, ere пронзать

    Латинско-русский словарь > transigo

  • 5 transigo

    transigo transigo, egi, actum, ere покончить

    Латинско-русский словарь > transigo

  • 6 transigo

    trānsigo, ēgī, āctum, ere [ trans + ago ]
    1) пробивать, прокалывать, пронзать ( pectus gladio Ph)
    t. se (ipsum) Tзаколоться
    2) втыкать, вонзать ( ensem per pectora Sil)
    3) доводить до конца, довершать, совершать, заканчивать (negotium C; mature aliquid Cato); положить конец, покончить ( cum expeditionibus T)
    transactā re Ter — закончив это, покончив с этим
    transactă perpendĕre QC — обдумывать уже совершившееся, т. е. слишком поздно
    4) договариваться, приходить к соглашению (cum aliquo C, Sl); вести переговоры
    t. cum aliquo HS ducentis milibus C — договариваться с кем-л. насчёт 200 000 сестерциев
    5) решить, урегулировать ( aliquid sorte L)
    6) ( о времени) проводить ( placĭdas noctes Sen)

    Латинско-русский словарь > transigo

  • 7 transigo

    trānsigo, ēgī, āctum, ere (trans u. ago), durchtreiben, I) eig.: 1) eine Waffe durch etw. treiben, stoßen, per pectora ensem, Sil.: ferrum per ambos pedes, Sen. poët. – 2) prägn., mit einer Waffe durchstechen, durchbohren, gladio pectus, Phaedr.: se ipsum gladio, Tac.: suo se ipsum gladio transegit, Gell.: se ferro, Tac.: iuvenem cuspis transigit, Sil. – übtr., hominem (amoris) toxico, Caecil. com. 53. – II) übtr.: 1) eine Zeit durchbringen, zubringen, verleben, tempus per ostentationem, Tac.: adulescentiam per haec fere, Suet.: placidas sine suspirio noctes, Sen.: transacto tribuniciae potestatis tempore, Suet.: mense transacto, Suet. – 2) ein Geschäft durchführen, zu Ende-, zustande bringen, vollenden, abtun, a) im allg.: negotium, Cic.: facta transacta omnia, Ter.: atque illud, quod faciendum primum fuit, factum atque transactum est, Cic.: ego unum quidquid quod adortus eram transigebam, Cato fr.: transactā re, Ter.: rebus transactis, Cic.: transactis rebus, quae in urbe agendae erant, Liv.: transactis iam meis partibus, Cic.: post transacta convivia, Sen. – alqd per alqm, Cic.: alqd per se, Liv.: alqd cum alqo, Sall.: fabulam, Plaut. – impers., si transactum est, wenn es vorbei ist, Cic. – Partiz. subst., quod plerumque non futura (was geschehen soll), sed transacta (was geschehen ist) perpendimus, Curt. 8, 2 (6), 1. – b) insbes., α) als t.t. der Geschäftsspr., einen streitigen Gegenstand durch Unterhandlung oder Vergleich abmachen, abtun, ausgleichen, vermitteln, sich vergleichen, mit jmd. ein Abkommen treffen, cum reo, Cic.: cum alqo HS ducentis milibus, Cic.: cum privatis minore pecuniā, Cic.: rem cum alqo, Cic. u. Liv.: inter se, Ter.: ne non habeam satis praesidii ad ea, quae vos statueritis hodierno die, transigunda, eure heutigen Beschlüsse durchzuführen, Cic. – Partiz. subst., trānsāctum, ī, n. = der Vergleich, Ulp. dig. 2, 15, 2 (transactum negotium, Papin. dig. 2, 15, 17). – β) außerhalb der Geschäftssphäre = mit etwas fertig werden, abschließen, ein Ende machen, Cremonae interim transegimus, Tac.: transigite cum expeditionibus, Tac.: impers., cum spe votoque uxoris semel transigitur, Tac.; vgl. Nipperd. Tac. ann. 12, 19. – 3) vertreiben, verkaufen, Pallad. 3, 26, 2; 12, 13, 8. – 4) se transigere, sich durchbringen, sich durchschlagen, Commodian. instr. 2, 30, 16 Ludwig. – / Archaist. transaxim = transegerim, *Pacuv. tr. 209 R.

    lateinisch-deutsches > transigo

  • 8 transigo

    trānsigo, ēgī, āctum, ere (trans u. ago), durchtreiben, I) eig.: 1) eine Waffe durch etw. treiben, stoßen, per pectora ensem, Sil.: ferrum per ambos pedes, Sen. poët. – 2) prägn., mit einer Waffe durchstechen, durchbohren, gladio pectus, Phaedr.: se ipsum gladio, Tac.: suo se ipsum gladio transegit, Gell.: se ferro, Tac.: iuvenem cuspis transigit, Sil. – übtr., hominem (amoris) toxico, Caecil. com. 53. – II) übtr.: 1) eine Zeit durchbringen, zubringen, verleben, tempus per ostentationem, Tac.: adulescentiam per haec fere, Suet.: placidas sine suspirio noctes, Sen.: transacto tribuniciae potestatis tempore, Suet.: mense transacto, Suet. – 2) ein Geschäft durchführen, zu Ende-, zustande bringen, vollenden, abtun, a) im allg.: negotium, Cic.: facta transacta omnia, Ter.: atque illud, quod faciendum primum fuit, factum atque transactum est, Cic.: ego unum quidquid quod adortus eram transigebam, Cato fr.: transactā re, Ter.: rebus transactis, Cic.: transactis rebus, quae in urbe agendae erant, Liv.: transactis iam meis partibus, Cic.: post transacta convivia, Sen. – alqd per alqm, Cic.: alqd per se, Liv.: alqd cum alqo, Sall.: fabulam, Plaut. – impers., si transactum est, wenn es vorbei ist, Cic. – Partiz. subst., quod plerumque non futura (was geschehen soll), sed transacta (was geschehen ist) perpendimus, Curt. 8, 2 (6), 1. – b) insbes., α) als t.t.
    ————
    der Geschäftsspr., einen streitigen Gegenstand durch Unterhandlung oder Vergleich abmachen, abtun, ausgleichen, vermitteln, sich vergleichen, mit jmd. ein Abkommen treffen, cum reo, Cic.: cum alqo HS ducentis milibus, Cic.: cum privatis minore pecuniā, Cic.: rem cum alqo, Cic. u. Liv.: inter se, Ter.: ne non habeam satis praesidii ad ea, quae vos statueritis hodierno die, transigunda, eure heutigen Beschlüsse durchzuführen, Cic. – Partiz. subst., trānsāctum, ī, n. = der Vergleich, Ulp. dig. 2, 15, 2 (transactum negotium, Papin. dig. 2, 15, 17). – β) außerhalb der Geschäftssphäre = mit etwas fertig werden, abschließen, ein Ende machen, Cremonae interim transegimus, Tac.: transigite cum expeditionibus, Tac.: impers., cum spe votoque uxoris semel transigitur, Tac.; vgl. Nipperd. Tac. ann. 12, 19. – 3) vertreiben, verkaufen, Pallad. 3, 26, 2; 12, 13, 8. – 4) se transigere, sich durchbringen, sich durchschlagen, Commodian. instr. 2, 30, 16 Ludwig. – Archaist. transaxim = transegerim, *Pacuv. tr. 209 R.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > transigo

  • 9 trānsigō

        trānsigō ēgī, āctus, ere    [trans+ago], to drive through, stab through, pierce through, transfix, transpierce: gladio pectus, Ph.—Fig., to carry through, bring to an end, finish, settle, complete, conclude, perform, accomplish, despatch, transact: illud factum atque transactum est: rebus transactis: quod plerumque non futura sed transacta perpendimus, Cu.: Intus transigetur quod restet, T.: pleraque per se, L.: reliqua cum Bestiā secreta, S.: rixae caede transiguntur, Ta.: sin transactum est, if all is over.—Of a difference or controversy, to settle, come to a settlement, agree, reach an understanding: inter se ut lubet, T.: cum reo: cum privatis non poterat transigi minore pecuniā: ut secum aliquid quā lubet condicione transigeret. —With cum, to make an end of, put an end to, have done with: cum Publilio certamen, L.: cum expeditionibus, Ta.: cum spe votoque uxoris semel transigitur, Ta.—Of time, to bring to an end, lead, pass, spend: tempus per ostentationem, Ta.
    * * *
    transigere, transegi, transactus V
    stab, pierce; finish, settle, complete, accomplish; perform; bargain, transact

    Latin-English dictionary > trānsigō

  • 10 transigo

    transigo, actus, 3, end, finish, A. 25:13.*

    English-Latin new dictionary > transigo

  • 11 transigo

    trans-ĭgo, ēgi, actum, 3, v. a. [ago].
    I.
    Lit. ( poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    To drive through, i. e. to thrust or stick a weapon through (syn. traicio):

    per pectora transigit ensem,

    Sil. 13, 376:

    ferrum per ambos pedes,

    Sen. Oedip. 857. —
    B.
    Transf., to stab, pierce one through with a weapon, to transfix, transpierce:

    gladio pectus transigit,

    Phaedr. 3, 10, 27:

    se ipsum gladio,

    Tac. A. 14, 37:

    juvenem (cuspis),

    Sil. 5, 473:

    viscera (ensis),

    Luc. 4, 545:

    tempora (jaculum),

    id. 9, 824:

    semet ictu gladii,

    Aur. Vict. Caes. 5, 16:

    aliquem ictu,

    id. ib. 39, 13.—
    II.
    To carry through, to bring to an end, to finish, settle, complete, conclude, perform, accomplish, despatch, transact any business (the class. signif. of the word; syn.: absolvo, perficio).
    A.
    In gen.:

    negotium,

    Cic. Fam. 13, 14, 2; so id. Phil. 2, 9, 21; cf.:

    illud, quod faciendum primum fuit, factum atque transactum est,

    id. Cat. 3, 6, 15; id. Div. in Caecil. 14, 45:

    rebus transactis,

    id. Tusc. 4, 25, 55:

    transactā re, convertam me domum,

    Ter. Ad. 2, 4, 22:

    quod plerumque non futura sed transacta perpendimus,

    Curt. 8, 2, 1:

    transactis jam meis partibus,

    Cic. de Or. 2, 4, 15:

    intus transigetur, si quid est, quod restet,

    Ter. And. 5, 6, 17:

    aliquid per aliquem,

    Cic. Rosc. Am. 51, 149:

    pleraque per se,

    Liv. 34, 18, 3:

    aliquid cum aliquo,

    Sall. J. 29, 5:

    prius de praetoribus transacta res, quae transigi sorte poterat,

    Liv. 38, 25, 4:

    bellorum egregios fines, quotiens ignoscendo transigatur,

    i. e. by amnesty, Tac. A. 12, 19:

    transigitur rixa caede,

    id. G. 22:

    bella,

    id. H. 2, 38:

    fabulam,

    Plaut. Ps. 1, 5, 151; so,

    fabulam,

    id. Cas. prol. 84:

    comoediam,

    id. Truc. prol. 11:

    si transactum est,

    if all is over, Cic. Fam. 14, 4, 3; cf.: transactum de partibus ratus, Flor 4, 7, 13.—
    B.
    In partic., in business lang., to settle a difference or controversy, to come to a settlement, agreement, or understanding (syn.:

    decerno, statuo): postremo inter se transigant ipsi, ut lubet,

    Ter. Hec. 3, 5, 61:

    cum reo,

    Cic. Verr. 2, 2, 32, § 79:

    cum aliquo,

    id. Rosc. Am. 39, 114:

    cum aliquo HS ducentis millibus,

    id. Verr. 2, 1, 54, § 140:

    cum privatis non poterat transigi minore pecuniā,

    id. Att. 4, 16, 14:

    rem cum Oppianico transigit, pecuniam ab eo accipit,

    id. Clu. 13, 39:

    ut secum aliquid, quālubet condicione transigeret,

    id. Quint. 31, 97.— Absol.:

    cum debitore,

    Dig. 2, 15, 17.—
    2.
    Transf., in gen.: transigere cum aliquā re, to make an end of, put an end to, be done with a thing (mostly post-Aug.):

    optimum visum est committere rem fortunae et transigere cum Publilio certamen,

    Liv. 9, 12, 11 Weissenb. ad loc.:

    transigite cum expeditionibus,

    Tac. Agr. 34:

    tenebris imis abscondita jam cum luce transegerat,

    App. M. 8, p. 204.— Impers. pass.:

    cum spe votoque uxoris semel transigitur,

    Tac. G. 19; Quint. 7, 1, 44.—
    3.
    To dispose of, sell:

    ubi facultas est transigendi,

    Pall. 3, 26, 2:

    quod teneriores matres generant transigendum est,

    id. 12, 13, 8.—
    C.
    Of time, to bring to an end, to lead, pass, spend (perh. only post-Aug.;

    syn. ago): tempus per ostentationem aut officiorum ambitum,

    Tac. Agr. 18 fin.:

    adulescentiam per haec fere,

    Suet. Tib. 7:

    maximam aetatis partem per haec ac talia,

    id. Claud. 10:

    transacto tribuniciae potestatis tempore,

    id. Tib. 11:

    vixdum mense transacto,

    id. Vit. 8:

    placidas sine suspirio noctes,

    Sen. Ep. 90, 41:

    noctem,

    Suet. Calig. 59:

    non multum venatibus, plus per otium transigunt,

    Tac. G. 15:

    sponsalia filiae natalemque geniti nepotis silentio,

    Suet. Claud. 12:

    pios et insontes amoeno in loco dicimus perpetuitatem transacturos,

    Tert. ad Nat. 2, 19 med.:

    diem sermonibus,

    Plin. Ep. 3, 7, 4.—Hence, transactus, a, um, P. a., completed, settled:

    exceptio transacti negotii,

    Dig. 2, 15, 17.— Subst.: transactum, i, n. (sc. negotium), a completed business, settlement, Dig. 2, 15, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > transigo

  • 12 Transmission

    transigo.

    English-Esperanto dictionary > Transmission

  • 13 transactus

    transactus, a, um part. passé de transigo.
    * * *
    transactus, a, um part. passé de transigo.
    * * *
        Transactus, Participium. Terent. Achevé et parfaict.
    \
        Facta transacta omnia. Terentius. C'est tout faict, Il ne reste plus rien.

    Dictionarium latinogallicum > transactus

  • 14 transigere vi irreg

    Dizionario Italiano-Inglese > transigere vi irreg

  • 15 transigere

    Nuovo dizionario Italiano-Inglese > transigere

  • 16 transacta

    trānsācta, ōrum n. [ transigo ]

    Латинско-русский словарь > transacta

  • 17 transactio

    trānsāctio, ōnis f. [ transigo ]
    1) соглашение, сделка Dig, CJ
    2) завершение, окончание ( mundi Tert)

    Латинско-русский словарь > transactio

  • 18 transactor

    trānsāctor, ōris m. [ transigo ]
    посредник, помощник ( alicujus rei C)

    Латинско-русский словарь > transactor

  • 19 transactus

    trānsāctus, a, um part. pf. к transigo

    Латинско-русский словарь > transactus

  • 20 transegi

    Латинско-русский словарь > transegi

См. также в других словарях:

  • transigere — /tran sidʒere/ [dal lat. transigĕre, comp. di trans trans e agĕre spingere ] (io transigo, tu transigi, ecc.; pass. rem., disus., transigéi o transigètti ; part. pass. transatto ). ■ v. tr. 1. (giur.) [concludere una lite, una vertenza e sim. con …   Enciclopedia Italiana

  • transigere — {{hw}}{{transigere}}{{/hw}}v. intr.  (pres. io transigo , tu transigi ; pass. rem. io transigei  o transigetti , tu transigesti ; part. pass. transatto ; aus. avere ) 1 Terminare una controversia con una transazione. 2 (est.) Venire a patti, fare …   Enciclopedia di italiano

  • ԿԵԱՄ — I. (կէի, կեայր, կեցի, եկեաց, կեա՛ց.) NBH 1 1080 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c, 11c չ. ζάω, ζώ, ζωάω, βιόω vivo περιβιόομαι in vita conversor καταβιόομαι vitam transigo, dego παροικέω accedo, commoror. Արմատ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • transacto — |zát| adj. Que é anterior, que já acabou ou que já passou. = PASSADO, PRETÉRITO ≠ ATUAL, PRESENTE   ‣ Etimologia: latim transactus, a, um, particípio passado de transigo, ere, transpassar, varar, acabar, passar   ♦ [Portugal] Grafia de transato… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • transato — |zá| adj. Que é anterior, que já acabou ou que já passou. = PASSADO, PRETÉRITO ≠ ATUAL, PRESENTE   ‣ Etimologia: latim transactus, a, um, particípio passado de transigo, ere, transpassar, varar, acabar, passar …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»