-
1 transigo
transigo, ĕre, ēgi, actum [trans + ago] - tr. - [st2]1 [-] pousser à travers ou jusqu'au bout. [st2]2 [-] percer de part en part, transpercer, traverser. [st2]3 [-] passer (sa vie, son existence). [st2]4 [-] mener à bonne fin, régler, achever, accomplir, trancher, arranger, accommoder, conclure, en finir, terminer. - transigere per pectora ensem, Sil.: passer son épée à travers la poitrine. - transigit se ipsum gladio, Tac.: il se transperce de son glaive. - transigere tempus per ostentationem, Tac.: passer son temps à se donner en spectacle. - negotium transigere: mener à bonne fin une affaire, régler une affaire. - aliquid cum aliquo transigere: régler qqch avec qqn. - cum privatis transigere minore pecunia, Cic. Att. 4: en finir avec des particuliers à moins de frais. - cum aliqua re transigere: en finir avec qqch. - vixdum mense transacto, Suet. Vit. 8: un mois s'étant à peine écoulé. - transigi sorte, Liv.: être décidé par la voie du sort. - transigere fabulum, Plaut.: jouer une pièce. - transactum est de me: c'en est fait de moi. - transactum negotium, Ulp.: arrangement à l'amiable. - postremo inter se transigant ipsi, Ter. Hec. 3: bref, qu'ils s'arrangent entre eux!* * *transigo, ĕre, ēgi, actum [trans + ago] - tr. - [st2]1 [-] pousser à travers ou jusqu'au bout. [st2]2 [-] percer de part en part, transpercer, traverser. [st2]3 [-] passer (sa vie, son existence). [st2]4 [-] mener à bonne fin, régler, achever, accomplir, trancher, arranger, accommoder, conclure, en finir, terminer. - transigere per pectora ensem, Sil.: passer son épée à travers la poitrine. - transigit se ipsum gladio, Tac.: il se transperce de son glaive. - transigere tempus per ostentationem, Tac.: passer son temps à se donner en spectacle. - negotium transigere: mener à bonne fin une affaire, régler une affaire. - aliquid cum aliquo transigere: régler qqch avec qqn. - cum privatis transigere minore pecunia, Cic. Att. 4: en finir avec des particuliers à moins de frais. - cum aliqua re transigere: en finir avec qqch. - vixdum mense transacto, Suet. Vit. 8: un mois s'étant à peine écoulé. - transigi sorte, Liv.: être décidé par la voie du sort. - transigere fabulum, Plaut.: jouer une pièce. - transactum est de me: c'en est fait de moi. - transactum negotium, Ulp.: arrangement à l'amiable. - postremo inter se transigant ipsi, Ter. Hec. 3: bref, qu'ils s'arrangent entre eux!* * *Transigo, transigis, pen. corr. transegi, pen. prod. transactum, transigere, Ex trans et ago. Valer. Flac. Passer oultre.\Transegit pectora mucro. Sil. A percé tout oultre.\Transigere vitam. Sallust. Passer le temps de sa vie.\Transigere. Plaut. Achever et parfaire.\Transigere. Cic. Convenir et appointer de quelque affaire qui estoit en doubte, Transiger.\Negotium transigere. Cic. Mettre à fin.\Controuersiam transigere. Ci. Transiger et appointer de quelque different.\Transactum est. Brutus ad Ciceronem. C'en est faict.\Transactum putabant Herbitenses: quum iste, etc. Cic. Ils pensoyent que la chose fust toute accordee et appoinctee. -
2 transigo
transigo transigo, egi, actum, ere доводить до конца -
3 transigo
transigo transigo, egi, actum, ere принимать решение -
4 transigo
transigo transigo, egi, actum, ere пронзать -
5 transigo
transigo transigo, egi, actum, ere покончить -
6 transigo
trānsigo, ēgī, āctum, ere [ trans + ago ]1) пробивать, прокалывать, пронзать ( pectus gladio Ph)t. se (ipsum) T — заколоться2) втыкать, вонзать ( ensem per pectora Sil)3) доводить до конца, довершать, совершать, заканчивать (negotium C; mature aliquid Cato); положить конец, покончить ( cum expeditionibus T)transactā re Ter — закончив это, покончив с этимtransactă perpendĕre QC — обдумывать уже совершившееся, т. е. слишком поздно4) договариваться, приходить к соглашению (cum aliquo C, Sl); вести переговорыt. cum aliquo HS ducentis milibus C — договариваться с кем-л. насчёт 200 000 сестерциев5) решить, урегулировать ( aliquid sorte L)6) ( о времени) проводить ( placĭdas noctes Sen)adulescentiam per haec t. Su — проводить юность следующим образом -
7 transigo
trānsigo, ēgī, āctum, ere (trans u. ago), durchtreiben, I) eig.: 1) eine Waffe durch etw. treiben, stoßen, per pectora ensem, Sil.: ferrum per ambos pedes, Sen. poët. – 2) prägn., mit einer Waffe durchstechen, durchbohren, gladio pectus, Phaedr.: se ipsum gladio, Tac.: suo se ipsum gladio transegit, Gell.: se ferro, Tac.: iuvenem cuspis transigit, Sil. – übtr., hominem (amoris) toxico, Caecil. com. 53. – II) übtr.: 1) eine Zeit durchbringen, zubringen, verleben, tempus per ostentationem, Tac.: adulescentiam per haec fere, Suet.: placidas sine suspirio noctes, Sen.: transacto tribuniciae potestatis tempore, Suet.: mense transacto, Suet. – 2) ein Geschäft durchführen, zu Ende-, zustande bringen, vollenden, abtun, a) im allg.: negotium, Cic.: facta transacta omnia, Ter.: atque illud, quod faciendum primum fuit, factum atque transactum est, Cic.: ego unum quidquid quod adortus eram transigebam, Cato fr.: transactā re, Ter.: rebus transactis, Cic.: transactis rebus, quae in urbe agendae erant, Liv.: transactis iam meis partibus, Cic.: post transacta convivia, Sen. – alqd per alqm, Cic.: alqd per se, Liv.: alqd cum alqo, Sall.: fabulam, Plaut. – impers., si transactum est, wenn es vorbei ist, Cic. – Partiz. subst., quod plerumque non futura (was geschehen soll), sed transacta (was geschehen ist) perpendimus, Curt. 8, 2 (6), 1. – b) insbes., α) als t.t. der Geschäftsspr., einen streitigen Gegenstand durch Unterhandlung oder Vergleich abmachen, abtun, ausgleichen, vermitteln, sich vergleichen, mit jmd. ein Abkommen treffen, cum reo, Cic.: cum alqo HS ducentis milibus, Cic.: cum privatis minore pecuniā, Cic.: rem cum alqo, Cic. u. Liv.: inter se, Ter.: ne non habeam satis praesidii ad ea, quae vos statueritis hodierno die, transigunda, eure heutigen Beschlüsse durchzuführen, Cic. – Partiz. subst., trānsāctum, ī, n. = der Vergleich, Ulp. dig. 2, 15, 2 (transactum negotium, Papin. dig. 2, 15, 17). – β) außerhalb der Geschäftssphäre = mit etwas fertig werden, abschließen, ein Ende machen, Cremonae interim transegimus, Tac.: transigite cum expeditionibus, Tac.: impers., cum spe votoque uxoris semel transigitur, Tac.; vgl. Nipperd. Tac. ann. 12, 19. – 3) vertreiben, verkaufen, Pallad. 3, 26, 2; 12, 13, 8. – 4) se transigere, sich durchbringen, sich durchschlagen, Commodian. instr. 2, 30, 16 Ludwig. – / Archaist. transaxim = transegerim, *Pacuv. tr. 209 R.
-
8 transigo
trānsigo, ēgī, āctum, ere (trans u. ago), durchtreiben, I) eig.: 1) eine Waffe durch etw. treiben, stoßen, per pectora ensem, Sil.: ferrum per ambos pedes, Sen. poët. – 2) prägn., mit einer Waffe durchstechen, durchbohren, gladio pectus, Phaedr.: se ipsum gladio, Tac.: suo se ipsum gladio transegit, Gell.: se ferro, Tac.: iuvenem cuspis transigit, Sil. – übtr., hominem (amoris) toxico, Caecil. com. 53. – II) übtr.: 1) eine Zeit durchbringen, zubringen, verleben, tempus per ostentationem, Tac.: adulescentiam per haec fere, Suet.: placidas sine suspirio noctes, Sen.: transacto tribuniciae potestatis tempore, Suet.: mense transacto, Suet. – 2) ein Geschäft durchführen, zu Ende-, zustande bringen, vollenden, abtun, a) im allg.: negotium, Cic.: facta transacta omnia, Ter.: atque illud, quod faciendum primum fuit, factum atque transactum est, Cic.: ego unum quidquid quod adortus eram transigebam, Cato fr.: transactā re, Ter.: rebus transactis, Cic.: transactis rebus, quae in urbe agendae erant, Liv.: transactis iam meis partibus, Cic.: post transacta convivia, Sen. – alqd per alqm, Cic.: alqd per se, Liv.: alqd cum alqo, Sall.: fabulam, Plaut. – impers., si transactum est, wenn es vorbei ist, Cic. – Partiz. subst., quod plerumque non futura (was geschehen soll), sed transacta (was geschehen ist) perpendimus, Curt. 8, 2 (6), 1. – b) insbes., α) als t.t.————der Geschäftsspr., einen streitigen Gegenstand durch Unterhandlung oder Vergleich abmachen, abtun, ausgleichen, vermitteln, sich vergleichen, mit jmd. ein Abkommen treffen, cum reo, Cic.: cum alqo HS ducentis milibus, Cic.: cum privatis minore pecuniā, Cic.: rem cum alqo, Cic. u. Liv.: inter se, Ter.: ne non habeam satis praesidii ad ea, quae vos statueritis hodierno die, transigunda, eure heutigen Beschlüsse durchzuführen, Cic. – Partiz. subst., trānsāctum, ī, n. = der Vergleich, Ulp. dig. 2, 15, 2 (transactum negotium, Papin. dig. 2, 15, 17). – β) außerhalb der Geschäftssphäre = mit etwas fertig werden, abschließen, ein Ende machen, Cremonae interim transegimus, Tac.: transigite cum expeditionibus, Tac.: impers., cum spe votoque uxoris semel transigitur, Tac.; vgl. Nipperd. Tac. ann. 12, 19. – 3) vertreiben, verkaufen, Pallad. 3, 26, 2; 12, 13, 8. – 4) se transigere, sich durchbringen, sich durchschlagen, Commodian. instr. 2, 30, 16 Ludwig. – ⇒ Archaist. transaxim = transegerim, *Pacuv. tr. 209 R.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > transigo
-
9 trānsigō
trānsigō ēgī, āctus, ere [trans+ago], to drive through, stab through, pierce through, transfix, transpierce: gladio pectus, Ph.—Fig., to carry through, bring to an end, finish, settle, complete, conclude, perform, accomplish, despatch, transact: illud factum atque transactum est: rebus transactis: quod plerumque non futura sed transacta perpendimus, Cu.: Intus transigetur quod restet, T.: pleraque per se, L.: reliqua cum Bestiā secreta, S.: rixae caede transiguntur, Ta.: sin transactum est, if all is over.—Of a difference or controversy, to settle, come to a settlement, agree, reach an understanding: inter se ut lubet, T.: cum reo: cum privatis non poterat transigi minore pecuniā: ut secum aliquid quā lubet condicione transigeret. —With cum, to make an end of, put an end to, have done with: cum Publilio certamen, L.: cum expeditionibus, Ta.: cum spe votoque uxoris semel transigitur, Ta.—Of time, to bring to an end, lead, pass, spend: tempus per ostentationem, Ta.* * *transigere, transegi, transactus Vstab, pierce; finish, settle, complete, accomplish; perform; bargain, transact -
10 transigo
transigo, actus, 3, end, finish, A. 25:13.* -
11 transigo
trans-ĭgo, ēgi, actum, 3, v. a. [ago].I.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose).A.To drive through, i. e. to thrust or stick a weapon through (syn. traicio):B.per pectora transigit ensem,
Sil. 13, 376:ferrum per ambos pedes,
Sen. Oedip. 857. —Transf., to stab, pierce one through with a weapon, to transfix, transpierce:II.gladio pectus transigit,
Phaedr. 3, 10, 27:se ipsum gladio,
Tac. A. 14, 37:juvenem (cuspis),
Sil. 5, 473:viscera (ensis),
Luc. 4, 545:tempora (jaculum),
id. 9, 824:semet ictu gladii,
Aur. Vict. Caes. 5, 16:aliquem ictu,
id. ib. 39, 13.—To carry through, to bring to an end, to finish, settle, complete, conclude, perform, accomplish, despatch, transact any business (the class. signif. of the word; syn.: absolvo, perficio).A.In gen.:B.negotium,
Cic. Fam. 13, 14, 2; so id. Phil. 2, 9, 21; cf.:illud, quod faciendum primum fuit, factum atque transactum est,
id. Cat. 3, 6, 15; id. Div. in Caecil. 14, 45:rebus transactis,
id. Tusc. 4, 25, 55:transactā re, convertam me domum,
Ter. Ad. 2, 4, 22:quod plerumque non futura sed transacta perpendimus,
Curt. 8, 2, 1:transactis jam meis partibus,
Cic. de Or. 2, 4, 15:intus transigetur, si quid est, quod restet,
Ter. And. 5, 6, 17:aliquid per aliquem,
Cic. Rosc. Am. 51, 149:pleraque per se,
Liv. 34, 18, 3:aliquid cum aliquo,
Sall. J. 29, 5:prius de praetoribus transacta res, quae transigi sorte poterat,
Liv. 38, 25, 4:bellorum egregios fines, quotiens ignoscendo transigatur,
i. e. by amnesty, Tac. A. 12, 19:transigitur rixa caede,
id. G. 22:bella,
id. H. 2, 38:fabulam,
Plaut. Ps. 1, 5, 151; so,fabulam,
id. Cas. prol. 84:comoediam,
id. Truc. prol. 11:si transactum est,
if all is over, Cic. Fam. 14, 4, 3; cf.: transactum de partibus ratus, Flor 4, 7, 13.—In partic., in business lang., to settle a difference or controversy, to come to a settlement, agreement, or understanding (syn.:2.decerno, statuo): postremo inter se transigant ipsi, ut lubet,
Ter. Hec. 3, 5, 61:cum reo,
Cic. Verr. 2, 2, 32, § 79:cum aliquo,
id. Rosc. Am. 39, 114:cum aliquo HS ducentis millibus,
id. Verr. 2, 1, 54, § 140:cum privatis non poterat transigi minore pecuniā,
id. Att. 4, 16, 14:rem cum Oppianico transigit, pecuniam ab eo accipit,
id. Clu. 13, 39:ut secum aliquid, quālubet condicione transigeret,
id. Quint. 31, 97.— Absol.:cum debitore,
Dig. 2, 15, 17.—Transf., in gen.: transigere cum aliquā re, to make an end of, put an end to, be done with a thing (mostly post-Aug.):3.optimum visum est committere rem fortunae et transigere cum Publilio certamen,
Liv. 9, 12, 11 Weissenb. ad loc.:transigite cum expeditionibus,
Tac. Agr. 34:tenebris imis abscondita jam cum luce transegerat,
App. M. 8, p. 204.— Impers. pass.:cum spe votoque uxoris semel transigitur,
Tac. G. 19; Quint. 7, 1, 44.—To dispose of, sell:C.ubi facultas est transigendi,
Pall. 3, 26, 2:quod teneriores matres generant transigendum est,
id. 12, 13, 8.—Of time, to bring to an end, to lead, pass, spend (perh. only post-Aug.;syn. ago): tempus per ostentationem aut officiorum ambitum,
Tac. Agr. 18 fin.:adulescentiam per haec fere,
Suet. Tib. 7:maximam aetatis partem per haec ac talia,
id. Claud. 10:transacto tribuniciae potestatis tempore,
id. Tib. 11:vixdum mense transacto,
id. Vit. 8:placidas sine suspirio noctes,
Sen. Ep. 90, 41:noctem,
Suet. Calig. 59:non multum venatibus, plus per otium transigunt,
Tac. G. 15:sponsalia filiae natalemque geniti nepotis silentio,
Suet. Claud. 12:pios et insontes amoeno in loco dicimus perpetuitatem transacturos,
Tert. ad Nat. 2, 19 med.:diem sermonibus,
Plin. Ep. 3, 7, 4.—Hence, transactus, a, um, P. a., completed, settled:exceptio transacti negotii,
Dig. 2, 15, 17.— Subst.: transactum, i, n. (sc. negotium), a completed business, settlement, Dig. 2, 15, 2. -
12 Transmission
transigo. -
13 transactus
transactus, a, um part. passé de transigo.* * *transactus, a, um part. passé de transigo.* * *Transactus, Participium. Terent. Achevé et parfaict.\Facta transacta omnia. Terentius. C'est tout faict, Il ne reste plus rien. -
14 transigere vi irreg
[tran'sidʒere] -
15 transigere
vi irreg [tran'sidʒere] -
16 transacta
trānsācta, ōrum n. [ transigo ]свершившееся QC -
17 transactio
trānsāctio, ōnis f. [ transigo ]1) соглашение, сделка Dig, CJ2) завершение, окончание ( mundi Tert) -
18 transactor
trānsāctor, ōris m. [ transigo ]посредник, помощник ( alicujus rei C) -
19 transactus
trānsāctus, a, um part. pf. к transigo -
20 transegi
См. также в других словарях:
transigere — /tran sidʒere/ [dal lat. transigĕre, comp. di trans trans e agĕre spingere ] (io transigo, tu transigi, ecc.; pass. rem., disus., transigéi o transigètti ; part. pass. transatto ). ■ v. tr. 1. (giur.) [concludere una lite, una vertenza e sim. con … Enciclopedia Italiana
transigere — {{hw}}{{transigere}}{{/hw}}v. intr. (pres. io transigo , tu transigi ; pass. rem. io transigei o transigetti , tu transigesti ; part. pass. transatto ; aus. avere ) 1 Terminare una controversia con una transazione. 2 (est.) Venire a patti, fare … Enciclopedia di italiano
ԿԵԱՄ — I. (կէի, կեայր, կեցի, եկեաց, կեա՛ց.) NBH 1 1080 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 10c, 11c չ. ζάω, ζώ, ζωάω, βιόω vivo περιβιόομαι in vita conversor καταβιόομαι vitam transigo, dego παροικέω accedo, commoror. Արմատ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
transacto — |zát| adj. Que é anterior, que já acabou ou que já passou. = PASSADO, PRETÉRITO ≠ ATUAL, PRESENTE ‣ Etimologia: latim transactus, a, um, particípio passado de transigo, ere, transpassar, varar, acabar, passar ♦ [Portugal] Grafia de transato… … Dicionário da Língua Portuguesa
transato — |zá| adj. Que é anterior, que já acabou ou que já passou. = PASSADO, PRETÉRITO ≠ ATUAL, PRESENTE ‣ Etimologia: latim transactus, a, um, particípio passado de transigo, ere, transpassar, varar, acabar, passar … Dicionário da Língua Portuguesa