traktować+z+góry+k-o

См. также в других словарях:

• traktować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, traktowaćtuję, traktowaćtuje, traktowaćany {{/stl 8}}– potraktować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} postępować wobec kogoś, czegoś w pewien sposób;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• traktować — kogoś, coś ulgowo zob. ulgowo. Traktować kogoś jak powietrze zob. powietrze 4. Traktować kogoś jak przedmiot zob. przedmiot. Traktować kogoś jak psa zob. pies 19. Traktować kogoś per noga, per nogam, przez nogę zob. noga 29. Traktować kogoś z… …   Słownik frazeologiczny

• traktować — ndk IV, traktowaćtuję, traktowaćtujesz, traktowaćtuj, traktowaćował, traktowaćowany 1. «postępować, obchodzić się z kimś albo z czymś w pewien określony sposób, odnosić się do kogoś albo czegoś w jakiś sposób» Traktować kogoś dobrze, źle, oschle …   Słownik języka polskiego

• z góry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w relacji przestrzennej: pionowo w dół, z powietrza w dół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyrżnąć młotem z góry. Pocisk uderzył z góry. Płyta dociskana z góry.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przedmiot — Traktować, potraktować kogoś jak przedmiot «lekceważyć, zlekceważyć kogoś, nie liczyć się z czyimś zdaniem, z czyimiś uczuciami, nie dostrzegać, nie dostrzec w kimś uczuć, ignorować, zignorować kogoś»: Lekarz więzienny bada rzadko, lub nie bada… …   Słownik frazeologiczny

• góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… …   Słownik frazeologiczny

• góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… …   Słownik języka polskiego

• noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …   Słownik frazeologiczny

• góra — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. górze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duże, wysokie wzniesienie terenu powstałe w wyniku procesów zachodzących w skorupie ziemskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zalesiona, kamienista …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• patrzeć — ndk VIIb, patrzećrzę, patrzećrzysz, patrz, patrzećrzał, patrzećrzeli 1. «kierować na coś, na kogoś wzrok; rozglądać się, szukać czegoś, kogoś wzrokiem» Patrzeć badawczo, bezmyślnie, ciekawie, czujnie, śmiało, trwożnie, ukradkiem, uważnie. Patrzeć …   Słownik języka polskiego