Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

trōssulī

  • 1 trossuli

    trōssulī, ōrum, m. (nach Göttling Röm. Staatsverf. S. 372 wahrsch. etruskisches Wort für equites), I) der später statt celeres u. flexumines aufgekommene Name für die im aktiven Reiterdienste stehenden röm. Ritter, Varro sat. Men. 480. Plin. 33, 35. Paul. ex Fest. 367, 20: trossuli principes iuventutis, Lampr. Commod. 2, 1. – II) übtr., ein Spottname für vornehme Stutzer (vgl. Iun. Gracch. b. Plin. 33, 36), Sen. ep. 76, 2 u. 87, 9: Sing. trossulus, Pers. 1, 82.

    lateinisch-deutsches > trossuli

  • 2 trossuli

    trōssulī, ōrum, m. (nach Göttling Röm. Staatsverf. S. 372 wahrsch. etruskisches Wort für equites), I) der später statt celeres u. flexumines aufgekommene Name für die im aktiven Reiterdienste stehenden röm. Ritter, Varro sat. Men. 480. Plin. 33, 35. Paul. ex Fest. 367, 20: trossuli principes iuventutis, Lampr. Commod. 2, 1. – II) übtr., ein Spottname für vornehme Stutzer (vgl. Iun. Gracch. b. Plin. 33, 36), Sen. ep. 76, 2 u. 87, 9: Sing. trossulus, Pers. 1, 82.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > trossuli

  • 3 flexuntes

    flexuntēs, ium, m., alter Name der im aktiven Dienste stehenden röm. Ritter, später trossuli gen., Plin. 33, 35. Gran. Lic. lib. 26. p. 5 Bonn. Varro bei Serv. Verg. Aen. 9, 606. Vgl. Fiebiger in Pauly-Wissowa Realenz. 6, 2744. – Nbf. flexuntae, Varro bei Serv. Verg. Aen. 9, 603.

    lateinisch-deutsches > flexuntes

  • 4 Ramnes

    Ramnēs, ium, m., u. dav. abgeleitete Form Ramnēnsēs, ium, m. (etrusk.), I) die eine der drei Tribus, in die die ersten freien Bürger Roms nach ihrer Nationalität (Ramnes, der latinische Stamm, Tities, der sabinische, Luceres, der tuskische) geschieden u. aus denen dann die gleichnamigen drei Ritterzenturien von Romulus gebildet wurden, Form Ramnes gew. für die Tribus (tribus Ramnium, Varro LL. 5, 55), wie Varro LL. 5, 81. 89. Liv. 10, 6, 7. Prop. 4, 1, 31. Ov. fast. 3, 131 sq. Fest. 344 (b), 22 sqq. u. p. 355 (a), 7 sqq., selten für die Zenturie, wie Liv. 1, 36, 2. – Form Ramnenses, selten für die Tribus, wie Varro LL. 5, 55, gew. für die Zenturie, wie Cic. de rep. 2, 36. Liv. 1, 13, 8. Aur. Vict. de vir. ill. 2, 11. – Dafür spätere Form Ramnētēs, um, m., Serv. Verg. Aen. 5, 560, u. Sing. adi. Ramnēs, ētis, ramnetisch, tribus, Ampel. 49, 1. – Vgl. Schulze Zur Geschichte der röm. Eigennamen (Abhandl. d. Gesellsch. d. Wissensch. Göttingen 1904) S. 218. Mommsen Staatsrecht 3. S. 95 ff. Binder Die Plebs. S. 21 f., 157 f., 285 f. – II) poet. übtr., Ramnes, Ritter = vornehme Stutzer (trossuli), Ggstz. centuriae seniorum, Hor. de art. poët. 342. – / Prisc. 6, 60 schreibt Rhamnes, Genet. Rhamnetis und Rhamnis, weil es ein griech. Wort sei; u. so hat auch C.F.W. Müller wieder Cic. de rep. 2, 36 Rhamnenses geschrieben.

    lateinisch-deutsches > Ramnes

  • 5 flexuntes

    flexuntēs, ium, m., alter Name der im aktiven Dienste stehenden röm. Ritter, später trossuli gen., Plin. 33, 35. Gran. Lic. lib. 26. p. 5 Bonn. Varro bei Serv. Verg. Aen. 9, 606. Vgl. Fiebiger in Pauly-Wissowa Realenz. 6, 2744. – Nbf. flexuntae, Varro bei Serv. Verg. Aen. 9, 603.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > flexuntes

  • 6 Ramnes

    Ramnēs, ium, m., u. dav. abgeleitete Form Ramnēnsēs, ium, m. (etrusk.), I) die eine der drei Tribus, in die die ersten freien Bürger Roms nach ihrer Nationalität (Ramnes, der latinische Stamm, Tities, der sabinische, Luceres, der tuskische) geschieden u. aus denen dann die gleichnamigen drei Ritterzenturien von Romulus gebildet wurden, Form Ramnes gew. für die Tribus (tribus Ramnium, Varro LL. 5, 55), wie Varro LL. 5, 81. 89. Liv. 10, 6, 7. Prop. 4, 1, 31. Ov. fast. 3, 131 sq. Fest. 344 (b), 22 sqq. u. p. 355 (a), 7 sqq., selten für die Zenturie, wie Liv. 1, 36, 2. – Form Ramnenses, selten für die Tribus, wie Varro LL. 5, 55, gew. für die Zenturie, wie Cic. de rep. 2, 36. Liv. 1, 13, 8. Aur. Vict. de vir. ill. 2, 11. – Dafür spätere Form Ramnētēs, um, m., Serv. Verg. Aen. 5, 560, u. Sing. adi. Ramnēs, ētis, ramnetisch, tribus, Ampel. 49, 1. – Vgl. Schulze Zur Geschichte der röm. Eigennamen (Abhandl. d. Gesellsch. d. Wissensch. Göttingen 1904) S. 218. Mommsen Staatsrecht 3. S. 95 ff. Binder Die Plebs. S. 21 f., 157 f., 285 f. – II) poet. übtr., Ramnes, Ritter = vornehme Stutzer (trossuli), Ggstz. centuriae seniorum, Hor. de art. poët. 342. – Prisc. 6, 60 schreibt Rhamnes, Genet. Rhamnetis und Rhamnis, weil es ein griech. Wort sei; u. so hat auch C.F.W. Müller wieder Cic. de rep. 2, 36 Rhamnenses geschrieben.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ramnes

См. также в других словарях:

  • TROSSULI — dicti sunt, qui alias Celeres, trecenti nempe iuvenes robustissimi, et e nobilissimis familiis delecti, qui Romulum, a quo instituti erant, eiusque Successores, hastati per urbem assectabantur, et iussi ministeria exsequebantur, in bello… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ТРОССУЛЫ —    • Trossŭli,          по Plin. 33, 2, 9, по видимому, бранное название находившихся на действительной службе римских всадников (вместо celeres и flexumines или flexuntes). Значение этого слова уже в древности было темно и поныне еще не… …   Реальный словарь классических древностей

  • CELER — I. CELER Consul, Collega Venantii An. Urb. Cond. 1262. II. CELER aliô nomine Fabius, centurio, qui Remo transilienti moenia, contra legem, rutrô caput displanavit. Sic dictus a celeri ex agro Latino in Etruriam fugâ. III. CELER machinator Neronis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CELERES — dicti sunt apud Romanos trecenti robustissimi et ex nobilissimis familiis delecti Iuvenes, commendati suffragiis Curiarum, et deni per singulas Curias delecti, qui circa Regem essent, ipsum hastati per urbem assectarentur, et iussi exsequerentur… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FLEXUTES — a flectendis in equum gyris postea dicti sunt, qui prius Celeres vocabantur. Plin. l. 33. c. 2. Celeres sub Romulo Regibusque appellatr sunt, deinde Flexumines postea Trossuli. Vide Salmas. Not. ad Lamprid. in Comm. et supra in voce Celeres …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Легион — *ЛЕГІОНЪ (отъ слова legere связывать или eligere избирать), одно изъ подраздѣленій рим. арміи, измѣнявшее свой числ. составъ и форму въ соотвѣтствіи съ задачами и взглядами на воен. дѣло. Въ теченіе 12 вѣковъ, со времени перваго рим. царя Ромула… …   Военная энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»