-
1 trącać
\trącać kogoś łokciem jdn mit dem Ell[e]bogen anstoßentrącić czymś nach etw riechen ( fam)III. vr1) ( lekko uderzać się) sich +akk gegenseitig stoßen2) ( wznosić toast)\trącać się kieliszkami mit den Gläsern anstoßen -
2 trącać
-
3 trącać
trącać się v/i (wypić toast) anstoßen -
4 trącić
trącić stęchlizną nach Moder riechentrącać się v/i (wypić toast) anstoßen -
5 anstoßen
an|stoßenI. viauf jdn/etw \anstoßen wznosić [ perf wznieść] toast za kogoś/coś1) ( berühren)jdn [mit dem Fuß] \anstoßen trącać [ perf trącić] kogoś [nogą]3) ( in Gang setzen) uruchomić
См. также в других словарях:
trącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trącaćam, trącaća, trącaćają, trącaćany {{/stl 8}}– trącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, trącaćcę, trącaćci, trąć, trącaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} delikatnie uderzać, popychać; dotykać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trącać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trącać — ndk I, trącaćam, trącaćasz, trącaćają, trącaćaj, trącaćał, trącaćany trącić dk VIa, trącaćcę, trącaćcisz, trąć, trącaćcił, trącaćcony 1. «lekko uderzać, dotykać» Trącać kogoś w bok. Trącił lekko strunę. ◊ wulg. Pies cię trącał «zwrot oznaczający… … Słownik języka polskiego
trącać się – trącić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} delikatnie, lekko popychać, uderzać, dotykać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trącać się łokciami. Trącali się w przejściu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trącać — Pies cię, go itp. trącał zob. pies 17 … Słownik frazeologiczny
потручятися — ударяться (?) (1): Ту ся копіемъ приламати, ту с я саблямъ потручяти о шеломы Половецкыя, на рѣцѣ на Каялѣ, у Дону Великаго. 12. Переводы. Первые издатели, В. А. Жуковский, Д. Н. Дубенский: „притупиться“. А. К. Югов: „позвяцати“. Д. С. Лихачев… … Словарь-справочник "Слово о полку Игореве"
szturchać — ndk I, szturchaćam, szturchaćasz, szturchaćają, szturchaćaj, szturchaćał, szturchaćany szturchnąć dk Va, szturchaćnę, szturchaćniesz, szturchaćnij, szturchaćnął, szturchaćnęła, szturchaćnęli, szturchaćnięty, szturchaćnąwszy «lekko uderzać… … Słownik języka polskiego
krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… … Słownik frazeologiczny
opamiętanie — 1. Bez opamiętania a) «tracąc opanowanie, rozsądek, umiar»: Tuman kurzu zasłonił uciekających. Gnali bez opamiętania. H. Rudnicka, Uczniowie. b) «z bardzo dużym natężeniem»: (...) od kilku dni leje bez opamiętania. Roz bezp 2000. 2. Przyjść do… … Słownik frazeologiczny
trop — w trop «nie tracąc kogoś lub czegoś z oczu, nie odstępując ani na krok»: Szedłem za tobą trop w trop od samej Jerozolimy... J. Dobraczyński, Miecz. Zbić kogoś z tropu zob. zbić 3 … Słownik frazeologiczny
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny