torbacz

См. также в других словарях:

• torbacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} jeden z grupy ssaków, których samice rodzą jeszcze nierozwinięte w pełni młode, przechodzące dalszy rozwój w torbie na brzuchu matki; torbaczem jest między innymi kangur {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• torbacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y zool. torbacze «Marsupialia, rząd ssaków niższych, zaliczanych wraz ze stekowcami do bezłożyskowców, których samice rodzą bardzo małe, niedorozwinięte młode, przechodzące dalszy rozwój w torbie na brzuchu matki; należą… …   Słownik języka polskiego

• opos — m IV, DB. a, Ms. opossie; lm M. y 1. «Didelphys, zwierzę z rodziny dydelfów, torbacz, drapieżny ssak nadrzewny wielkości kota; żyjący w lasach Ameryki Płn. i Środkowej, ceniony ze względu na futro, o gęstym, puszystym włosie» 2. tylko w lm «futro …   Słownik języka polskiego

• workowiec — m II, DB. workowiecwca; lm M. workowiecwce, D. workowiecwców 1. bot. workowce «Ascomycetes, klasa kosmopolitycznych grzybów, rozmnażających się płciowo lub bezpłciowo, żyjących saprofitycznie lub pasożytniczo, zwłaszcza na roślinach wyższych… …   Słownik języka polskiego