Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

tolerans

  • 1 tolerans

    tŏlĕrans, antis part. présent de tolero; qui supporte, qui résiste, endurant.    - laborum tolerans: endurant à la fatigue.
    * * *
    tŏlĕrans, antis part. présent de tolero; qui supporte, qui résiste, endurant.    - laborum tolerans: endurant à la fatigue.
    * * *
        Tolerans, pen. cor. Participium, siue Nomen ex participio. Columel. Endurant.
    \
        Piscium genera dulcis vndae tolerantia. Columel. Qui endurent l'eaue doulce, Qui vivent en eaue doulce.
    \
        Tolerantissimus penuriae. Columel. Qui endure fort la faim, Qui porte bien la faim.

    Dictionarium latinogallicum > tolerans

  • 2 tolerans

    tolerāns, antis, PAdi. (v. tolero), ertragend, duldend, ausdauernd, mit Genet., corpus illi laborum tolerans, Tac. ann. 4, 1: dulcis undae, Colum.: solis et pulveris, Symm.: frigoris tolerantior, Colum.: penuriae tolerantissimus, Colum.: absol., iners domi, bello tolerantior, Aur. Vict. de Caes. 11, 3 u. epit. 11, 2.

    lateinisch-deutsches > tolerans

  • 3 tolerans

    tolerāns, antis, PAdi. (v. tolero), ertragend, duldend, ausdauernd, mit Genet., corpus illi laborum tolerans, Tac. ann. 4, 1: dulcis undae, Colum.: solis et pulveris, Symm.: frigoris tolerantior, Colum.: penuriae tolerantissimus, Colum.: absol., iners domi, bello tolerantior, Aur. Vict. de Caes. 11, 3 u. epit. 11, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tolerans

  • 4 tolerāns

        tolerāns ntis, adj.    [P. of tolero], enduring, tolerant: corpus laborum, Ta.
    * * *
    tolerantis (gen.), tolerantior -or -us, tolerantissimus -a -um ADJ
    tolerant; able to endure

    Latin-English dictionary > tolerāns

  • 5 tolerans

    tŏlĕrans, antis, Part. and P. a. of tolero.

    Lewis & Short latin dictionary > tolerans

  • 6 tolerans

    1. tolerāns, antis
    part. praes. к tolero
    2. adj.
    терпеливо переносящий, терпящий (frigoris Col; laborum T)

    Латинско-русский словарь > tolerans

  • 7 in-tolerāns

        in-tolerāns antis, adj.    with comp. and sup, not enduring, impatient, intolerant: vir aequalium, Ta.: secundarum rerum intolerantior, L.: corpora intolerantissima laboris, L.—Intolerable: quanto intolerantior servitus victus, Ta.

    Latin-English dictionary > in-tolerāns

  • 8 tolero

    tŏlĕro, āvi, ātum, 1, v. a. ( dep. collat. form tŏlĕror, āri, acc. to Prisc. p. 800 P.) [lengthened form of the root tol, whence tollo and tuli, kindr. with the Gr. TLAÔ], to bear, support, sustain (syn.: fero, patior, sustineo, sino).
    I.
    Lit. (rare and mostly post-class.):

    aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum una merguntur,

    Plin. 10, 3, 3, § 10; cf. id. 35, 14, 49, § 173:

    aliquem sinu,

    App. M. 3, p. 132, 29:

    gremio suo,

    id. ib. 4, p. 154, 23:

    mensula cenae totius honestas reliquias tolerans,

    id. ib. 2, p. 121, 26.—
    II.
    Trop., to bear, endure, tolerate, sustain, support:

    militiam,

    Cic. Fam. 7, 18, 1:

    hiemem,

    id. Cat. 2, 10, 23; Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    dicunt illi dolorem esse difficile toleratu,

    Cic. Fin. 4, 19, 52:

    sumptus et tributa civitatum ab omnibus tolerari aequabiliter,

    id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25: acritudinem, Att. ap. Fest. p. 356; Ter. Hec. 3, 5, 28:

    facile labores pericula, dubias atque asperas res,

    Sall. C. 10, 2:

    aequo animo servitutem,

    id. J. 31, 11:

    cursus,

    Ov. M. 5, 610:

    vaporem,

    id. ib. 2, 301; cf.:

    vaporis vim,

    id. ib. 11, 630:

    tanta peditum equitatumque vis damnaque et injuriae aegre tolerabantur,

    Tac. H. 2, 56 fin.:

    sitim aestumque,

    id. G. 4.— Absol.:

    paulo longius tolerari posse,

    Caes. B. G. 7, 71:

    posse ipsam Liviam statuere, nubendum post Drusum an in penatibus isdem tolerandum haberet,

    continue, remain, Tac. A. 4, 40.—
    (β).
    With object-clause ( poet. and in post - Aug. prose): ferro se caedi quam dictis his toleraret, Enn. ap. Fest. p. 356 Müll. (Ann. v. 137 Vahl.):

    qui perpeti medicinam toleraverant,

    Plin. 26, 1, 3, § 3:

    magnitudinem mali perferre visu non toleravit,

    Tac. A. 3, 3 fin.
    b.
    Of inanim. or abstr. subjects:

    Germania imbres tempestatesque tolerat,

    Plin. 14, 2, 4, § 21; 35, 14, 49, § 173:

    tolerat et annos metica (vitis),

    id. 14, 2, 4, § 35.—
    III.
    Transf., to support a person or thing, i. e. to nourish, maintain, sustain, preserve by food, wealth, etc., = sustentare (v. h. v. II. B. 1.;

    so not in Cic.): his rationibus equitatum tolerare,

    Caes. B. C. 3, 58:

    octona milia equitum suā pecuniā,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    equos,

    Caes. B. C. 3, 49:

    corpora equorum,

    Tac. A. 2, 24; Col. 6, 24, 5:

    se fructibus agri,

    Dig. 50, 16, 203:

    semetipsos (pisces clausi),

    Col. 8, 17, 15:

    vitam,

    Caes. B. G. 7, 77; Tac. A. 15, 45 fin.; Verg. A. 8, 409:

    aevum,

    Lucr. 2, 1171:

    annos,

    Mart. 7, 64, 5:

    egestatem,

    Plaut. Trin. 2, 2, 57; so id. ib. 2, 2, 77:

    paupertatem,

    id. Rud. 4, 2, 14:

    famem,

    Caes. B. G. 1, 28:

    inopiam,

    Sall. C. 37, 7.— Absol.:

    ut toleret (sc. erum amantem servus), ne pessum abeat,

    Plaut. Aul. 4, 1, 12.—
    B.
    To keep, observe:

    silentium obnixum,

    App. M. 4, p. 147, 1.— Hence,
    A.
    tŏlĕrans, antis, P.a., bearing, supporting, enduring, tolerating, tolerant (post-Aug.; mostly with gen.):

    corpus laborum tolerans,

    Tac. A. 4, 1 fin.:

    piscium genera dulcis undae tolerantia,

    Col. 8, 16, 2. — Comp.:

    vacca frigoris tolerantior,

    Col. 6, 22, 2:

    bello tolerantior,

    Aur. Vict. Caes. 11. — Sup.:

    asellus plagarum et penuriae tolerantissimus,

    Col. 7, 1, 2.— Adv.: tŏlĕran-ter.
    1.
    Patiently, enduringly, tolerantly:

    ferre aliquid,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    pati dolorem,

    id. Tusc. 2, 18, 43.—
    * 2.
    For tolerabiliter, bearably, tolerably:

    at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae,

    moderately, Plin. 8, 45, 70, § 176.—
    B.
    tŏlĕrātus, a, um, P. a., supportable, tolerable:

    ut clementiam ac justitiam, quanto ignara barbaris, tanto toleratiora capesseret,

    acceptable, Tac. A. 12, 11.† † toles ( tolles), ĭum, m. [Celtic], a wen on the neck, goitre, Veg. Vet. 1, 38; 3, 64; Ser. Samm. 16, 289; Marc. Emp. 15 med.; cf. Fest. p. 356 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > tolero

  • 9 toleror

    tŏlĕro, āvi, ātum, 1, v. a. ( dep. collat. form tŏlĕror, āri, acc. to Prisc. p. 800 P.) [lengthened form of the root tol, whence tollo and tuli, kindr. with the Gr. TLAÔ], to bear, support, sustain (syn.: fero, patior, sustineo, sino).
    I.
    Lit. (rare and mostly post-class.):

    aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum una merguntur,

    Plin. 10, 3, 3, § 10; cf. id. 35, 14, 49, § 173:

    aliquem sinu,

    App. M. 3, p. 132, 29:

    gremio suo,

    id. ib. 4, p. 154, 23:

    mensula cenae totius honestas reliquias tolerans,

    id. ib. 2, p. 121, 26.—
    II.
    Trop., to bear, endure, tolerate, sustain, support:

    militiam,

    Cic. Fam. 7, 18, 1:

    hiemem,

    id. Cat. 2, 10, 23; Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    dicunt illi dolorem esse difficile toleratu,

    Cic. Fin. 4, 19, 52:

    sumptus et tributa civitatum ab omnibus tolerari aequabiliter,

    id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25: acritudinem, Att. ap. Fest. p. 356; Ter. Hec. 3, 5, 28:

    facile labores pericula, dubias atque asperas res,

    Sall. C. 10, 2:

    aequo animo servitutem,

    id. J. 31, 11:

    cursus,

    Ov. M. 5, 610:

    vaporem,

    id. ib. 2, 301; cf.:

    vaporis vim,

    id. ib. 11, 630:

    tanta peditum equitatumque vis damnaque et injuriae aegre tolerabantur,

    Tac. H. 2, 56 fin.:

    sitim aestumque,

    id. G. 4.— Absol.:

    paulo longius tolerari posse,

    Caes. B. G. 7, 71:

    posse ipsam Liviam statuere, nubendum post Drusum an in penatibus isdem tolerandum haberet,

    continue, remain, Tac. A. 4, 40.—
    (β).
    With object-clause ( poet. and in post - Aug. prose): ferro se caedi quam dictis his toleraret, Enn. ap. Fest. p. 356 Müll. (Ann. v. 137 Vahl.):

    qui perpeti medicinam toleraverant,

    Plin. 26, 1, 3, § 3:

    magnitudinem mali perferre visu non toleravit,

    Tac. A. 3, 3 fin.
    b.
    Of inanim. or abstr. subjects:

    Germania imbres tempestatesque tolerat,

    Plin. 14, 2, 4, § 21; 35, 14, 49, § 173:

    tolerat et annos metica (vitis),

    id. 14, 2, 4, § 35.—
    III.
    Transf., to support a person or thing, i. e. to nourish, maintain, sustain, preserve by food, wealth, etc., = sustentare (v. h. v. II. B. 1.;

    so not in Cic.): his rationibus equitatum tolerare,

    Caes. B. C. 3, 58:

    octona milia equitum suā pecuniā,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    equos,

    Caes. B. C. 3, 49:

    corpora equorum,

    Tac. A. 2, 24; Col. 6, 24, 5:

    se fructibus agri,

    Dig. 50, 16, 203:

    semetipsos (pisces clausi),

    Col. 8, 17, 15:

    vitam,

    Caes. B. G. 7, 77; Tac. A. 15, 45 fin.; Verg. A. 8, 409:

    aevum,

    Lucr. 2, 1171:

    annos,

    Mart. 7, 64, 5:

    egestatem,

    Plaut. Trin. 2, 2, 57; so id. ib. 2, 2, 77:

    paupertatem,

    id. Rud. 4, 2, 14:

    famem,

    Caes. B. G. 1, 28:

    inopiam,

    Sall. C. 37, 7.— Absol.:

    ut toleret (sc. erum amantem servus), ne pessum abeat,

    Plaut. Aul. 4, 1, 12.—
    B.
    To keep, observe:

    silentium obnixum,

    App. M. 4, p. 147, 1.— Hence,
    A.
    tŏlĕrans, antis, P.a., bearing, supporting, enduring, tolerating, tolerant (post-Aug.; mostly with gen.):

    corpus laborum tolerans,

    Tac. A. 4, 1 fin.:

    piscium genera dulcis undae tolerantia,

    Col. 8, 16, 2. — Comp.:

    vacca frigoris tolerantior,

    Col. 6, 22, 2:

    bello tolerantior,

    Aur. Vict. Caes. 11. — Sup.:

    asellus plagarum et penuriae tolerantissimus,

    Col. 7, 1, 2.— Adv.: tŏlĕran-ter.
    1.
    Patiently, enduringly, tolerantly:

    ferre aliquid,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    pati dolorem,

    id. Tusc. 2, 18, 43.—
    * 2.
    For tolerabiliter, bearably, tolerably:

    at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae,

    moderately, Plin. 8, 45, 70, § 176.—
    B.
    tŏlĕrātus, a, um, P. a., supportable, tolerable:

    ut clementiam ac justitiam, quanto ignara barbaris, tanto toleratiora capesseret,

    acceptable, Tac. A. 12, 11.† † toles ( tolles), ĭum, m. [Celtic], a wen on the neck, goitre, Veg. Vet. 1, 38; 3, 64; Ser. Samm. 16, 289; Marc. Emp. 15 med.; cf. Fest. p. 356 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > toleror

  • 10 toles

    tŏlĕro, āvi, ātum, 1, v. a. ( dep. collat. form tŏlĕror, āri, acc. to Prisc. p. 800 P.) [lengthened form of the root tol, whence tollo and tuli, kindr. with the Gr. TLAÔ], to bear, support, sustain (syn.: fero, patior, sustineo, sino).
    I.
    Lit. (rare and mostly post-class.):

    aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum una merguntur,

    Plin. 10, 3, 3, § 10; cf. id. 35, 14, 49, § 173:

    aliquem sinu,

    App. M. 3, p. 132, 29:

    gremio suo,

    id. ib. 4, p. 154, 23:

    mensula cenae totius honestas reliquias tolerans,

    id. ib. 2, p. 121, 26.—
    II.
    Trop., to bear, endure, tolerate, sustain, support:

    militiam,

    Cic. Fam. 7, 18, 1:

    hiemem,

    id. Cat. 2, 10, 23; Hirt. B. G. 8, 5, 1:

    dicunt illi dolorem esse difficile toleratu,

    Cic. Fin. 4, 19, 52:

    sumptus et tributa civitatum ab omnibus tolerari aequabiliter,

    id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 25: acritudinem, Att. ap. Fest. p. 356; Ter. Hec. 3, 5, 28:

    facile labores pericula, dubias atque asperas res,

    Sall. C. 10, 2:

    aequo animo servitutem,

    id. J. 31, 11:

    cursus,

    Ov. M. 5, 610:

    vaporem,

    id. ib. 2, 301; cf.:

    vaporis vim,

    id. ib. 11, 630:

    tanta peditum equitatumque vis damnaque et injuriae aegre tolerabantur,

    Tac. H. 2, 56 fin.:

    sitim aestumque,

    id. G. 4.— Absol.:

    paulo longius tolerari posse,

    Caes. B. G. 7, 71:

    posse ipsam Liviam statuere, nubendum post Drusum an in penatibus isdem tolerandum haberet,

    continue, remain, Tac. A. 4, 40.—
    (β).
    With object-clause ( poet. and in post - Aug. prose): ferro se caedi quam dictis his toleraret, Enn. ap. Fest. p. 356 Müll. (Ann. v. 137 Vahl.):

    qui perpeti medicinam toleraverant,

    Plin. 26, 1, 3, § 3:

    magnitudinem mali perferre visu non toleravit,

    Tac. A. 3, 3 fin.
    b.
    Of inanim. or abstr. subjects:

    Germania imbres tempestatesque tolerat,

    Plin. 14, 2, 4, § 21; 35, 14, 49, § 173:

    tolerat et annos metica (vitis),

    id. 14, 2, 4, § 35.—
    III.
    Transf., to support a person or thing, i. e. to nourish, maintain, sustain, preserve by food, wealth, etc., = sustentare (v. h. v. II. B. 1.;

    so not in Cic.): his rationibus equitatum tolerare,

    Caes. B. C. 3, 58:

    octona milia equitum suā pecuniā,

    Plin. 33, 10, 47, § 136:

    equos,

    Caes. B. C. 3, 49:

    corpora equorum,

    Tac. A. 2, 24; Col. 6, 24, 5:

    se fructibus agri,

    Dig. 50, 16, 203:

    semetipsos (pisces clausi),

    Col. 8, 17, 15:

    vitam,

    Caes. B. G. 7, 77; Tac. A. 15, 45 fin.; Verg. A. 8, 409:

    aevum,

    Lucr. 2, 1171:

    annos,

    Mart. 7, 64, 5:

    egestatem,

    Plaut. Trin. 2, 2, 57; so id. ib. 2, 2, 77:

    paupertatem,

    id. Rud. 4, 2, 14:

    famem,

    Caes. B. G. 1, 28:

    inopiam,

    Sall. C. 37, 7.— Absol.:

    ut toleret (sc. erum amantem servus), ne pessum abeat,

    Plaut. Aul. 4, 1, 12.—
    B.
    To keep, observe:

    silentium obnixum,

    App. M. 4, p. 147, 1.— Hence,
    A.
    tŏlĕrans, antis, P.a., bearing, supporting, enduring, tolerating, tolerant (post-Aug.; mostly with gen.):

    corpus laborum tolerans,

    Tac. A. 4, 1 fin.:

    piscium genera dulcis undae tolerantia,

    Col. 8, 16, 2. — Comp.:

    vacca frigoris tolerantior,

    Col. 6, 22, 2:

    bello tolerantior,

    Aur. Vict. Caes. 11. — Sup.:

    asellus plagarum et penuriae tolerantissimus,

    Col. 7, 1, 2.— Adv.: tŏlĕran-ter.
    1.
    Patiently, enduringly, tolerantly:

    ferre aliquid,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    pati dolorem,

    id. Tusc. 2, 18, 43.—
    * 2.
    For tolerabiliter, bearably, tolerably:

    at nunc anniculae fecunditatem poscuntur, tolerantius tamen bimae,

    moderately, Plin. 8, 45, 70, § 176.—
    B.
    tŏlĕrātus, a, um, P. a., supportable, tolerable:

    ut clementiam ac justitiam, quanto ignara barbaris, tanto toleratiora capesseret,

    acceptable, Tac. A. 12, 11.† † toles ( tolles), ĭum, m. [Celtic], a wen on the neck, goitre, Veg. Vet. 1, 38; 3, 64; Ser. Samm. 16, 289; Marc. Emp. 15 med.; cf. Fest. p. 356 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > toles

  • 11 tolero

    tolero, āvī, ātum, āre (verlängerte Form des Stammes tol, wov. tollo, tuli, τλάω, τλημι), tragen, I) eig.: 1) im allg., halten, alqm sinu, gremio suo, Apul. met. 3, 8; 4, 26. – übtr., von lebl. Subjj., mensula cenae totius honestas reliquias tolerans, Apul. met. 2, 15. – 2) mit dem Nbbgr. des Vermögens = ertragen, aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum unā merguntur, Plin. 10, 10. – übtr., v. lebl. Subjj., sesquipedalis paries non plus quam unam contignationem tolerat, Plin. 35, 173. – II) übtr.: 1) ertragen, aushalten, erdulden, hiemem, Cic.: militiam, Cic.: obsidionem, Liv.: sumptus, erschwingen, bestreiten, Ter. u. Cic.: so auch tributa, Cic.: inopiam, Sall.: famem (sich erträglich machen) alqā re, Caes.: u. so dolorem solaciis honestis, sich erträglich machen, lindern, Tac.: m. Infin., Plin. 26, 5. Tac. ann 3, 3: m. Acc. u. Infin., Sall. Cat. 20, 11. – absol. = (es) aushalten, frumentum se exigue dierum XXX habere, sed paulo etiam longins tolerari posse parcendo, Caes. b.G. 7, 71, 4: in penatibus isdem, aushalten, verbleiben, Tac. ann. 4, 40. – übtr., von lebl. Subjj., Germania imbres tempestatesque tolerat, Plin.: vitis aestus tolerat, Plin. – 2) unterhalten, α) erhalten, ernähren, inopem vitam, fristen, Vell.: u. so vitam alqā re, Caes. u. Lact.: so auch aevum, Lucr.: equos, equitatum, Caes. – β) unterstützen, erträglich machen, egestatem alcis oder alci, Plaut. trin. 338. 358. 371: paupertatem eri et meam servitutem, Plaut. rud. 918. – γ) einer Sache genügen, sua moenia (seinen Pflichten), Plaut. trin. 687. – 3) halten, beobachten, silentium, Apul. met. 4, 10. – / Depon. Nbf. toleror, Prisc. 8, 29 (ohne Beleg). PAdi.: tolerandus u. tolerans, s. bes.

    lateinisch-deutsches > tolero

  • 12 tolero

    tŏlĕro, āre, āvi, ātum - tr. -    - dépon. toleror d'après Prisc. 8, 29. [st1]1 [-] au pr. porter, soutenir, supporter.    - aliquem sinu tolerare, Apul. M. 3: porter qqn sur son sein.    - aliquem gremio suo tolerare, Apul. M. 4: porter qqn sur son sein.    - mensula cenae totius reliquias tolerans, Apul. M. 2: une petite table chargée des reliefs de tout le dîner.    - non tolerantes pondus, Plin. 10: ne supportant pas le poids. [st1]2 [-] au fig. supporter, endurer, souffrir, tolérer.    - hiemem tolerare, Cic Cat. 2, 23: supporter le froid.    - militiam tolerare, Cic. Fam. 7, 18, 1: supporter les fatigues militaires.    - magnitudinem mali perferre visu non tolerare, Tac.: ne pas avoir la force d'envisager de ses yeux la grandeur de son infortune. [st1]3 [-] tenir bon, résister.    - tolerat et annos merica (vitis), Plin. 14: le plant merica résiste aussi aux années.    - quo facilius fluctus tolerarent, Tac. An. 2, 6: afin de mieux résister aux vagues.    - Caes. BG. 7, 71, 4. [st1]4 [-] rester, persister; garder, observer (le silence).    - in penatibus isdem tolerare, Tac. An. 4, 40: rester auprès des mêmes pénates.    - silentium tolerare, Apul. M. 4, 10: garder le silence. [st1]5 [-] soutenir, maintenir, sustenter, entretenir; soulager.    - equitatum tolerare, Caes. C. 3, 58, 4: nourrir la cavalerie.    - vitam aliqua re tolerare, Caes. BG. 7, 77, 12: soutenir sa vie au moyen de qqch.    - tolerare vitam colo, Virg.: assurer sa subsistance en filant.    - miles fame absumptus, nisi quos corpora equorum eodem elisa toleraverant, Tac. An. 2: les soldats périrent de faim à l'exception de ceux qui assurèrent leur subsistance avec la chair des chevaux échoués sur ces bords.    - paupertatem eri tolerare, Plaut. Rud. 918: soulager la pauvreté de son maître. [st1]6 [-] soutenir = résister à, combattre.    - famem aliqua re tolerare, Caes. BG. 1, 28, 3: combattre la faim au moyen de qqch.    - cf. Sall. C. 37, 7.
    * * *
    tŏlĕro, āre, āvi, ātum - tr. -    - dépon. toleror d'après Prisc. 8, 29. [st1]1 [-] au pr. porter, soutenir, supporter.    - aliquem sinu tolerare, Apul. M. 3: porter qqn sur son sein.    - aliquem gremio suo tolerare, Apul. M. 4: porter qqn sur son sein.    - mensula cenae totius reliquias tolerans, Apul. M. 2: une petite table chargée des reliefs de tout le dîner.    - non tolerantes pondus, Plin. 10: ne supportant pas le poids. [st1]2 [-] au fig. supporter, endurer, souffrir, tolérer.    - hiemem tolerare, Cic Cat. 2, 23: supporter le froid.    - militiam tolerare, Cic. Fam. 7, 18, 1: supporter les fatigues militaires.    - magnitudinem mali perferre visu non tolerare, Tac.: ne pas avoir la force d'envisager de ses yeux la grandeur de son infortune. [st1]3 [-] tenir bon, résister.    - tolerat et annos merica (vitis), Plin. 14: le plant merica résiste aussi aux années.    - quo facilius fluctus tolerarent, Tac. An. 2, 6: afin de mieux résister aux vagues.    - Caes. BG. 7, 71, 4. [st1]4 [-] rester, persister; garder, observer (le silence).    - in penatibus isdem tolerare, Tac. An. 4, 40: rester auprès des mêmes pénates.    - silentium tolerare, Apul. M. 4, 10: garder le silence. [st1]5 [-] soutenir, maintenir, sustenter, entretenir; soulager.    - equitatum tolerare, Caes. C. 3, 58, 4: nourrir la cavalerie.    - vitam aliqua re tolerare, Caes. BG. 7, 77, 12: soutenir sa vie au moyen de qqch.    - tolerare vitam colo, Virg.: assurer sa subsistance en filant.    - miles fame absumptus, nisi quos corpora equorum eodem elisa toleraverant, Tac. An. 2: les soldats périrent de faim à l'exception de ceux qui assurèrent leur subsistance avec la chair des chevaux échoués sur ces bords.    - paupertatem eri tolerare, Plaut. Rud. 918: soulager la pauvreté de son maître. [st1]6 [-] soutenir = résister à, combattre.    - famem aliqua re tolerare, Caes. BG. 1, 28, 3: combattre la faim au moyen de qqch.    - cf. Sall. C. 37, 7.
    * * *
        Tolero, toleras, penul. corr. tolerare. Plaut. Endurer, Tolerer, Porter patiemment, Souffrir.
    \
        Tolerare se. Corn. Nepos. Se nourrir et sustenter.
    \
        Tolerare sua pecunia milites. Plinius. Souldoyer, Nourrir, Entretenir.
    \
        Famem tolerare. Caesar. Se soustenir par manger, Subvenir à la faim, Avoir de quoy se garder d'avoir faim.
    \
        Hyemem tolerare. Plin. Passer l'hyver, Porter et endurer l'hyver.
    \
        Impensas tolerare. Plin. Soustenir la despense, et y fournir.
    \
        Laborem tolerare. Plin. Labourer.
    \
        Laborem militarem tolerare. Cicero. Porter et endurer le travail de guerre.
    \
        Militiam tolerare sub magistro. Virgil. Passer et endurer le temps de la guerre.
    \
        Passus centum sexaginta tolerare. Plin. Fournir à la course de CLX pas, Courir CLX pas sans s'arrester.
    \
        Pondus alicuius tolerare. Horat. Soustenir le faiz et la charge.
    \
        Sitim tolerare. Plin. Endurer la soif.
    \
        Sitim, famemque tolerare. Ouid. Porter et endurer la faim et la soif sans defaillir.
    \
        Sumptus tolerare. Cic. Supporter, Soustenir.
    \
        Vitam tolerare. Tacit. Vivre.
    \
        Vitam tolerant agros exercendo. Tacit. Ils vivent de labour.
    \
        Eorum corporibus qui aetate inutiles ad bellum videbantur, vitam tolerauerunt. Caesar. Ils vescurent et se nourrirent de, etc.
    \
        Tolerare vitam colo. Virgil. Gaigner sa vie à filer.
    \
        Nobis inter nos nostra vitia toleranda. Cic. Nous debvons supporter entre nous les faultes et imperfections les uns des autres.
    \
        Toleratu difficilis. Cic. Difficile à porter et endurer.

    Dictionarium latinogallicum > tolero

  • 13 tolero

    tolero, āvī, ātum, āre (verlängerte Form des Stammes tol, wov. tollo, tuli, τλάω, τλημι), tragen, I) eig.: 1) im allg., halten, alqm sinu, gremio suo, Apul. met. 3, 8; 4, 26. – übtr., von lebl. Subjj., mensula cenae totius honestas reliquias tolerans, Apul. met. 2, 15. – 2) mit dem Nbbgr. des Vermögens = ertragen, aquilae ipsae non tolerantes pondus apprehensum unā merguntur, Plin. 10, 10. – übtr., v. lebl. Subjj., sesquipedalis paries non plus quam unam contignationem tolerat, Plin. 35, 173. – II) übtr.: 1) ertragen, aushalten, erdulden, hiemem, Cic.: militiam, Cic.: obsidionem, Liv.: sumptus, erschwingen, bestreiten, Ter. u. Cic.: so auch tributa, Cic.: inopiam, Sall.: famem (sich erträglich machen) alqā re, Caes.: u. so dolorem solaciis honestis, sich erträglich machen, lindern, Tac.: m. Infin., Plin. 26, 5. Tac. ann 3, 3: m. Acc. u. Infin., Sall. Cat. 20, 11. – absol. = (es) aushalten, frumentum se exigue dierum XXX habere, sed paulo etiam longins tolerari posse parcendo, Caes. b.G. 7, 71, 4: in penatibus isdem, aushalten, verbleiben, Tac. ann. 4, 40. – übtr., von lebl. Subjj., Germania imbres tempestatesque tolerat, Plin.: vitis aestus tolerat, Plin. – 2) unterhalten, α) erhalten, ernähren, inopem vitam, fristen, Vell.: u. so vitam alqā re, Caes. u. Lact.: so auch aevum, Lucr.: equos, equitatum, Caes. – β) unterstützen, erträglich machen,
    ————
    egestatem alcis oder alci, Plaut. trin. 338. 358. 371: paupertatem eri et meam servitutem, Plaut. rud. 918. – γ) einer Sache genügen, sua moenia (seinen Pflichten), Plaut. trin. 687. – 3) halten, beobachten, silentium, Apul. met. 4, 10. – Depon. Nbf. toleror, Prisc. 8, 29 (ohne Beleg). PAdi.: tolerandus u. tolerans, s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tolero

  • 14 intolerans

    in-tolerāns, antis adj.
    1) непереносящий, невыносливый (i. laboris atque aestūs L)
    2) невыносимый, нестерпимый ( servitus T)

    Латинско-русский словарь > intolerans

  • 15 toleranter

    adv. [ tolerans ] C, PM = tolerabiliter

    Латинско-русский словарь > toleranter

  • 16 tolero

    āvī, ātum, āre [одного корня с tollo и tuli]
    1) нести, держать (mulier parvulum sinu tolerans Ap); нести на себе, подпирать ( unam contignationem PM)
    2) переносить, выдерживать, терпеть (hiemem C; labōres Sl; pondus H); нести, платить ( sumptus et tribūta C)
    3) содержать, питать, кормить ( equitatum Cs)
    paupertatem t. Plбороться с нуждой

    Латинско-русский словарь > tolero

  • 17 intolerans

    in-tolerāns, antis, I) aktiv = nicht leicht-, nicht gern jmd. od. etw. ertragend, unduldsam gegen usw., nicht leicht sich in etw. findend, dh. auch = unmäßig in etw., m. Genet., vir aequalium intolerans, Tac.: intolerantior secundarum rerum, Liv.: corpora intolerantissima laboris, Liv. – II) passiv = unerträglich, curae, Laev. bei Gell. 19, 7, 10: regreditur ingens gloriā atque eo ferocior et subiectis intolerantior, Tac. ann. 11, 10: quam decora victoribus libertas, quanto intolerantior servitus iterum victis, ibid. 3, 45 extr. (vgl. Nipperd. z. St.): nihil insultatione barbarorum intolerantius, Flor. 4, 12, 36: nihil fieri posse indignius neque intolerantius, Gell. 13, 8, 5.

    lateinisch-deutsches > intolerans

  • 18 obnixus

    obnīxus, a, um, PAdi (v. obnitor), standhaft, beharrlich, fest, sed obnixos vos (velim) stabili gradu impetum hostium excipere, Liv. 6, 12, 8: obnixus corde curam premebat, Verg. Aen. 4, 332: obnixi frangunt mala murmura dentes, ibid. 11, 337: obnixum silentium tolerans, Apul. met. 4, 10: obnixus mugitus, ibid. 4, 21: obnixā fronte, mit eherner Stirn, Augustin. de civ. dei 2, 1. p. 54, 1 D.2m. ad u. Akk., obnixus animus ad perpetiendos cruciatus volnerum aut ignium, Sen. ep. 66, 40. – m. Infin. = fest entschlossen, non cedere, Verg. georg. 4. 84. – Acc. neutr. adv., obnixum taces, Auson. epist. 25, 28.

    lateinisch-deutsches > obnixus

  • 19 toleranter

    toleranter, Adv. (tolerans), I) geduldig, illa ferre, Cic. ep. 4, 6, 2; pati dolorem, Cic. Tusc. 2, 43. – II) erträglich, leidlich = ziemlich, Compar. b. Plin. 8, 176.

    lateinisch-deutsches > toleranter

  • 20 intolerans

    in-tolerāns, antis, I) aktiv = nicht leicht-, nicht gern jmd. od. etw. ertragend, unduldsam gegen usw., nicht leicht sich in etw. findend, dh. auch = unmäßig in etw., m. Genet., vir aequalium intolerans, Tac.: intolerantior secundarum rerum, Liv.: corpora intolerantissima laboris, Liv. – II) passiv = unerträglich, curae, Laev. bei Gell. 19, 7, 10: regreditur ingens gloriā atque eo ferocior et subiectis intolerantior, Tac. ann. 11, 10: quam decora victoribus libertas, quanto intolerantior servitus iterum victis, ibid. 3, 45 extr. (vgl. Nipperd. z. St.): nihil insultatione barbarorum intolerantius, Flor. 4, 12, 36: nihil fieri posse indignius neque intolerantius, Gell. 13, 8, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intolerans

См. также в других словарях:

  • tolerans — index patient Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Tolerans — Evne til at tåle …   Danske encyklopædi

  • tolerans — is., Fr. tolérance 1) Hoşgörü, müsamaha 2) tek. İşlenmiş bir parçanın yapım ölçüsünde olabilecek özür payı …   Çağatay Osmanlı Sözlük

  • tolerans — • tålamod, fördragsamhet, långmodighet, tålighet, uthållighet …   Svensk synonymlexikon

  • tolerans — to|le|rans sb., en (modstandsdygtighed) …   Dansk ordbog

  • tolerans — s ( en, er) förmåga att tåla ngt, fördragsamhet …   Clue 9 Svensk Ordbok

  • Homapoderus tolerans —   Homapoderus tolerans Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Zero Tolerance (1999 film) — Zero Tolerance Noll Tolerans DVD cover Directed by Anders Nilsson Produced by Björn Carlström Joakim Hansson …   Wikipedia

  • Zero Tolerance – Zeugen in Angst — Filmdaten Deutscher Titel: Zero Tolerance Zeugen in Angst Originaltitel: Noll tolerans Produktionsland: Schweden Erscheinungsjahr: 1999 Länge: 108 Minuten Originalsprache: Schwedisch …   Deutsch Wikipedia

  • Zero Tolerance — Filmdaten Deutscher Titel Zero Tolerance Zeugen in Angst Originaltitel Noll tolerans …   Deutsch Wikipedia

  • tolérant — tolérant, ante [ tɔlerɑ̃, ɑ̃t ] adj. • 1544; lat. tolerans 1 ♦ Qui fait preuve de tolérance (2o) . ⇒ compréhensif, libéral. Ses parents sont très tolérants. ⇒ indulgent. 2 ♦ Qui fait preuve de tolérance en matière d opinion. Doctrine, religion… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»