-
1 strafe
Stráfe f, -n 1. наказание; 2. глоба; Jur jmdn. in Strafe nehmen наказвам някого; Strafe zahlen плащам глоба; das ist die Strafe für ihre Lüge това е наказанието за лъжата ѝ.* * *die, -n наказание; глоба; e-e = auferlegen, verbьЯen налагам, излежавам наказание; e-n in = nehmen наказвам нкг, глобявам нкг. -
2 strafe
{stra:f}
I. 1. обстрелвам/бомбардирам жестоко
2. наказвам строго
3. ругая
4. повреждам
II. 1. тежка артилерийска бомбардировка/обстрел
2. строго наказание
3. ругатня, ругане* * *{stra:f} v sl. 1. обстрелвам/бомбардирам жестоко; 2. наказвам (2) {stra:f} n sl. 1. тежка артилерийска бомбардировка/обстрел* * *ругая; ругатня; наказание;* * *1. i. обстрелвам/бомбардирам жестоко 2. ii. тежка артилерийска бомбардировка/обстрел 3. наказвам строго 4. повреждам 5. ругатня, ругане 6. ругая 7. строго наказание* * *strafe [stra:f] I. v sl 1. обстрелвам жестоко; 2. повреждам; наказвам; 3. ругая; II. n 1. тежка артилерийска бомбардировка; канонада; 2. наказание; ругатня. -
3 Strafe f
наказание {ср} -
4 aussetzen [Strafe, Maßnahme usw.]
отлагам [наказание, мярка и т.н.]Deutsch-Bulgarisch basis Wörterbuch > aussetzen [Strafe, Maßnahme usw.]
-
5 androhen
án|drohen sw.V. hb tr.V. заплашвам (jmdm. etw. (Akk) някого с нещо); jmdm. ein Gerichtsverfahren androhen заплашвам някого със съд.* * *tr: e-m e-e Strafe androhen заплашвам нкг с наказание. -
6 auferlegen
auf|erlegen sw.V. hb tr.V. възлагам някому нещо, натоварвам някого с нещо; налагам (наказание); jmdm. eine Strafe auferlegen налагам някому наказание; jmdm. Steuern auferlegen облагам някого с данъци; sich (Dat) keinen Zwang auferlegen не се ограничавам, не се притеснявам, не се стеснявам.* * *tr възлагам; налагам (наказание); -
7 bewenden
bewénden unr.V. hb itr.V. in: es bei/mit etw. (Dat) bewenden lassen задоволявам се, ограничавам се с нещо, спирам донякъде; es bei einer leichten Strafe bewenden lassen ограничавам се с лека присъда; damit soll es sein Bewenden haben с това нека въпросът приключи.* * *tr: wir lassen es dabei, damit = задоволяваме се с нщ, оставяме го, както е; dabei hat es sein Bewenden работата си остава така, приключва се. -
8 drohen
dróhen sw.V. hb itr.V. 1. заплашвам (mit etw. (Dat) с нещо), заканвам се; 2. предстои, има опасност от нещо; Jmdm. mit Strafe drohen Заплашвам някого с наказание, глоба; drohende Gefahr грозяща опасност; Sie drohte ohnmächtig zu werden Имаше опасност тя всеки момент да припадне.* * *itr (В) заплашвам, заканвам се; ihm droht Gelahr грози го опасност. -
9 gerecht
gerécht adj 1. справедлив; правилен, правдив; 2. заслужен, основателен, оправдан; Eine gerechte Strafe Справедливо наказание; Ein gerechter Zorn Оправдан гняв; etw. (Dat) gerecht werden справям се с нещо.* * *a справедлив; библ праведен. -
10 grausam
grausam adj 1. жесток, безпощаден, свиреп (zu/gegenüber jmdm. към, спрямо някого); 2. ужасен (студ); суров, лют (зима); 3. много, страшно, ужасно; Eine grausame Strafe Жестоко наказание; grausame Hitze Страшен зной, жестока горещина; grausam frieren Зъзна страшно (жестоко).* * *a жесток, свиреп -
11 nachlassen
nách|lassen unr.V. hb tr.V. 1. отстъпвам (от цената), намалявам цена; 2. опрощавам (дълг, наказание); 3. отпускам (юзда); itr.V. намалява (болка, интерес, напрежение); утихва (буря, вятър); спада (температура); отслабва (сили, зрение); Jmdm. 5% vom Preis nachlassen Правя някому 5% отстъпка от цената; jmdm. den Rest der Strafe nachlassen опрощавам някому остатъка от наказанието.* * ** tr 1. оставям след смъртта си, завещавам; изоставям; 3. отпущам, отслабям; опрощавам; 4. etw am, vom Preise = отстъпвам от цената; itr отслабва, спада; утихва; уталожва се; -
12 todesstrafe
Tódesstrafe f Jur смъртно наказание.* * *die, -n смъртно наказание; bei =strafe под страх от смъртно наказание; -
13 vollziehen
vollziehen unr.V. hb tr.V. извършвам, изпълнявам; sich vollziehen извършва се, става; eine Strafe vollziehen изпълнявам наказание; eine Trauung vollziehen извършвам бракосъчетание; es vollzog sich in aller Stille това стана съвсем незабелязано, това се извърши съвсем незабелязано; Jur vollziehende Gewalt изпълнителна власт.* * ** tr изпълнявам, извършвам; es vollzog sich in aller Stille това се извърши, протече съвсем незабелязано; -
14 weghaben
wég|haben unr.V. hb tr.V. umg 1. отстранявам; 2. отнасям (нещо неприятно); den Fleck weghaben wollen искам да изчистя петното; sie hat ihre Strafe weg тя си получи заслуженото, тя си понесе наказанието; auf diesem Gebiet hat er etwas weg той е вещ в тази област.* * ** tr 1. премахнал съм нщ; 2. разбирам, схващам; съумявам (да извърша); -
15 Bewährung
Bewä́hrung f, -en 1. потвърждаване, утвърждаване; проява на годност, доказване на качества; 2. Jur условна присъда; eine Strafe auf/ zur Bewährung aussetzen давам условна присъда, осъждам условно; Bewährung bekommen получавам условна присъда. -
16 haarbreit
haarbreit adv на косъм, много близо; haarbreit vor einer Strafe sein на косъм от наказанието съм. -
17 zuführen
zú|führen sw.V. hb tr.V. 1. докарвам, доставям; подавам, захранвам; 2. довеждам, завеждам (при някого); einem Gerät Strom zuführen захранвам уред с ток; der Firma neue Kunden zuführen довеждам нови клиенти на фирмата; jmdn. seiner verdienten Strafe zuführen давам някому заслуженото наказание; eine Frage ihrer vernünftigen Lösung zuführen намирам разумно разрешение на въпроса; das Gerät einer Verwendung zuführen намирам приложение на уреда; die Straße führt direkt auf das Schloß zu пътят води направо към замъка.
См. также в других словарях:
Strafe-jumping — is a form of trickjump used to increase a player s speed in computer games based on the Quake engine and now the Doom 3 engine. The technique is common in Half Life 2 , QuakeWorld , Quake II , Quake III Arena , Quake 4 , Cube , Jedi Knight 2 , ,… … Wikipedia
Strafe (Begriffsklärung) — Strafe bezeichnet eine Sanktion, siehe Strafe einen Begriff aus der Spieltheorie, siehe Strafe (Spieltheorie) (englisch) eine Art der Bewegung in Computerspielen eine Punkband, siehe Die Strafe … Deutsch Wikipedia
Strafe — (Poena, Vindicta, Animadversio, Coërcitio), jeder Nachtheil, jedes Übel, welches denjenigen trifft, welcher sich eines Unrechtes od. einer unerlaubten Handlung schuldig gemacht hat. I. In ethischer Hinsicht unterscheidet man natürliche S n,… … Pierer's Universal-Lexikon
Strafe — Strafe, das wegen eines begangenen Unrechts gegen den Täter verhängte Übel. Die Strafe setzt auch in diesem weitern Sinn eine über dem Täter stehende Ordnung voraus; sie unterscheidet sich daher wesentlich von der auf dem Willen des Betroffenen… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Strafe — Sf std. (13. Jh.), mhd. strāfe Stammwort. Etwas früher das Verb strāfen. Die ursprüngliche Bedeutung ist Schelte, Tadel . Herkunft unklar. Adjektive: strafbar, sträflich; Nominalableitung: Sträfling. ✎ Schröter, U. in Dückert (1976), 215 261;… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
strafe — (v.) 1915, punish, attack, picked up by British soldiers from Ger. strafen to punish (from P.Gmc. *stræf ), in slogan Gott strafe England May God punish England, current in Germany c.1914 16 at the start of World War I. The word used for many… … Etymology dictionary
Strafe — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • Bestrafung • Urteil Bsp.: • Die Strafe soll dem Verbrechen angemessen sein. • Das Urteil lautete auf sieben Jahre Gefängnis … Deutsch Wörterbuch
strafe — ► VERB ▪ attack with machine gun fire or bombs from low flying aircraft. ► NOUN ▪ an act of strafing. ORIGIN humorous adaptation of the German First World War catchphrase Gott strafe England may God punish England … English terms dictionary
strafe — [strāf; ] chiefly Brit [, sträf] vt. strafed, strafing [< Ger phr. Gott strafe England (God punish England) used in World War I] to attack with gunfire; esp., to attack (ground positions, troops, etc.) with machine gun fire from low flying… … English World dictionary
Strafe — Strafe, im rechtlichen Sinne das jemand wegen Übertretung eines Strafgesetzes auf Grund richterlichen Ausspruchs zugefügte gesetzliche Übel. Man unterscheidet Privat S. und öffentliche S., je nachdem die S. an den Verletzten oder an den Staat zu… … Kleines Konversations-Lexikon
Strafe — Strafe, s. Strafrecht … Herders Conversations-Lexikon