-
1 influo
I.Lit.:II.Hypanis in Pontum influit,
Cic. Tusc. 1, 39, 94:in quem sanguis a jecore per venam illam cavam influit,
id. N. D. 2, 55, 138:lacus qui in flumen Rhodanum influit,
Caes. B. G. 1, 8; 3, 9, 1:palus influit in Sequanam flumen,
id. ib. 7, 57.— With the simple acc.:Oceanum,
Plin. 6, 24, 28, § 108.—With adv. of place:non longe a mari, quo Rhenus influit,
Caes. B. G. 4, 1:huc Lycus, huc Sagaris influit,
Ov. P. 4, 10, 48:influentes capilli,
flowing down, hanging loose, Cels. 6, 1.— Absol.:amnis influens,
Plin. 6, 7, 7, § 19.—Transf., of things not fluid, to flow, stream, rush, or press into:influentes in Italiam Gallorum copiae,
Cic. Prov. Cons. 13, 32:influxisse eo Scythas,
Plin. 6, 7, 7, § 22; cf.:influentibus negotiis,
Plin. Pan. 81:influens atque effluens divinus animus tamquam influere possumus,
Cic. Univ. 13: in universorum animos, steal into, insinuate one ' s self into, id. Off. 2, 9, 31:in aures,
id. Lael. 25, 96:oratio quam maxime in sensus eorum qui audiunt influat,
id. de Or. 3, 24, 91:in animos teneros atque molles,
id. Leg. 2, 15, 38:sermone Graeco in proximas Asiae civitates influente,
Quint. 12, 10, 16:aliquid ex illa lenitate ad hanc vim acerrimam,
Cic. de Or. 2, 53, 212:quis influentis dona fortunae abnuit,
overflowing, abounding, Sen. Thyest. 536. -
2 inrepo
I.Lit., with ad:II.draconem repente irrepsisse ad eam,
Suet. Aug. 94.— With dat.:(salamandra) si arbori irrepsit,
Plin. 29, 4, 23, § 74.— Absol.:irrepsi tamen,
Petr. 87.—With acc. of place:cubiculum,
App. M. 3, p. 139; 8, p. 206:caveam,
id. ib. 4, p. 149:hospitium,
id. ib. 9, p. 219:Mogontiacum,
Amm. 27, 10, 1.—Transf., of things:III.haec lues... inrepsit in Italiam,
Plin. 26, 1, 3, § 3; cf. id. 26, 1, 3, § 9:inrepsisse medicinam,
to be gradually introduced, id. 30, 1, 1, § 2:irrepentes radiculae,
Col. 4, 1, 2:irrepentibus aquis,
id. 3, 18, 5 Schneid. —Trop., to come or get into in an imperceptible manner, to steal in, insinuate one ' s self: laetitia in sinum, Pompon. ap. Non. 500, 26 (Com. Rel. v. 141 Rib.):(β).eloquentia irrepit in sensus,
Cic. Or. 28, 97:in mentes hominum,
id. de Or. 3, 53, 203:in tabulas municipiorum,
id. Arch. 5, 10:in testamenta locupletium,
id. Off. 3, 19, 75.—With acc.:(γ).inrepere paulatim militares animos,
Tac. A. 4, 2.—With dat.:(δ).dolor animo irrepet,
Sen. Cons. ad Polyb. 26: irrepsit subito canities seni, Prud. prooem. 23.—Absol.:lentoque irrepunt agmine poenae,
Stat. Th. 5, 60:penitus irrepere per luxum,
Tac. A. 13, 12; cf. id. H. 2, 63. -
3 irrepo
I.Lit., with ad:II.draconem repente irrepsisse ad eam,
Suet. Aug. 94.— With dat.:(salamandra) si arbori irrepsit,
Plin. 29, 4, 23, § 74.— Absol.:irrepsi tamen,
Petr. 87.—With acc. of place:cubiculum,
App. M. 3, p. 139; 8, p. 206:caveam,
id. ib. 4, p. 149:hospitium,
id. ib. 9, p. 219:Mogontiacum,
Amm. 27, 10, 1.—Transf., of things:III.haec lues... inrepsit in Italiam,
Plin. 26, 1, 3, § 3; cf. id. 26, 1, 3, § 9:inrepsisse medicinam,
to be gradually introduced, id. 30, 1, 1, § 2:irrepentes radiculae,
Col. 4, 1, 2:irrepentibus aquis,
id. 3, 18, 5 Schneid. —Trop., to come or get into in an imperceptible manner, to steal in, insinuate one ' s self: laetitia in sinum, Pompon. ap. Non. 500, 26 (Com. Rel. v. 141 Rib.):(β).eloquentia irrepit in sensus,
Cic. Or. 28, 97:in mentes hominum,
id. de Or. 3, 53, 203:in tabulas municipiorum,
id. Arch. 5, 10:in testamenta locupletium,
id. Off. 3, 19, 75.—With acc.:(γ).inrepere paulatim militares animos,
Tac. A. 4, 2.—With dat.:(δ).dolor animo irrepet,
Sen. Cons. ad Polyb. 26: irrepsit subito canities seni, Prud. prooem. 23.—Absol.:lentoque irrepunt agmine poenae,
Stat. Th. 5, 60:penitus irrepere per luxum,
Tac. A. 13, 12; cf. id. H. 2, 63. -
4 terebro
tĕrē̆bro, āvi, ătum, 1, v. a. [terebra], to bore, bore through, perforate (not in Cic.; syn.: foro, perforo)I.Lit.:B.terebrā vitem pertundito...artitoque eā quā terebraveris,
Cato, R. R. 41, 3:vites Gallicā terebrā,
Col. 5, 9, 16:ossa (capitis),
Liv. Ep. 52 med.:cavas uteri latebras,
Verg. A. 2. 38:telo lumen acuto,
id. ib. 3, 635:buxum per rara foramina,
Ov. F. 6, 697:gemmā terebratā, Vitr 9, 9: vitem in oblicum,
Plin. 17, 18, 25, § 115; Col. 5, 9, 16:gryllus quoniam terram terebret,
Plin. 29, 6, 39, § 138. —Transt., to bore out: regustatum digito terebrare salinum Contentus perages, to bore out the salt-dish with the fingers;2.to hunt out the last grain,
Pers. 5, 138. —To bore, make by boring: foramen, Vitr 10, 16, 5. —II.Trop., to insinuate one ' s self, to coax, Plaut. Bacch. 5, 2, 82; so perh. also, id Fragm. ap. Fest. s. v. subscudes, p. 306 Müll. -
5 insinuo
in-sĭnŭo, āvi, ātum, 1, v. a. and n.I.Act.A.Lit., to put, place, or thrust into the bosom (post-class.):B.sicine vacuus et otiosus insinuatis manibus ambulabis,
with folded arms, App. M. 9, p. 219, 23:manum in sinum,
Tert. Res. Carn. 28.—To bring in by windings or turnings, to insinuate into; to cause a person or thing to get to a place by windings or turnings; and, in gen., to cause to arrive at or get to a place.1.In gen.:2.ratem terris,
to land, Avien. Arat. 312:suum aestum per saepta domorum,
Lucr. 6, 860:Romani quacumque data intervalla essent, insinuabant ordines suos,
pushed forward their files into the open spaces of the enemy, Liv. 44, 41.— Poet.:et (tibi) omni tempore tam faciles insinuentur opes,
come to you, Prop. 3, 9 (4, 8), 28.—Esp., with se, to wind one ' s way into, to steal into; to insinuate or ingratiate one ' s self:C. 1.se inter equitum turmas,
Caes. B. G. 4, 33:quā te insinuaveris, retro via repetenda,
Liv. 9, 2, 8:cum (Romanus) insinuasset se inter corpus armaque,
id. 7, 10, 10:qua se inter valles flumen insinuat,
winds along, id. 32, 31, 1:Tigris Persico mari se insinuat,
Curt. 5, 3.—In gen.:2.Augusto insinuatus est,
Suet. Gramm. 21; id. Calig. 10; id. Oth. 2:hoc est quod penitus illos animo Caesaris insinuavit,
Plin. Pan. 62; cf.:vitam moresque feris mentibus,
Aur. Vict. de Orig. Gent. 3, 3.—Esp., reflex. with se, etc.(α).With ad or in and acc.:(β).his nos rebus insinuabimus ad causam,
will make our way to, get to, Auct. Her. 1, 6, 10:se in antiquam philosophiam,
Cic. Tusc. 5, 12, 34:se ad aliquam,
Plaut. Mil. 2, 1, 27:se in familiaritatem alicujus,
Cic. Caecin. 5, 13:se in amicitiam cum aliquo,
Plaut. Cist. 1, 1, 94; Cic. Verr. 2, 3, 68, § 157:se in forum,
id. Phil. 5, 3, 8:se in familiarem usum,
Liv. 40, 21, 11:se in eorum sermonem,
Cic. Agr. 2, 5, 12.—Absol.:3.callidus ille ne se insinuet, studiose cavendum est,
Cic. Lael. 26, 99:eadem qua te insinuaveris via retro repetenda est,
Liv. 9, 2, 8:celeriter dato loco cum se insinuasset, Auct. B. Alex. 52, 2: praefecto regis se,
Just. 5, 2, 5:plebi se,
Liv. 3, 15, 2.—To introduce to, initiate into:4.adest tibi dies, quo per istas meas manus piissimis sacrorum arcanis insinueris,
App. M. 11, p. 268.—To make known, publish (post-class.):II.voluntatem suam heredibus,
Dig. 32, 1, 11, § 2; Rutil. Nam. 1, 590.—Neutr., to wind or steal into, to make one ' s way or get into, to penetrate, enter, reach, arrive at; constr. with in and acc. or dat.: inde in amicitiam insinuavit cum matre et mecum simul. Blanditiis, etc., Plaut. Cist. 1, 1, 93:penitus insinuare in causam,
to penetrate thoroughly into, to acquire a complete knowledge of, Cic. de Or. 2, 35, 149; cf.:ad causam,
Auct. Her. 1, 6, 10:in ipsius consuetudinem insinuabo,
Cic. Fam. 4, 13, 6:novus per pectora cunctis Insinuat pavor,
Verg. A. 2, 229:Italiaeque urbes dextram insinuantis in undam,
winding, reaching to, Manil. 4, 602: et blandiri suppliciter et subtiliter insinuare eis, a quibus, etc., i. e. to steal into favor with, etc., Cic. de Or. 1, 20, 90. -
6 īn-sinuō
īn-sinuō āvī, ātus, āre, to thrust in, push in, make a way: potestas in forum insinuandi: quācumque data intervalla essent, insinuabant ordines suos, pushed forward their files, L.—With pron reflex., to find a way in, creep in, steal in, intrude, insinuate oneself, make a way: se inter equitum turmas, Cs.: quā te insinuaveris, L.: quā se inter vallīs flumen insinuat, winds along, L.—Fig., to penetrate, enter, steal in, win one's way, become familiar: in ipsius consuetudinem: in causam: novus per pectora cunctis Insinuat pavor, V.: subtiliter eis, curry favor with, etc.—With se, to win one's way, enter, steal in: se in familiaritatem Metelli: se in familiarem usum, L.: callidus ille ne se insinuet, curry favor: plebi se, L. -
7 insinuo
to insinuate, work one's way in, intimate.
См. также в других словарях:
Insinuate — In*sin u*ate, v. t. [imp. & p. p. {Insinuated}; p. pr. & vb. n. {Insinuating}.] [L. insinuatus, p. p. of insinuareto insinuate; pref. in in + sinus the bosom. See {Sinuous}.] [1913 Webster] 1. To introduce gently or slowly, as by a winding or… … The Collaborative International Dictionary of English
Insinuate — In*sin u*ate, v. i. 1. To creep, wind, or flow in; to enter gently, slowly, or imperceptibly, as into crevices. [1913 Webster] 2. To ingratiate one s self; to obtain access or favor by flattery or cunning. [1913 Webster] He would insinuate with… … The Collaborative International Dictionary of English
insinuate — [v1] hint, suggest allude, ascribe, connote, imply, impute, indicate, intimate, mention, propose, purport, refer, signify; concepts 49,75 Ant. conceal, hide, withhold insinuate [v2] force one’s way into curry favor*, edge in, fill in, foist, get… … New thesaurus
One Tree Hill (season 5) — One Tree Hill: Season 5 One Tree Hill Season 5 DVD Cover Country of origin … Wikipedia
insinuate — (v.) 1520s, from L. insinuatus, pp. of insinuare to throw in, push in, make a way; creep in, intrude, bring in by windings and curvings, wind one s way into, from in in (see IN (Cf. in ) (2)) + sinuare to wind, bend, curve, from sinus a curve,… … Etymology dictionary
insinuate oneself into — he is trying to insinuate himself into their family Syn: worm one s way into, ingratiate oneself with, curry favor with; foist oneself on, introduce oneself into, edge one s way into, insert oneself into; infiltrate, invade, sneak into, maneuver… … Thesaurus of popular words
insinuate oneself into — WORM ONE S WAY INTO, ingratiate oneself with, curry favour with; foist oneself on, introduce oneself into; infiltrate, invade, sneak into, intrude on, impinge on; informal muscle in on. → insinuate … Useful english dictionary
worm one's self — Insinuate one s self, intrude one s self secretly, work one s way intrusively … New dictionary of synonyms
worm one's way into — insinuate one s way into. → worm … English new terms dictionary
insinuate — v 1. intimate, suggest, infer, imply, hint, Inf. give to understand, Inf. put a bug in [s.o. s] ear; clue, Inf. tip off, cue, prompt; whisper, breathe; allude to, advert, refer, indicate. 2.(all artfully) infuse, inject, interject, instill,… … A Note on the Style of the synonym finder
To make one's manners — Manner Man ner, n. [OE. manere, F. mani[ e]re, from OF. manier, adj., manual, skillful, handy, fr. (assumed) LL. manarius, for L. manuarius belonging to the hand, fr. manus the hand. See {Manual}.] 1. Mode of action; way of performing or… … The Collaborative International Dictionary of English