Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

to+hood

  • 41 SKAPT

    n.
    1) shaft, missile; skjóta skapti í móti e-m, to shoot a shaft against, to withstand;
    2) handle, haft, of an axe, hammer; shaft, pole of a spear (cf. hamarskapt, øxarskapt, spjótskapt);
    3) a shaft-shaped thing, e. g. a comet’s tail, the beam in a weaver’s loom, a peak on a helmet.
    * * *
    n., or better skaft, [A. S. sceaft; Engl. shaft; Dan. skaft; from skafa]:—prop. a ‘shaved stick,’ a shaft, missile, Hm. 127; skapti réttara, Gsp., Darr. 3, Gm. 9, Rm. 34, Fas. i. 173; this original sense is obsolete in prose (for Fas. i. 173 is a paraphrase from a lost poem), except in the metaph. and allit. phrase, skjóta skapti, Stj. 644, Odd. 22, El. 103; skjóta skapti í móti e-m, to shoot a shaft against, to withstand(cp. reisa rönd við e-m); at engi maðr mundi skapti skjóta í móti honum, Fms. vii. 210, xi. 344, Ld. 214; as also in the law phrase, skipta jörðu með skapti, to measure land with a spear, Gþl. 286.
    2. of a shaft-shapen thing, a comet’s tail, Fms. ix. 482: the beam in a weaver’s loom, Darr. 2; skaptið upp af hettinum, of a high-raised hood, Karl. 178, 286: the shaft by which a top is spun, in skapt-kringla: the phrase, sýnisk mér sem hann muni ekki þar lengi gengit hafa skapta muninn, Lv. 35.
    3. a handle, haft, of an axe, hammer, knife, the shaft or pole of a spear or the like; var skaptið (of an axe), svart af reyk, Eg. 183: of a spear-shaft, K. Þ. K. 96; hafði Ólafr skaptið ( the pole) en Hrappr spjótið (the spear’s head), Ld. 98; sviðu … járnvafit skaptið, Sturl. i. 63; this is the common Icel. sense of the word.
    II. in local names, Skapt-á, Shaft-river, [cp. the Scot. and Engl. name Shafto]; whence Skaptár-fell (sounded Skapta-fell, cp. Shap-fell in Westmoreland); Skaptar-fells-þing (sounded Skapta-fells-þing); whence Skapt-fellingar, m. pl. the men from S., Landn.; Skaptár-jökull, Skaptár-fells-jökull. 2. Skapti, a shaft-maker (?), as a nickname, and since as a pr. name, Landn.

    Íslensk-ensk orðabók > SKAPT

  • 42 skauta-faldr

    m. the hood worn by ladies in Icel. (= skaut), see faldr.

    Íslensk-ensk orðabók > skauta-faldr

  • 43 skaut-hetta

    u, f. a hood with a flap, Bárð. 179.

    Íslensk-ensk orðabók > skaut-hetta

  • 44 SORG

    * * *
    (pl. -ir), f. sorrow (s. etr hjarta); lægja sorgir, to allay sorrows.
    * * *
    f. [Ulf. saurga = μέριμνα, λύπη; A. S. and Dan. sorg; Engl. sorrow; Germ. sorge]:—sorrow, care, bereavement; the original sense is care (harmr being ‘sorrow’); sorg etr hjarta, Hm. 122; kveykva sorg, Hðm. 1; ala sorg, Orkn. (in a verse); hug-sorg, mind’s grief; búk-sorg, worldly care: allit., sorg ok sút, Hm. 147; snótum öllum sorg at minni veri, Gh. 21; með sorg, Fms. ii. 223, passim: plur. cares, sorrows, lægja sorgir, Rm. 41; at sorgum, Fms. vi. (in a verse); segja sorgir, Am. 84; minar eru sorgirnar þungar sem blý, an old ditty, Sturl. iii. 317; sorgar-búnaðr, -búningr, a mourning dress, Barl. 20, Stj.: in old vernacular writings the only records of mourning are the phrase ‘to wear a black hood’ (falda blá) in Heiðarv. S. (in a verse), and the hanging the hall with black in the celebrated passage in Jómsvík S., see Sir Edmund Head’s ballad ‘The Death of old King Gorm;’ neither is black used for mourning in Icel., as it is the national colour.
    COMPDS: sorgbitinn, sorgeyrr, sorgafullr, sorgfullr, sorgalauss, sorglauss, sorgliga, sorgligr, sorgmóðr, sorgmæði, sorgsamligr, sorgarsamligr.

    Íslensk-ensk orðabók > SORG

  • 45 strik

    * * *
    n. a kind of cloth, Dipl. iii. 4, v. 18 (spelt stryk); silki-strik, D. N.; strik-skaut, a hood of strik, id., B. K. 83.

    Íslensk-ensk orðabók > strik

  • 46 sveigr

    (gen. -ar), m. a kind of headdress, snood (s. var á höfði).
    * * *
    m. [Engl. switch; Swed. svæge; Norse sveig; cp. svigi]:—a switch, álm-s., Fas. i. 271; sveigar kör, a ‘switch-bane,’ i. e. an axe, Eg. (in a verse).
    II. metaph. a bow, Edda (Gl.)
    2. a head-dress or snood, a kerchief wound round the head; sveigr var á höfði, Rm.; s. á höfði mikill, Ld. 244; hence sveigar-sága, -þöll, -gátt, the fairy of the hood, i. e. a woman, Lex. Poët.: the passage, nú mun þér ekki sveigr á (sveigra Ed.) verða, er þú ferr aptr, it will be no bend in thy way, it will all be straight. Fas. iii. 281.

    Íslensk-ensk orðabók > sveigr

  • 47 SVEIPA

    * * *
    I)
    (að), v.
    1) to sweep, stroke (hann sveipaði hárinu fram yfir höfuð sér); Þ. sveipar öxinni til hans, Th. sweeps at him with the axe; hann sveipaði til sverðinu, he swept round him with the sword;
    2) to swathe, wrap (lét hann s. skipit allt fyrir ofan sjá með grám tjöldum); líkit var sveipat líndúkum, the corpse was wrapped in linen; hann sveipar sik í skikkju sinni, he wrapped himself in his mantle.
    (-tá, -tr), v.
    1) to sweep; hann sveipti af sér flugunni, he swept (drove) the fly away; hárit er sveipt í enninu, his hair curls on the forehead;
    2) to swaddle, wrap, = sveipa (að), (fœddi hón barn ok var þat sveipt klæðum).
    (sveipr, sveip, sveipinn), v.
    1) to cast; sveip sínum hug, he turned his mind;
    2) to wrap, swaddle; kona sveip karl ripti, she swaddled him in linen; eldi sveipinn, encircled by fire; cf. sveipa (að).
    f. kerchief, hood.
    * * *
    ð and að: stray forms of an obsol. strong verb (svípa, sveip) are, pret. sveip, Rm. 18, Vkv. 23, Skv. 3. 13; pres. sveipr (for svípr), 3. 8; part. sveipinn (for svipinn), Fm. 42, Fas. i. 439 (in a verse); [cp. Engl. sweep; a Goth. sweipan may be assumed from midja-sweipans = κατακλυσμός, deluge; A. S. swâpan; Germ. schweben; cp. svipa, sópa]:—to sweep, stroke; hann sveipaði hárinu fram yfir höfuð sér, stroked the hair with the hand, Fms. i. 180; sveipar hann þeim saman, Grett. 129 new Ed.; greip hann til hendinni, ok sveipði af sér flugunni, swept the fly away, Edda 70; hann sveipaði hárinu fram yfir höfuð sér, Fms. i. 180; hann sveipaði at hendinni dúki þeim er …, Bs. i. 188.
    2. to wrap, swaddle; hann hafði sveipat at sér möttli einum, wrapped himself in a mantle, Stj. 492; lét hann s. (wrap, swathe) skipit allt fyrir ofan sjá með grám tjöldum, Ó. H. 170; hann sveipar sik í skikkju sinni, Sks. 298; þeir fundu barn sveipat líndúk, Fms. i. 112; fæddi hón barn, var þat sveift klæðum, Ó. T. 4; kona sveip ripti, Rm. 18; ok hana Sigurðr sveipr í ripti, Skv, 3. 8; þeir þógu því ok sveipðu þat (the corpse) líndúkum, Fms. v. 29; var kistan sveipð pelli, Ó. H. 229; lét ábóti þá s. líkit, Sturl. iii. 284; lík konungs var sveipað dúkum, Fms. viii. 232; en þær skálar sveip hann útan silfri, Vkv. 23; eldi sveipinn, wrapped in a sheet of fire, Fm. 42, Fas. i. (in a verse).
    II. to sweep, swoop; þeir sveipuðu (v. l. svipuðu) yfir ána, Fms. viii. 170; hann sveipaði til sverðinu, swept round him with the sword, v. 90; hann sveipar öxinni til hans, Fbr. 111 new Ed.; sveip sínum hug, ‘swooped’ turned his mind, Skv. 3. 13.
    2. to be twisted; eitt er lýtið á, hárit er sveipt í enninu, a falling forelock on the forehead, Korm. 18; and the verse, hón kvað hári mínu sveipt í enni, id.
    3. part. sveipandi (= svipandi), swooping, flaming; Cherub með sveipandu sverði, Gen. iii. 24.

    Íslensk-ensk orðabók > SVEIPA

  • 48 sveipin-falda

    u, f. ‘Swooping-hood,’ the name of a giantess, Edda (Gl.)

    Íslensk-ensk orðabók > sveipin-falda

  • 49 sveipr

    m.
    1) fold, folding; s. í hári, a curl in the hair, curly hair;
    2) a kind of head-dress, = sveigr;
    3) a sudden stir, disturbance (opt verðr s. í svefni).
    * * *
    m. a fold, Lat. plica; gyrða um sik með tvauföldum sveip, to gird with a twofold ‘swoop,’ wrap it twice round the waist, Sks. 405 B: a twirl, a falling lock on the forehead, s. í hári, Nj. 39; svartr á hár ok sveipr í hárinu, curled hair (?), Korm. 8.
    2. a hood (= sveigr), Edda ii. 494.
    3. poët., öldu-sveipr, a ‘wave-sweeper,’ i. e. an oar, Fms. ii. (in a verse).
    II. a sudden ‘swoop,’ an accident, catastrophe; sveipr varð í för, Haustl.; opt verðr sveipr í svefni, a saying, Sturl. ii. 210.

    Íslensk-ensk orðabók > sveipr

  • 50 SVIPTA

    * * *
    I)
    (-pta, -ptr), v.
    1) to throw, fling (hón svipti honum á herðar sér); s. borðum, to remove the tables; s. e-u ofan, to sweep off, knock down (þeir sviptu ofan öllum goðunum af stöllunum); bjarndýrit svipti honum undir sik, the bear got him under;
    2) to reef (veðr óx í hönd ok bað Bjarni þá s.); s. seglunum, to reef the sails; s. til eins rifs, to take in all reefs but one;
    3) to strip, deprive, s. e-n e-u (hann sviptir hana faldinum); also, s. e-n af e-u (s. e-n af sínum hlut);
    4) refl., sviptast, to tug, wrestle (tókust þeir konungr í hendr ok sviptust fast).
    f. loss (hann kvað sér sviptu at þeira skilnaði).
    * * *
    t, [cp. svipr, svipa; Engl. swift], to pull quickly; hón svipti (sweeped, swept) at mötli sínum, Fs. 60; hón svipti honum á herðar sér, 623. 36; svipta e-u ofan, to sweep off, knock down, Fms. ii. 45; svipti hón söðli af svöngum jó, Og. 3; s. ofan forfallinu, Konr.; er hann svipti honum Svarti, gave him a shaking, Fs. 140; þat (the bear) svipti honum undir sik, 149; s. undir sik tjaldinu, Fms. vii. 114; hann svipti undir hönd sér einum litlum gullbaug, Edda 72; s. e-u undan e-m, to strip one of it, Sks. 682.
    2. to strip, deprive; svipta e-n e-u, to strip one of a thing; hann sviptir hana faldinum, strips her of her hood, Nj. 131: to deprive one of, s. e-n e-u, this sense is freq. in mod. usage; syptir (i. e. sviptir) riddaratign, stripped, bereft of, 623. 30; sviptir sæmdum, Ld. 164.
    3. a naut. term, to reef, (Dan. svigte, gt = ft); svipta af handrifi, Ó. H. 182, Fms. iii. 44; s. seglunum, to reef the sails, Fas. i. 138; þeir tóku veðr stór, ok vildu margir minnka sigling ok svipta, Fms. vii. 67; veðr óx í hönd ok bað Bjarni þá svipta, Fb. i. 432; skal engi… sigla fyrir mér né ek vilja svipta fyrr en þeir, Fms. v. 337; svipta til eins rifs, to take in all reefs but one, ix. 21.
    II. recipr. to tug, wrestle; sviptask fast, Fms. i. 306, iii. 224.

    Íslensk-ensk orðabók > SVIPTA

  • 51 ull-höttr

    m. wool-hood, a nickname, Vápn.

    Íslensk-ensk orðabók > ull-höttr

  • 52 VARPA

    I)
    (að), v. to cast, throw, with dat. (varpa frá sér kyrtlinum);
    varpa öndinni, to draw a deep breath.
    * * *
    að, [Engl. warp; see verpa], to throw, cast, with dat.; varpa frá sér sverðinu, Finnb. 316, v. l.; varpaði honum til helvítis, Barl. 135; hann varpar sér undan, Nj. 91; Grettir varpaði sér um völlinn, Grett. 95 new Ed.; varpaða ek mér upp ór söðlinum, Pr. 414; varpa frá sér kyrtlinum, Fms. iii. 101; hann varpaði ( hurled off) veslinu ok mælti, vii. 20; hann varpaði nókkut svá hettinum, threw the hood aside, tossing, his head, id.; varpa öndinni, to draw a deep breath, sigh, Fb. ii. 426; ofn er ór sér varpaði óhæfiligum hita, Barl. 162; jarð-varpa, a law phrase, to throw to the earth: koll-varpa, á-varpa, qq. v.

    Íslensk-ensk orðabók > VARPA

  • 53 veipa

    u, f. [Ulf. waips and wipja = στέφανος], a kind of wimple or woman’s hood, Edda ii. 494.

    Íslensk-ensk orðabók > veipa

  • 54 vimpill

    m. ‘wimple’, veil.
    * * *
    m. [Old Engl. wimple], a ‘wimple,’ a kind of hood, veil, Edda ii. 494.

    Íslensk-ensk orðabók > vimpill

  • 55 þófa-höttr

    m. a felt hood, Fms. iv. 76, ix. 445, Nj. 179.

    Íslensk-ensk orðabók > þófa-höttr

  • 56 brynhattr

    Íslensk-ensk orðabók > brynhattr

  • 57 brynhetta

    Íslensk-ensk orðabók > brynhetta

  • 58 dulhöttr

    Íslensk-ensk orðabók > dulhöttr

  • 59 flókahetta

    Íslensk-ensk orðabók > flókahetta

  • 60 hattar

    from höttr, hood.

    Íslensk-ensk orðabók > hattar

См. также в других словарях:

  • Hood River, Oregon —   City   Hood River and the Columbia River, facing east …   Wikipedia

  • Hood (people) — Hood is a surname, and may refer to:* Adam Hood, musician * Admiral Hood, any of several officers (of that name) of the Royal Navy * Alan Hood, a professor at St. Andrews University in Scotland * Alex Hood, aka Alex Hodd, a Canadian actor *… …   Wikipedia

  • Hood River County, Oregon — Hood River County Courthouse in Hood River …   Wikipedia

  • Hood — may refer to:People: For a listing of people with the surname Hood, see Hood (people). Places* In the United States: ** Fort Hood, a US Army post near Killeen, Texas ** Hood College, a liberal arts college in Frederick, Maryland ** Mount Hood is… …   Wikipedia

  • Hood Canal — is a fjord off Puget Sound in the U.S. state of Washington. It is sometimes considered to be one of the four main basins of Puget Sound. [ftp://dnr.metrokc.gov/dnr/library/2001/kcr762/PDFELEMENTS/SONR03.pdf Features Of Puget Sound Region:… …   Wikipedia

  • Hood (Familienname) — Hood ist ein Familienname. Inhaltsverzeichnis 1 Bekannte Namensträger 1.1 Britische Seefahrerfamilie 1.2 Weitere Namensträger 1.3 Fiktive Personen …   Deutsch Wikipedia

  • Hood.de — Deutschland Rechtsform GmbH Gründung 25. Oktober 2000[1] Sitz Birkesdorf bei Düren, Deutschland Leitung …   Deutsch Wikipedia

  • Hood River (Stadt) — Hood River Lage in Oregon Basisdaten …   Deutsch Wikipedia

  • Hood River County (Stadt) — Hood River Lage in Oregon Basisdaten …   Deutsch Wikipedia

  • Hood River County — Courthouse Verwaltung US Bundesstaat: Oregon …   Deutsch Wikipedia

  • hood´like´ — hood 1 «hud», noun, verb. –n. 1. a) a soft covering for the head and neck, either separate or as part of a coat or cape: »My raincoat has a hood. b) a monk s cowl. 2. anything like a hood in shape or use, such as a covering for machinery: »The… …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»