-
1 należeć
глаг.• болеть• быть• наступить• принадлежать• славиться• слыть• существовать* * *należ|ećнесов. 1. do kogo-czego принадлежать кому-чему, быть чьей собственностью;2. do kogo-czego принадлежать к кому-чему; относиться к кому-чему; входить в состав чего, состоять в чём;\należeć
do partii состоять в партии, быть членом партии; zadanie nie \należećało do łatwych задача была не из лёгких;3. do czego участвовать в чём;\należeć do spisku участвовать в заговоре;
rób со do ciebie \należećy делай своё дело;
5. \należećу безл. следует, надлежит, нужно;\należećу zastanowić się следует подумать; \należećу poczekać нужно подождать;
● (tak) jak \należećy как следует, (так) как полагается+3. brać (mieć) udział 5. trzeba, powinno się
* * *несов.2) do kogo-czego принадлежа́ть к кому-чему; относи́ться к кому-чему; входи́ть в соста́в чего, состоя́ть в чёмnależeć do partii — состоя́ть в па́ртии, быть чле́ном па́ртии
zadanie nie należało do łatwych — зада́ча была́ не из лёгких
3) do czego уча́ствовать в чёмnależeć do spisku — уча́ствовать в за́говоре
rób co do ciebie należy — де́лай своё де́ло
5) należy безл. сле́дует, надлежи́т, ну́жноnależy zastanowić się — сле́дует поду́мать
należy poczekać — ну́жно подожда́ть
•Syn:
См. также в других словарях:
robi – zrobił, co (do niego) należy — {{stl 8}}{ktoś} {{/stl 8}}robi – zrobił, co (do niego) należy {{/stl 13}}{{stl 7}} ktoś wypełnia swoje obowiązki, robi to, co powinien robić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rób, co do ciebie należy, i nie wtrącaj się w nasze sprawy. Policja zrobiła, co do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… … Słownik języka polskiego
twój — + twoja (twa), twoje (twe) D. m n twojego (twego), ż twojej (twej), C. m n twojemu (twemu), ż twojej (twej), B. m=D. a. M., n=M., ż twoją (twą), N. m n twoim (twym), ż twoją (twą), Ms. m n twoim (twym), ż twojej (twej); lm M. m. os. twoi, ż.… … Słownik języka polskiego
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
ludzie — 1. Będą z kogoś ludzie a) «ktoś się stanie porządnym człowiekiem»: Nie zbłądziłeś? – spytał. – Owszem, ale uratowała mnie Hatora. – Nie łże – będą z niego ludzie! – rzekł Pantera. M. Rodziewiczówna, Lato. b) «ktoś zdobędzie wykształcenie, wysokie … Słownik frazeologiczny
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
gdy — 1. «spójnik wprowadzający zdanie podrzędne, w którym wyrażony jest stosunek do czasu odbywania się czynności w zdaniu nadrzędnym; kiedy» Gdy wracali ze spaceru, zaczął padać deszcz. Rozbiliśmy namioty, gdy już zaczynało zmierzchać. Gdy tylko… … Słownik języka polskiego
zadośćuczynienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zadośćuczynić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} wynagrodzenie za wyrządzoną krzywdę, szkodę; także:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
